tag:blogger.com,1999:blog-83239748006543614652024-02-18T17:47:36.024-08:00Θεολογία και ΚοινωνίαΤο ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει την φερώνυμη εκπομπή ("Θεολογία και Κοινωνία"), η οποία μετεδίδετο από τον Δεκέμβριο του 2005 μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010 από τον Ρ/Σ (http://www.imlarisis.gr/live.php) της Ι.Μητρόπολης Λάρισας στους 96,3 μεγακύκλους των FM. Από τον Ιανουάριο του 2011 λειτουργεί ως ανεξάρτητο ιστολόγιο.Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.comBlogger127125tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-7099140655887915792012-08-29T18:31:00.001-07:002012-08-29T18:32:21.897-07:00Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας<br />
<br />
Σας αναμένουμε στο <a href="http://religiousnet.blogspot.gr/"><b><i>Θεολογικό Σύνδεσμο</i></b></a>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-46883526227562947832011-12-12T09:50:00.000-08:002011-12-12T09:50:51.285-08:00Tα Θρησκευτικά ως μάθημα πολιτισμού<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLvRe_iUdtOMkG22pJWLz8HYQO1p7bMKo5wu4pgMF2aLwvtknZFwlPonQfc5ATsYpulSX0wX2-70kg1mo90bWPGBYXbzG8j6J0nsm3PcEFSiQYcCo-Rn1HUU8ShQw-gF77wSvC8HgWVEGQ/s1600/%25CE%2598%25CE%25A1%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25AE%25CE%25BB%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7+8.12.2011-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298px" oda="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLvRe_iUdtOMkG22pJWLz8HYQO1p7bMKo5wu4pgMF2aLwvtknZFwlPonQfc5ATsYpulSX0wX2-70kg1mo90bWPGBYXbzG8j6J0nsm3PcEFSiQYcCo-Rn1HUU8ShQw-gF77wSvC8HgWVEGQ/s400/%25CE%2598%25CE%25A1%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%259A%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2591+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25AE%25CE%25BB%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7+8.12.2011-2.jpg" width="400px" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333;"></span> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333;">Τα Θρησκευτικά θα πρέπει να μετεξελιχθούν σε ένα «πολιτιστικό μάθημα» το οποίο έχοντας περιεχόμενο γνωσιολογικό και επίκεντρο την ορθόδοξη παράδοση, θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, ανεξαρτήτως θρησκευτικής ή ομολογιακής ταυτότητας, τόνισε ο πρόεδρος του τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, καθηγητής <b>Χρυσόστομος Σταμούλης</b> μιλώντας σε εκδήλωση (8.12.2011) που διοργάνωσε το 14<sup>ο</sup> Γυμνάσιο Λάρισας στο πατάρι του βιβλιοπωλείου “<i>Παιδεία</i>”.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333;"></span> </div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="color: #333333;">* Αναλυτικό ρεπορτάζ στο <a href="http://religiousnet.blogspot.com/2011/12/blog-post_08.html"><strong><em>Θεολογικό Σύνδεσμο</em></strong></a></span></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-45766562490170268032011-12-05T17:16:00.000-08:002011-12-05T17:16:15.627-08:00“Τι θρησκευτικό μάθημα θέλουμε;”<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDlj3oRoQQ6-JJXgeyUG3SzR-glrSWt_4GQbzAMkcp3O9cxq_6kIOJoqOKywfD2zVc3uC-AueQwW-H9apg9Kb9Wd8RDyNhKKRmKILQdloKXuXSN8uQO7jUa34R9dcNsAbOsbBicHy8gxZM/s1600/%25CE%2591%25CF%2586%25CE%25AF%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25AE%25CE%25BB%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" dda="true" height="320px" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDlj3oRoQQ6-JJXgeyUG3SzR-glrSWt_4GQbzAMkcp3O9cxq_6kIOJoqOKywfD2zVc3uC-AueQwW-H9apg9Kb9Wd8RDyNhKKRmKILQdloKXuXSN8uQO7jUa34R9dcNsAbOsbBicHy8gxZM/s320/%25CE%2591%25CF%2586%25CE%25AF%25CF%2583%25CF%2583%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B4%25CE%25AE%25CE%25BB%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="226px" /></a></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Η εποχή μας, μία εποχή εξελίξεων και αναζητήσεων, καθιστά περισσότερο αναγκαίο από ποτέ το θρησκευτικό εγγραμματισμό. Το ερώτημα βέβαια είναι ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά του και με ποιους τρόπους θα γίνει προσιτός στους νέους ανθρώπους και αυριανούς πολίτες. </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span>’ αφορμή αυτόν τον προβληματισμό, <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">o</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">o</span>ποίος αποτελεί και επίκαιρο θέμα συζήτησης στο εκπαιδευτικό και κοινωνικό χώρο, το 14ο Γυμνάσιο Λάρισας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Βραδιές Θεολογίας», διοργανώνει για τους θεολόγους της θεσσαλικής περιφέρειας εκδήλωση - συζήτηση την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 και ώρα 7 το απόγευμα με θέμα: «<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ανίχνευση κυοφορίας ή λόγος περί εκθεμάτων μουσείου; Οι προοπτικές του θρησκευτικού μαθήματος σήμερα</i></b>», η οποία θα πραγματοποιηθεί στο φιλόξενο χώρο του βιβλιοπωλείου “ΠΑΙΔΕΙΑ” (Μεγ. Αλεξάνδρου 6, Λάρισα), όπου τα τελευταία<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>χρόνια<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>πραγματοποιούνται με μεγάλη επιτυχία οι “Βραδιές Θεολογίας”. </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;">Κεντρικός εισηγητής θα είναι ο<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Δρ. <strong>Χρυσόστομος Σταμούλης</strong>, Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Επίσης,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ο Δρ. <strong>Νικόλαος Παύλου</strong>, Διευθυντής του 14ου Γυμνασίου Λάρισας θα μιλήσει για τα νέα προγράμματα σπουδών του θρησκευτικού μαθήματος στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, ενώ ο υπ. Δρ. <strong>Χάρης Ανδρεόπουλος</strong>, θεολόγος <span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">M</span>.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Th</span>., καθηγητής του Γυμνασίου και του ΓΕΛ Γαλαξιδίου και η <strong>Νέλλη Πανάγου</strong> θεολόγος, Μ.Th., καθηγήτρια του 9<sup>ου</sup> ΓΕΛ Λάρισας θα αναφερθούν στο διδακτικό πλαίσιο που διαμορφώνεται για την θρησκευτική αγωγή στα ωρολόγια προγράμματα του “Νέου Σχολείου”, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εξαγγελίες του υπ. Παιδείας.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin: 0cm 0cm 0pt 36pt; text-align: justify;"><br />
</div><span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">* </span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">I</span><span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;">στοχώρος, “Θεολογικός Σύνδεσμος”: </span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-language: EL;"><a href="http://religiousnet.blogspot.com/"><span style="color: purple;">http<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">://</span>religiousnet<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>blogspot<span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">.</span>com</span></a></span>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-72659037029366813062011-03-31T11:35:00.000-07:002011-04-04T07:39:27.960-07:00Συμπόσιο για θέματα Βιοηθικής<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmWPq8If6MngNmszmjlBBES-R712n90pRcMErJ8TRhSihM6v3VTPoViaO8IT9DtSarKfmyQ3B-yq0d4nwneV_mtXdRq06f9pK6csPBitDCExGnvH4k7pAo4qATJqoJhACRZlsZ4lxprGs/s1600/%25CE%2592%25CE%2599%25CE%259F%25CE%2597%25CE%2598%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; cssfloat: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" r6="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCmWPq8If6MngNmszmjlBBES-R712n90pRcMErJ8TRhSihM6v3VTPoViaO8IT9DtSarKfmyQ3B-yq0d4nwneV_mtXdRq06f9pK6csPBitDCExGnvH4k7pAo4qATJqoJhACRZlsZ4lxprGs/s200/%25CE%2592%25CE%2599%25CE%259F%25CE%2597%25CE%2598%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2597.jpg" width="134" /></a></div><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"></span>Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Καθολικών Αθηνών διοργανώνει Συμπόσιο με θέμα: "<span style="color: #cc0000;"><em><strong>ΒΙΟΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ, Μέρος Α': Η αρχή της ζωής</strong></em></span>" την Παρασκευή 6/5 από ώρα 16.30-19.30 και το Σάββατο7/5/2011 από ώρα 9.30- 19.00, στο <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών</span>, <span style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">οδ. Βασ. Κωνσταντίνου, 48</span>, Αθήνα, σύμφωνα με το εξής πρόγραμμα:</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 6-5-2011</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">16.30 – 17.00 : Προσέλευση - εγγραφές</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">17.00 – 17.30 : Χαιρετισμοί – Κήρυξη έναρξης συμποσίου </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">17.30 – 18.00 : <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">p</span>. <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Patrick</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Verspieren</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">sj, </span>Υπεύθυνος του τμήματος Βιοιατρικής Ηθικής του Πανεπιστημιακού Κέντρου των Ιησουϊτών <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Sevres</span>, Παρίσι. </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">«Ιστορικό πανόραμα και πανόραμα ηθικών στοχασμών στην Ευρώπη πάνω στις ιατρικές πράξεις για την αρχή της ζωής» </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">18.00 – 18.30 : Διάλειμμα-καφές</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">18.30 – 19.00 : κ. Μυρτώ Δραγώνα- Μονάχου, Ομότιμη καθηγήτρια Φιλοσοφίας</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Πανεπιστημίων Αθηνών και Κρήτης, τέως μέλος Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής, τέως μέλος Εθνικής Αρχής Ιατρικά Υποβοηθούμενης </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Αναπαραγωγής, Διδάσκουσα στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βιοηθικής του </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Πανεπιστημίου Κρήτης. «Η ηθική σημασία της προγεννητικής ανθρώπινης ζωής και η Βιοηθική. Μία διεπιστημονική φιλοσοφική θεώρηση».</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">19.00 – 19.30 : Δρ Τάκης Βιδάλης, Δρ Νομικής, Συνεργάτης Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής Εμπειρογνώμων Ε.Ε., <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">UNESCO, </span>«Από πότε υπάρχει το πρόσωπο; Η προσέγγιση του Δικαίου»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">19.30 – 20.30 : Ερωτήσεις, συζήτηση, Συντονίζει η κ. Μαρία Σικ, νομικός</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">ΣΑΒΒΑΤΟ, 7-5-2011</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">9.30 : Προσέλευση</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">10.00 – 10.15 : <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">p</span>. <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Patrick</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Verspieren</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">sj, </span>Αναφορά στη χθεσινή συνεδρία και οδηγίες για τη σημερινή.</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">10.15 - 10.45 : <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Video</span>: «Η ζωή υπό αμφισβήτηση»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">10.45 – 11.15 : «Μαρτυρίες ζωής»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">11.15 – 11.45 : Διάλειμμα-καφές </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">11.45 – 12.15 : <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Don</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Michele</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Aramini, </span>Καθηγητής Κοινωνικής Ηθικής στο <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">K</span>αθολικό Πανεπιστήμιο της Ιεράς Καρδίας – Μιλάνο, «Συνήθειες, εμπειρίες, ηθικές αναφορές και ηθικές απαιτήσεις»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">12.15 – 12.45 : Dott-ssa Maria-Luisa Di Pietro, </span>Επίκουρος καθηγήτρια στο Καθολικό Πανεπιστήμιο Ιεράς Καρδίας – Ρώμη, εντεταλμένη Καθηγήτρια Βιοηθικής στο Πανεπιστήμιο <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Lateranense, μ</span>έλος της Εθνικής Επιτροπής για τη Βιοηθική, Προεδρία του Υπουργικού Συμβουλίου, Ιταλία, «Η συμβουλευτική από ηθικής πλευράς στα ζευγάρια με προβλήματα στειρότητας»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">12.45 – 13.15 : Δρ. Αριστομένης Ματσάγγας, </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Θεολόγος- Ψυχίατρος, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής και Οικογενειακής <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Θεραπείας, δ</span>ιδάσκων στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, διδάσκων στους μεταπτυχιακούς φοιτητές του τμήματος Ψυχολογίας και Φιλοσοφίας της θρησκείας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, « Η μη αιτιώδης συνάφεια»</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">13.15 – 13.45 : <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Don</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Michele</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Aramini, </span>« Η θεραπευτική χρήση των βλαστοκυττάρων». </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">13.45- 14.30 : Συζήτηση</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">14.30 – 16.00 : Γεύμα</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">16.00 – 16.30 : κ. Απόστολος Νικολαΐδης, καθηγητής της Κοινωνιολογίας της Θρησκείας και της <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Κοινωνικής Ηθικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ε</span>κπρόσωπος της επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδος, «Η αρχή της ζωής: ορθόδοξη-εκκλησιαστική βιοηθική <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Προσέγγιση».</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">16.30 – 17.00 : κ. Μιλτιάδης Βάντσος, ε</span>πίκουρος καθηγητής Θεολογίας Παν/μιο Θεσ/νίκης, «Η χριστιανική προσέγγιση της βιοηθικής στην πολυπολιτισμική </div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">κοινωνία»</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;"></span><span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">17.00 -17.30 : p. Patrick Verspieren sj- don Michele Aramini, "</span>Συμπεράσματα και προοπτικές για το αύριο".</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">17.30 – 18.30 : Συζήτηση</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Συντονίζει η κ. Μαρία Σικ, νομικός</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Υπεύθυνη Προγράμματος η κ. Άντζελα Σεστρίνη, εκπαιδευτικός</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Υπεύθυνη Γραμματείας η κ. Αμάντα Φωσκόλου, εκπαιδευτικός</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Υπεύθυνος Οικονομικών ο κ. Ρόκος Δελλατόλας, ασφαλιστής</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα Ελληνικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Αγγλικά. <span lang="EN-GB" style="mso-ansi-language: EN-GB;">Θα δοθούν πιστοποιητικά παρακολούθησης. </span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-17350203059048145532011-03-05T13:51:00.000-08:002011-03-05T13:58:59.432-08:00H "Θεολογία" για τον Φλωρόφσκυ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0-YLMBh6ad0arUwRjjwpcceVzK67hWQlL3NrfWPs0p5Npa_NJU_tyMPxhtq2pwM9AoAF7GDKJ4J58jG0ZxRpfpnagVLmOK1pJTRjQyg4aDb1l20EGA44uIH_GU2Z-PHuFVoddcQgVoak6/s1600/%25CE%2598%25CE%2595%25CE%259F%25CE%259B%25CE%259F%25CE%2593%25CE%2599%25CE%2591%252C+%25CF%2584.+82.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5580717363282663442" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 173px; CURSOR: hand; HEIGHT: 231px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0-YLMBh6ad0arUwRjjwpcceVzK67hWQlL3NrfWPs0p5Npa_NJU_tyMPxhtq2pwM9AoAF7GDKJ4J58jG0ZxRpfpnagVLmOK1pJTRjQyg4aDb1l20EGA44uIH_GU2Z-PHuFVoddcQgVoak6/s320/%25CE%2598%25CE%2595%25CE%259F%25CE%259B%25CE%259F%25CE%2593%25CE%2599%25CE%2591%252C+%25CF%2584.+82.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Kυκλοφόρησε τὸ νέο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ </span><a href="http://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/index.asp"><span style="font-family:trebuchet ms;">Θεολογία</span></a><span style="font-family:trebuchet ms;"> (τόμος 81, τεῦχος 4ο, Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2010), τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στὸν π. <strong>Γεώργιο Φλωρόφσκυ</strong>. </span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Στὸ προλογικὸ σημείωμα μὲ τίτλο «Ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, θεολόγος τῆς νεοπατερικῆς σύνθεσης», ὁ <strong>Σταῦρος Γιαγκάζογλου</strong> ἀποτυπώνει συνοπτικὰ τὶς βασικὲς ὄψεις τοῦ θεολογικοῦ προγράμματος τοῦ Ρώσου θεολόγου. Στὸ πρῶτο κείμενο μὲ τίτλο «π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ (1893-1979). Ἕνα σύντομο βιο-ἐργoγραφικὸ σημείωμα» οἱ Matthew Baker καὶ Νικόλαος Ἀσπρούλης παρέχουν ἕνα περίγραμμα τοῦ βίου καὶ τῶν δημοσιευμένων ἔργων τοῦ Φλωρόφσκυ. Ἀκολουθεῖ σὲ ἑλληνικὴ ἀπόδοση ἕνα σημαντικὸ κείμενο τοῦ ἴδιου τοῦ Φλωρόφσκυ μὲ τίτλο «Ἡ κληρονομιὰ καὶ ὁ σκοπὸς τῆς Ὀρθόδοξης θεολογίας», στὸ ὁποῖο ἐπισημαίνεται ἡ ἀναγκαιότητα τῆς νεοπατερικῆς σύνθεσης.</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Ὁ Μητροπολίτης Περγάμου <strong>Ἰωάννης Ζηζιούλας</strong> στὸ κείμενο ποὺ ἀκολουθεῖ μὲ τίτλο «π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ: ὁ οἰκουμενικὸς διδάσκαλος» ἀνατέμνει βασικὲς ὄψεις (π.χ. ἐκχριστιανισμένος Ἑλληνισμός, ἡ ἀρχὴ τῆς ἐλευθερίας, ἡ Χριστολογία) τοῦ νεοπατερικοῦ παραδείγματος τοῦ Ρώσου θεολόγου.Ὁ <strong>Michel Stavrou</strong> στὸ μελέτημα μὲ τίτλο «Τὰ ἐπιστημολογικὰ κριτήρια τῆς νεοπατερικῆς σύνθεσης τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ», περιγράφει τοὺς κεντρικοὺς ἄξονες (π.χ. ἐπιστροφὴ στοὺς Πατέρες, καθολικὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας κ.ἄ.) τῆς νεοπατερικῆς πρότασης τοῦ Φλωρόφσκυ. Στὸ κείμενο «Ἡ θεολογία τῆς Ἱστορίας στὸν π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ» ὁ <strong>Μάριος Μ</strong>πέγζος ἐμφαίνει τὴ σπουδαιότητα τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ προσωποκεντρισμοῦ στὴ θεολογικὴ σκέψη τοῦ Φλωρόφσκυ.</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Ὁ <strong>Δημήτρης Μόσχος</strong> στὸ ἄρθρο του μὲ τίτλο «Τὸ ἱστορικὸ ἔργο τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ» ἀναδεικνύει τὴ βαθειὰ ἱστορικὴ συγκρότηση καὶ διαίσθηση τοῦ Φλωρόφσκυ. Ὁ Matthew Baker στὸ ἑπόμενο μελέτημα «‘Theology reasons’-in History: Neo-Patristic Synthesis and the Renewal of Theological Rationality», ἀναδεικνύει τὴν ἔμφαση ποὺ ἀποδίδει ο Φλωρόφσκυ στὸ καθῆκον τῆς θεολογίας ὡς μιᾶς κατ᾽ ἐξοχὴν ἐκκλησιαστικῆς ἄσκησης στὸ fides quaerens intellectum ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ἱστορικῶν γεγονότων τῆς θείας οἰκονομίας. Ἀκολουθεῖ σὲ μετάφραση ἀπὸ τὰ ρωσικὰ ἕνα παλαιὸ κείμενο τοῦ π. Γεωργίου «Ἡ προβληματικὴ τῆς ἐπανενώσεως τῶν χριστιανῶν», στὸ ὁποῖο γίνεται συζήτηση ποικίλων ὄψεων καὶ προβλημάτων σχετικὰ μὲ τὴν ἀνάγκη ἐπανενώσεως τῶν χριστιανῶν. Ὁ Ἐπίσκοπος <strong>Ἀθανάσιος Γιέβτιτς</strong> στὸ ἄρθρο του «Ὁ π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ περὶ τῶν ὁρίων τῆς Ἐκκλησίας» προσεγγίζει κριτικὰ ἐπὶ τῇ βάσει τῆς κανονικῆς παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας τὴ σχετικὴ ἐκκλησιολογικὴ ἀντίληψη τοῦ Φλωρόφσκυ.</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Ἀκολουθεῖ σὲ μετάφραση καὶ σχολιασμὸ ἀπὸ τὸν <strong>π. Δημήτριο Μπαθρέλλο</strong> ἕνα κείμενο τοῦ Φλωρόφσκυ μὲ τίτλο «Ὁ διάκονος ὡς πρόβλημα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία». Ὁ Σταῦρος Γιαγκάζογλου στὸ κείμενό του «Φλωρόφσκυ καὶ Λόσκυ. Σχόλια στὴ θεολογικὴ </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtl8ydx4qhRxLAq-RB8mcgl0phaN5HPdm5h-xsUOMUA9-IqWtELoXhM1UrE9N6tQfL1GCm_PsfTGXYYPeic6EYekJnFXGZEtMYfITJERyPLp6su6XHhh2lwi5-F83Zilt6_Ghh4YH4M5n8/s1600/theologia.jpg"></a><span style="font-family:trebuchet ms;">διαμάχη γιὰ τὸ πρόβλημα τῶν δύο Οἰκονομιῶν» συζητάει τὴ διαμάχη τῶν δύο μεγάλων θεολόγων τῆς Ρωσικῆς διασπορᾶς σὲ σχέση μὲ τὴ νομιμότητα ἢ ὄχι τῆς ἀποδοχῆς μιᾶς διακριτῆς οἰκονομίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.Ὁ <strong>Jaroslav Skira</strong> στὸ ἄρθρο του «Destined before the foundation of the World: Creation and Incarnation in Georges Florovsky and John Zizioulas» ἀσχολεῖται μὲ τὶς βασικὲς καὶ συχνὰ συγγενεῖς ἀντιλήψεις τῶν δύο μεγάλων θεολόγων πάνω στὴν ὀργανικὴ σχέση Δημιουργίας καὶ Ἐνσάρκωσης.Ὁ <strong>Νικόλαος Ἀσπρούλης</strong> στὸ ἄρθρο του «‘Επόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσιν’. Ὁ διάλογος μεταξὺ Φλωρόφσκυ καὶ Bulgakov σὲ σχέση μὲ τὸν τρόπο ἀνάγνωσης τῆς Παράδοσης. Εἰσαγωγικὲς παρατηρήσεις» ἀναδεικνύει τὰ βασικὰ κριτήρια τοῦ τρόπου προσέγγισης τῆς Παράδοσης ἀπὸ μέρους τῶν δύο αὐτῶν θεολόγων τῆς Διασπορᾶς.</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Στὸ ἑπόμενο μελέτημα μὲ τίτλο «Ὁ ‘χριστιανικὸς Ἑλληνισμός’ τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ καὶ οἱ Ἕλληνες θεολόγοι τῆς γενιᾶς τοῦ ᾽60», ὁ <strong>Παντελῆς Καλαϊτζίδης</strong> ἐπιχειρεῖ νὰ προσεγγίσει τὸν τρόπο ποὺ χρησιμοποιήθηκε ἀπό μερίδα Ἑλλήνων θεολόγων τῆς γενιᾶς τοῦ ’60 μιὰ ἀπὸ τὶς βασικὲς διακηρύξεις τοῦ Φλωρόφσκυ. Ὁ <strong>Paul Gavrilyuk</strong> στὸ ἄρθρο «Ἐξελληνισμένος Χριστιανισμὸς τοῦ Harnack ἤ ‘ἱερὸς Ἑλληνισμός’ τοῦ Φλωρόφσκυ: Διερευνώντας δύο μετα-ἀφηγήσεις γιὰ τὴ σύζευξη τοῦ πρώιμου Χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ μὲ τὸν πολιτισμὸ τῆς ὕστερης ἀρχαιότητας» ἐξετάξει σὲ ἱστορικὴ προοπτικὴ τὶς μεθοδολογικὲς ὁμοιότητες τῶν προγραμμάτων τῶν δύο θεολόγων. Ὁ <strong>Θανάσης Παπαθανασίου</strong> στὸ μελέτημά του «‘Ἔσχατος ἐχθρός καταργεῖται...ὁ Χριστός; Ὁ ‘χριστιανικὸς Ἑλληνισμός’ τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ καὶ ἡ ἱεραποστολή» ἀνιχνεύει τὶς ἐπιπτώσεις καὶ προεκτάσεις ποὺ ἔχει ἡ σχετικὴ θέση τοῦ Φλωρόφσκυ στὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία διατυπώνει καὶ ἐκφράζει τὸ μήνυμά της, ὅταν ἀνοίγεται στὸν κόσμο.</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Ὁ π. <strong>Κωνσταντῖνος Νευροκοπλῆς</strong> στὸ ἄρθρο τοῦ «Homo Hypostasis: Τὸ ὑπόδειγμα τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου κατὰ τὸν π. Γ. Φλωρόφσκυ» προσφέρει μὲ βάση τὸ προλογικὸ τοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ στὴν α΄ ἔκδοση τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ μιὰ πρωτότυπη πρόταση γιὰ μία ἀσκητικὴ τῆς θεολογίας. Στὴ συνέχεια ἀκολουθεῖ ἀπὸ τοὺς <strong>Matthew Baker</strong> καὶ <strong>Νικόλαο Ἀσπρούλη</strong> ἕνα παράρτημα μὲ τὴν πληρέστερη διεθνῆ δευτερογενῆ βιβλιογραφία πάνω στὸ ἔργο τοῦ Φλωρόφσκυ. Στὴ στήλη Παρεμβάσεις ὁ <strong>Ἀριστοτέλης Παπανικολάου</strong> στὸ κείμενο τοῦ «Παράδοση ἢ πολιτικὴ ταυτότητα; Ὁ ρόλος τῆς ‘Δύσης’ στὴ σύγχρονη ὀρθόδοξη θεολογία» ἐξετάζει τὸ ρόλο ποὺ διαδραματίζει ἡ ἔννοια τῆς Δύσης στὴ μεθοδολογία τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας. Στὸ τελευταῖο ἄρθρο τοῦ ἀφιερώματος μὲ τίτλο «Personalistic Dimensions of Neo-Patristic Synthesis and Modern Search for New Subjectivities» ὁ <strong>Sergey Horujy</strong> διερευνᾶ τὶς προεκτάσεις τῆς θεολογικῆς πρότασης τοῦ Ρώσου θεολόγου στὸ χῶρο τῆς φιλοσοφικῆς ἀνθρωπολογίας.Τὸ ἑπόμενο τεῦχος τῆς Θεολογίας (1/2011) μὲ θέματα ποικίλης ὕλης θὰ κυκλοφορήσει τὸν προσεχῆ Ἀπρίλιο.</span></div><div> </div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-84222737208935343522011-02-17T07:54:00.000-08:002011-02-17T08:25:04.269-08:00Στη Δημοκρατική Συμμαχία ο Λαρισαίος πρώην ευρωβουλευτής Γ. Δημητρακόπουλος<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihtnXEDW_-KmU8n5wHstGw_fr0s13hBI3Z6s8t7JMjFSD5z9uDBFDwjSYepQS-B5RYrpqTDT4GrMkYnNZP7xx6DUsS281ypbz7MQOsoUC-c6PW1nPQWPUamTCvCVco5CtrZ5H1BKOO9UtE/s1600/Dimitrakopoulos_portrait_small.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5574687858661717730" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 167px; CURSOR: hand; HEIGHT: 219px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihtnXEDW_-KmU8n5wHstGw_fr0s13hBI3Z6s8t7JMjFSD5z9uDBFDwjSYepQS-B5RYrpqTDT4GrMkYnNZP7xx6DUsS281ypbz7MQOsoUC-c6PW1nPQWPUamTCvCVco5CtrZ5H1BKOO9UtE/s320/Dimitrakopoulos_portrait_small.jpg" border="0" /></a><br /><div>Στη <em><strong>Δημοκρατική Συμμαχία</strong></em>, το κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη, προσχώρησε, ο Λαρισαίος, πρώην ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, πολιτικός επιστήμων και δημοσιογράφος, γιος του αείμνηστου εκδότη της εφημερίδας <strong><span style="font-family:trebuchet ms;color:#ff0000;">"<span style="font-family:arial;">ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ</span></span><span style="font-family:arial;color:#ff0000;">"</span></strong><span style="font-family:arial;">,</span> <strong>Γιώργος Δημητρακόπουλος</strong>. Πρόκειται για πολιτικό, ο οποίος κατά τη διάρκεια της πολύχρονης θητείας του στο Ευρωκοινοβούλιο έδειξε τις ευαισθησίες του για θέματα της εκπαίδευσης και την αγάπη του για την Εκκλησία, καθώq συνεχείς ήταν οι παρεμβάσεις του για τα θέματα που αφορούν στην αναγνώριση της νομικής προσωπικότητας του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου και την ανάδειξη των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, τόση της Μεγάλης Εκκλησίας, όσο και των ομογενών μας στη Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Μετά από τη συνάντηση που είχε σήμερα με την πρόεδρος του κινήματος «Δημοκρατική Συμμαχία» Ντόρα Μπακογιάννη, ο πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γιώργος Δημητρακόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:<br /><br /><span style="font-family:lucida grande;">«<em>Η επιτυχής αντιμετώπιση της βαθιάς κρίσης που σήμερα διέρχεται τόσο η χώρα μας, όσο και η διεθνής κοινότητα, προϋποθέτει κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων, σύνεση στη λήψη των αποφάσεων, νηφαλιότητα στην επιλογή των βημάτων για την υλοποίησή τους και ισχυρή βούληση για τη στήριξή τους.<br /><br />Η Δημοκρατική Συμμαχία ως νέο πολιτικό κίνημα δείχνει αποφασισμένη με τις προτάσεις και τις επιλογές της, να συμβάλλει αφενός στη κατεύθυνση της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας, αφετέρου στη βελτίωση της θέσης και της προσφοράς της στο Ευρωπαϊκό και το Διεθνές στερέωμα.<br /><br />Με αυτό ως δεδομένο θέτω και εγώ τις γνώσεις και την πολύχρονη εμπειρία μου στους τομείς των διεθνών σχέσεων και της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας στις τάξεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας, συμβάλλοντας έτσι στις προσπάθειες του κινήματος και της προέδρου του Ντόρας Μπακογιάννη».<br /><br /></em>Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη συστράτευση του κ. Δημητρακόπουλου και του ανέθεσε την ευθύνη του τομέα εξωτερικής πολιτικής του κινήματος.</span></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-38449371061759564272011-02-12T15:35:00.000-08:002011-02-12T15:42:44.490-08:00O αληθινός, ο ορθόδοξος Αγ. Βαλεντίνος<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1Ub9LY0ChiyEO6SAJJJ1ENgzH5TrhIVPHrgHUgiAJJM4KwO89cGBDK5ddYiB9XQV8vt1qbkhfagTmPEc206QRzRPz9v5g2q-9GwlMoJL43BCSddvnieZLSoug31AT65k3kVUCrC-TjzdB/s1600/%25CE%2592%25CE%2591%25CE%259B%25CE%2595%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5572952391640400146" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 136px; CURSOR: hand; HEIGHT: 236px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1Ub9LY0ChiyEO6SAJJJ1ENgzH5TrhIVPHrgHUgiAJJM4KwO89cGBDK5ddYiB9XQV8vt1qbkhfagTmPEc206QRzRPz9v5g2q-9GwlMoJL43BCSddvnieZLSoug31AT65k3kVUCrC-TjzdB/s320/%25CE%2592%25CE%2591%25CE%259B%25CE%2595%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3+%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" border="0" /></a><br /><div>Τα αρχαία μαρτυρολόγια της Εκκλησίας της Ρώμης σημειώνουν τη 14η Φεβρουαρίου ως ημέρα μνήμης του «μάρτυρος Βαλεντίνου, πρεσβυτέρου Ρώμης» (Valentinus = σθεναρός στα λατινικά). Δυστυχώς τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε για τον άγιο είναι ελλιπή.</div><div></div><br /><div><strong>Το μαρτύριο του αγίου στη Ρώμη</strong></div><div></div><br /><div>Ο άγιος Βαλεντίνος έζησε στη Ρώμη τον 3ο αιώνα και ήταν ιερέας ο οποίος βοηθούσε τους μάρτυρες κατά τη διάρκεια των διωγμών από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο Β’ το Γότθο. Η μεγάλη αρετή και η κατηχητική δράση του αγίου είχαν γίνει γνωστές• έτσι συνελήφθηκε και παρουσιάστηκε ενώπιον του αυτοκρατορικού δικαστηρίου… «Γιατί, Βαλεντίνε, θέλεις να είσαι ο φίλος των εχθρών μας και απορρίπτεις τη φιλία μας;» ρώτησε ο αυτοκράτορας, τότε ο άγιος απάντησε, «Άρχοντα μου, αν ήξερες το δώρο του Θεού, θα ήσουν ευτυχής και μαζί σου η αυτοκρατορία σου, θα απορρίπτατε τη λατρεία των ειδώλων και θα λατρεύατε τον αληθινό Θεό και τον Υιό του Ιησού Χριστό». Ένας από τους παρόντες δικαστές διέκοψε τον άγιο ρωτώντας τον τι πιστεύει για το Δία και τον Ερμή, τότε ο άγιος Βαλεντίνος θαρραλέα απάντησε «Είναι άθλιοι, και πέρασαν τη ζωή τους μέσα στη διαφθορά και το έγκλημα!» Ο δικαστής, εξαγριωμένος, φώναξε, «βλασφήμησε ενάντια στους Θεούς και ενάντια στην αυτοκρατορία!» Ο αυτοκράτορας εν τούτοις συνέχισε τις ερωτήσεις του με περιέργεια, ικανοποιημένος μιας και βρήκε την ευκαιρία να μάθει ποια ήταν επιτέλους η πίστη των Χριστιανών. Ο Βαλεντίνος βρήκε λοιπόν το θάρρος να τον προτρέψει να μετανοήσει για το αίμα των Χριστιανών που είχε χύσει. «Πίστεψε στον Ιησού Χριστό, βαφτίσου και θα σωθείς, και ήδη από αυτή τη στιγμή θα διασφαλίσεις τη δόξα της αυτοκρατορίας σου και το θρίαμβο των όπλων σου» Ο Κλαύδιος άρχισε να πείθεται, και να λέει σε εκείνους που ήταν παρόντες: «ακούστε τι όμορφη διδασκαλία που μας κηρύττει αυτός ο άνθρωπος». Αλλά ο έπαρχος της Ρώμης, δυσαρεστημένος, άρχισε να φωνάζει «Δείτε πώς αυτός ο Χριστιανός παραπλανεί τον Πρίγκιπά μας». Τότε ο Κλαύδιος, παρέπεμψε τον άγιο σε άλλο δικαστή. Αυτός ονομάζονταν Αστέριος, είχε ένα μικρό κορίτσι που ήταν τυφλό δύο χρόνια. Ακούγοντας για τον Ιησού Χριστό, πως είναι το Φως του κόσμου, ρώτησε το Βαλεντίνο εάν θα μπορούσε να δώσει εκείνο το φως στο παιδί του. Ο άγιος Βαλεντίνος λοιπόν, έβαλε το χέρι του στα μάτια της και προσευχήθηκε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, αληθινό Φως, φώτισε αυτό το τυφλό παιδί» Ω θαύμα μέγα! Το παιδί είδε! Έτσι ο δικαστής με όλη την οικογένειά του ομολόγησε Χριστό. Νήστεψαν για τρεις ημέρες, κατέστρεψαν τα είδωλα που είχαν στο σπίτι τους και τέλος έλαβαν το άγιο βάπτισμα. Μόλις ο αυτοκράτορας έμαθε για όλα αυτά τα γεγονότα, σκέφτηκε αρχικά να μην τους τιμωρήσει, όμως η σκέψη πως στα μάτια των υπηκόων του θα φανεί αδύναμος τον ανάγκασε να προδώσει το αίσθημα δικαίου που είχε. Έτσι λοιπόν ο άγιος Βαλεντίνος μαζί με άλλους Χριστιανούς αφού πρώτα τους βασάνισαν τους αποκεφάλισαν στις 14 Φεβρουαρίου του έτους 268 (ή 269).</div><br /><div></div><div><strong>Τα λείψανα του αγίου στην Αθήνα</strong></div><div></div><br /><div>Μετά το μαρτύριο κάποιοι χριστιανοί περιμάζεψαν το σώμα του αγίου και λίγο από το αίμα του σε κάποιο φιαλίδιο. Το σώμα του Μάρτυρα μεταφέρθηκε και θάφτηκε στις Κατακόμβες της αγίας Πρίσκιλλας, τόπο κατεξοχήν ενταφιασμού των μαρτύρων. Με την πάροδο του χρόνου, κατά κάποιο τρόπο «λησμονήθηκε» δεδομένου ότι σχεδόν καθημερινά ενταφιάζονταν σε αυτές τις κατακόμβες νέοι μάρτυρες για αρκετούς αιώνες. Η ανάμνηση όμως του μαρτυρίου του αγίου Βαλεντίνου παρέμεινε ζωηρή, ιδιαίτερα στην τοπική Εκκλησία της Ρώμης. Επίσημα η μνήμη του αγίου Βαλεντίνου θεσπίστηκε το 496 από τον Πάπα άγιο Γελάσιο.Έτσι περνούν 15 αιώνες και φθάνουμε στα 1815 οπότε η θεία βούληση έμελλε να «ταράξει» την αιώνια ανάπαυση του αγίου. Τότε τα λείψανα δωρήθηκαν από τον Πάπα σε κάποιον ευγενή Ιταλό ιερέα (κατά την συνήθεια της εποχής). Ύστερα τα λείψανα «χάνονται» πάλι μέχρι το 1907 οπότε τα ξαναβρίσκουμε στη Μυτιλήνη! στο ρωμαιοκαθολικό ναό της Παναγίας. Φαίνεται πως μετά το θάνατο του κληρικού αυτού κάποιος απόγονος του ο οποίος είχε κληρονομήσει τα λείψανα πρέπει να μετανάστευσε στη Μυτιλήνη, στην οποία τότε υπήρχε ακμάζουσα κοινότητα δυτικό-ευρωπαίων ρωμαιοκαθολικών Χριστιανών. Εκεί λοιπόν παραμένουν μέχρι και το 1990 οπότε και μεταφέρονται στην Αθήνα στο ναό των αγίων Φραγκίσκου και Κλάρας της Ιταλικής παροικίας, όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα.</div><div></div><br /><div><strong>Άγιος Βαλεντίνος ο Έλληνας</strong></div><div></div><br /><div>Αρχικά θα πρέπει να πούμε πως επαρκή στοιχεία για την εθνική καταγωγή του αγίου δεν υπάρχουν εκτός κάποιες (αποχρώσες) ενδείξεις πως ο άγιος ήταν ελληνικής καταγωγής. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως η αρχαιότερη απεικόνιση του αγίου που φέρει την επιγραφή «O ΑΓΙΟC BAΛΕΝΤΙΝΟC» στα ελληνικά, βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας της Αρχαίας (Santa Maria Antiqua) του 6ου αιώνα η οποία ήταν η ενορία των Ελλήνων της Ρώμης. Στο ναό αυτό τιμούσαν ιδιαίτερα τους Έλληνες αγίους και γενικά τους εξ’ Ανατολής. Την αγιογράφηση και την ανακαίνιση του ναού είχε παραγγείλει ο Έλληνας Πάπας Ιωάννης ο Ζ’ (705-707) και την τελείωσαν οι διάδοχοί του, μεταξύ των οποίων ο τελευταίος Έλληνας Πάπας Ρώμης Ζαχαρίας (741-752). Ίσως όμως δεν είναι τυχαίο ότι μετά από 17 αιώνες τα λείψανα ήρθαν στην Ελλάδα. Το θέμα όμως εδώ χωρά ακόμη πολύ έρευνα.</div><div></div><br /><div><strong>Άγιος Βαλεντίνος προστάτης των ερωτευμένων</strong></div><div><strong></strong></div><br /><div>Εκτός από τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε για τον άγιο Βαλεντίνο, η ζωή του συνοδεύεται από διάφορους θρύλους, όπως αυτή που τον θέλει προστάτη των ερωτευμένων…Ο άγιος που είχε τη φήμη του ειρηνοποιού, κάποια μέρα ενώ καλλιεργούσε στον κήπο του τριαντάφυλλα, άκουσε ένα ζευγάρι να μαλώνει πολύ έντονα. Αυτό συγκλόνισε τον άγιο, ο οποίος αφού έκοψε ένα τριαντάφυλλο, βγήκε στο δρόμο πλησίασε το ζευγάρι και τους παρακάλεσε να τον ακούσουν. Αυτοί έστω και ανόρεκτα υπάκουσαν, ο άγιος αφού τους πρόσφερε το τριαντάφυλλο τους ευλόγησε. Αμέσως η αγάπη επανήλθε ανάμεσα τους, λίγο αργότερα αυτοί επέστρεψαν και ζήτησαν στον άγιο να ευλογήσει το γάμο τους. Άλλη παράδοση αναφέρει πως μια από τις κατηγορίες εναντίον του αγίου ήταν πως είχε απειθαρχήσει στην εντολή του αυτοκράτορα να μην συνάπτουν γάμο άνδρες που δεν είχαν εκπληρώσει τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις, ενώ ο άγιος είχε ευλογήσει το γάμο νεαρών Χριστιανών στρατιωτών με τις αγαπημένες τους.Περά από όλα αυτά πιθανότατα η επιλογή του ως «αγίου των ερωτευμένων» να σχετίζεται και με την ειδωλολατρική γιορτή των Λουπερκαλίων, γιορτή της γονιμότητας, που εορτάζονταν από τους Ρωμαίους στις 15 Φεβρουαρίου• άλλοι συνδέουν τη γιορτή με την εποχή του ζευγαρώματος των πουλιών κατά την περίοδο αυτή. Σίγουρο πάντως είναι πως ο άγιος δεν έχει καμία σχέση με το εμπόριο (marketing) των λουλουδιών, των δώρων και των κοσμικών κέντρων που ευτελίζουν τον Έρωτα, το μεγάλο αυτό δώρο του Θεού.</div><div></div><br /><div><strong>Άγιος Βαλεντίνος και Ορθοδοξία</strong></div><div></div><br /><div>Πολλοί είναι όμως αυτοί που προβάλλουν την ένσταση πως ο άγιος Βαλεντίνος δεν αναφέρεται πουθενά στο εορτολόγιο της Ορθόδοξής Εκκλησίας. Πράγματι στις 14 Φεβρουαρίου στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας αναφέρονται οι όσιοι Αυξέντιος, Μάρωνας και οι νεομάρτυρες Νικόλαος και Δαμιανός. Η εξήγηση είναι απλή: την αρχαία εποχή που συντάσσονταν οι αγιολογικοί κατάλογοι, τα συναξάρια και τα μαρτυρολόγια είχαν καθαρά τοπικό χαρακτήρα και η φήμη ενός αγίου δεν σήμαινε πως εκτεινόταν σε όλη την Εκκλησία. Έτσι υπάρχουν άγιοι που τιμώνταν σε μία περιοχή πολύ ενώ σε άλλη ήταν εντελώς άγνωστοι, π.χ ο άγιος Δημήτριος που είναι πασίγνωστος σε όλη την Ανατολική Εκκλησία, στη Δύση δεν τιμάται καθόλου, είναι σχεδόν άγνωστος, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν είναι άγιος. Άλλο παράδειγμα από τη σύγχρονη Εκκλησία: ο άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης (†1922) ενώ στην Ελλάδα είναι γνωστός, στη Ρωσία είναι παντελώς άγνωστος, αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν είναι άγιος.Ο άγιος Βαλεντίνος είναι άγιος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και δεν τίθεται θέμα επειδή τιμάται στη Δύση σήμερα, το Σχίσμα –η μεγάλη αυτή τραγωδία και μέγα σκάνδαλο της διαίρεσης των Χριστιανών- ήρθε πολύ αργότερα. Όσοι λοιπόν τιμούν τον άγιο Βαλεντίνο έργο θεάρεστο επιτελούν γιατί «<em>Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ… καί ὁ Θεός ἡμῶν ἐν ἁγίοις ἐπαναπαύεται</em>».</div><br /><div></div><div><strong>Τιμή μάρτυρος-Μίμησις μάρτυρος</strong></div><div></div><br /><div>Τιμούμε τους αγίους μας και τον άγιο Βαλεντίνο όταν μιμούμαστε το θάρρος τους να διακηρύττουν την πίστη τους στο Σωτήρα Χριστό ακόμη και με κόστος την ίδια τους τη ζωή. Τους τιμούμε όταν τους επικαλούμαστε να πρεσβεύσουν στον Θεό να μας ελεήσει και να συγχωρέσει τις πολλές μας αμαρτίες. Τους τιμούμε όταν μας είναι υποδείγματα κατά Χριστόν ζωής. Δεν τιμούμε τους αγίους όταν εξαντλούμε την «τιμή» τους σε κοσμικές διασκεδάσεις και γλέντια στην καλύτερη περίπτωση… Τιμή μάρτυρος – Μίμησις μάρτυρος!</div><div></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Πηγές:</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">1. Εγκυκλοπαίδεια New Advent (</span><a onmousedown="'UntrustedLink.bootstrap($(this)," href="http://www.newadvent.org/" target="_blank" rel="nofollow"><span style="font-family:trebuchet ms;">www.newadvent.org</span></a><span style="font-family:trebuchet ms;">)</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">2. Patron Saints Index (</span><a onmousedown="'UntrustedLink.bootstrap($(this)," href="http://www.catholic-forum.com/saints/indexsnt.htm" target="_blank" rel="nofollow"><span style="font-family:trebuchet ms;">www.catholic-forum.com/saints/indexsnt.htm</span></a><span style="font-family:trebuchet ms;">)</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">3. Oxford Dictionary of Saints</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">4. Ελληνισμός & Ορθοδοξία, Εκδόσεις PSL Λιβάνη</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">5. Ο άγιος Βαλεντίνος της Αθήνας, Εκδόσεις Καλός Τύπος</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;"></span></div><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Αναδημοσίευση: Ιστολόγιο, <strong><em><span style="color:#333333;">"Η Θεολογία Μεσοπέλαγα"</span></em></strong> (</span><a href="http://e-theologia.blogspot.com/2011/02/blog-post_12.html"><span style="font-family:trebuchet ms;">http://e-theologia.blogspot.com/2011/02/blog-post_12.html</span></a><span style="font-family:trebuchet ms;">)</span></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-56835423084852391592010-12-17T05:46:00.000-08:002010-12-18T04:23:11.979-08:00"Πολιτισμικός ταξιδιώτης", ένα νέο βιβλίο του Δημ. Νταφούλη<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5BQKh2PHlV6cJ7f390tUULr88FgGNUVeb_Mg9VLTJyKg4tIR8lCPUlhNXTpwsB9RwW4YTYP7Rk_hfRiTYkbqofZIXDxR9VciPpHxxSH4Rds1_mHVqo7QWScZrwAV8KH5zzkAtUPwI_grN/s1600/%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3%252C+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551647889414957154" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 222px; CURSOR: hand; HEIGHT: 320px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5BQKh2PHlV6cJ7f390tUULr88FgGNUVeb_Mg9VLTJyKg4tIR8lCPUlhNXTpwsB9RwW4YTYP7Rk_hfRiTYkbqofZIXDxR9VciPpHxxSH4Rds1_mHVqo7QWScZrwAV8KH5zzkAtUPwI_grN/s320/%25CE%259D%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A6%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3%252C+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-size:130%;"><strong><em>Πολιτισμικός ταξιδιώτης<br /></em></strong><br /><em>Άρωμα ζωής – αμφίδρομον χρέος<br /></em></span><br /><strong><span style="font-family:trebuchet ms;">Του Χάρη Ανδρεόπουλου</span> <span style="color:#cc0000;">*</span></strong><br /><br />«Πολιτισμικός ταξιδιώτης» τιτλοφορεί το καινούργιο του λογοτεχνικό βιβλίο ο Δημ. Νταφούλης, ένα βιβλίο μέσ’ απ’ το οποίο ζωντανεύει, με τρόπο προσιτό και εύληπτο η ελληνορθόδοξη παράδοση κι ο πολιτισμός μας, αυτή τη φορά όχι η εντός Ελλάδος ελληνορθόδοξη παράδοση κι’ ο πολιτισμός, όπως με το προηγούμενο βιβλίο του «Αναδρομές στο χθές – διαδρομές του σήμερα», που παρουσιάσαμε προ 3ετίας (18 Οκτ. 2007) στην ίδια αίθουσα, αλλά η εκτός Ελλάδος θρησκευτική μας παράδοση κι΄ ο εθνικός μας πολιτισμός, όπως πρεσβεύονται από τον απόδημο - τον όπου γης - Ελληνισμό. μέρος του οποίου και ο ίδιος υπήρξε στη διάρκεια της εκπαιδευτικής του σταδιοδρομίας.<br /><br />Ο συγγραφέας έχοντας στις αποσκευές του - και πέρα από τη μόρφωση που πήρε από τη μάνα και το πατέρα του, από την οικογένεια, το σπίτι του - ένα πλούσιο βιογραφικό, ευτύχησε να υπηρετήσει ως στέλεχος της εκπαίδευσης στο εξωτερικό και να ζήσει τις συναρπαστικές εμπειρίες που περιγράφει στο βιβλίο για τη ζωή του απόδημου Ελληνισμού, για τους καημούς και τα πάθια του, τον αγώνα του για το σήμερα, την αγωνία του για το αύριο.<br /><br />Προσωπικά και μ’ αφορμή τις φιλικές συζητήσεις που είχαμε με το συγγραφέα για τις εμπειρίες του, το είχα σαν διαίσθηση ότι κάποια στιγμή όλες αυτές τις αφηγήσεις κάποτε θα τις κατέγραφε σε ένα βιβλίο – και το εγχείρημα της έκδοσης αυτού του βιβλίου δικαίωσε τη προσδοκία μου και με επιβεβαίωσε πολύ ευχάριστα. Διαβάζοντάς το η μνήμη μου επέστρεφε σε συζητήσεις μας και στις συνεχείς και γλαφυρές αναφορές του Δημήτρη για τη θητεία του ως επιθεωρητή ελληνικών σχολείων του εξωτερικού και συγκεκριμένα στις χώρες της BENELUX (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο) για τις σχέσεις συνεργασίας του με τις ελληνικές κοινότητες και, ενώ και, κυρίως, αυτό που δεν ξεχνούσε ποτέ να αναφέρει και να επισημάνει ήταν οι δημιουργικές σχέσεις του με τον οικείο Επίσκοπο, τον μητροπολίτη Βελγίου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου και τους λοιπούς αρχιερείς, για τους οποίους μιλούσε με πολύ σεβασμό και αγάπη, ένας σεβασμός για την Εκκλησία μας και τους ποιμένες της και μια αγάπη που είναι απολύτως έκδηλη από τη πρώτη μέχρι τη τελευταία σελίδα το βιβλίο που σήμερα παρουσιάζουμε. Και σ’ αυτό του το βιβλίο, εξ άλλου ο Δημ. Νταφούλης, μας δίνει τη σοφή συμβουλή του ότι θεμέλια της κοινωνίας για μας - όπου κι΄ αν βρισκόμαστε, στη Ελλάδα ή στα ξένα - για εμάς που έχουμε αυτή τη πατρίδα κι’ αυτή τη θρησκεία, θεμέλια είναι αυτά που μας έμαθαν οι πατεράδες και οι μανάδες μας, είναι η Οικογένεια, η το Σχολείο και η Εκκλησία. Μας διδάσκει ότι Πολιτισμός μας είν’ η πίστη μας, η ιστορία μας η παράδοσή μας, στοιχεία που τα κουβαλάμε όπου πάμε.<br /><br />Το περιεχόμενο των κειμένων δεν χαρακτηρίζεται από νοησιαρχία, ιστορισμό και προσφορά στερεότυπης γνώσης, αλλά έχοντας χριστοκεντρικό και πατριωτικό προσανατολισμό και σεβόμενο τις αρχές της ορθόδοξης ανθρωπολογίας και της ελληνικής ιδιοπροσωπίας διεγείρει με έντεχνο τρόπο και λόγο το γνήσια πατριωτικό και το θρησκευτικό συναίσθημα, αναδεικνύοντας, μεταφέροντας και προσφέροντας στον αναγνώστη τα βασικά στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της θρησκευτικής μας πίστης, που αποτέλεσαν τα ισχυρά θεμέλια για να διατηρήσουν οι απόδημοι συμπατριώτες μας άσβεστη την αγάπη τους στη πολιτιστική τους κληρονομιά, την ελληνική, και αδιάλειπτη τη πνευματική τους σχέση και θέση στο σώμα της Εκκλησίας μας, της Ορθοδοξίας μας.<br /><br />Ποια είναι η «περιουσία» που πρέπει να φυλάξει σαν κόρη οφθαλμού στα ξένα ο Ελληνας μετανάστης; Ο συγγραφέας του βιβλίου, στην ιστορία που ξεδιπλώνει, τη περικλείει σ’ ένα μικρό δεματάκι που του δίνει η μάνα στο γιό όταν τον αποχαιρετά: Τι περιέχει αυτό το δεματάκι: μια εικόνα του Αϊ – Γιώργη, του προστάτη του χωριού, μια της Ανάστασης του Χριστού, ένα μικρό μπουκαλάκι μικρό με τον Εσταυρωμένο μέσα, ένα φυλαχτό ραμμένο σε πανί και κεντημένα τα αρχικά γράμματα Ι.Χ. (Ιησούς Χριστός) με χρωματιστές κλωστές, την Καινή Διαθήκη, μια σημαιούλα ελληνική και το Αναγνωστικό βιβλίο της Γ΄ Δημοτικού, «Ο γυρισμός του Οδυσσέα». «Αυτό το δεματάκι που έχει μέσα το Χριστό και τη σημαία, είναι η περιουσία σου, αυτό μη το ξεχάσεις ποτέ λέει η μητέρα στο παιδί της που ετοιμάζεται να ξενιτευτεί και τον παρακαλεί: «Ακου, αυτά να τα σέβεσαι. Να τα πιστεύεις. Μην ξεχάσεις ποτέ τη πίστη σου. Εμένα δεν με πειράζει. Τον Χριστό μας όμως ποτέ. Την Καινή Διαθήκη να τη διαβάζεις, μπορεί να βρεθείς με τίποτα αντίχριστους. Μη σε ξεγελάσουν. Αυτά δεν πωλούνται, ούτε αγοράζονται. Τα έχουμε από τη μάνα μας κι’ εκείνη απ’ τη δική της, δυό χιλιάδες χρόνια τώρα! Το φυλαχτό να το καρφιτσώσεις στο φανελάκι σου, δίπλα στη καρδιά σου και κάθε πρωϊ σαν ανοίγεις τη πόρτα σου να φύγεις, να κάνεις το σταυρό σου. Αυτός είναι η δύναμή σου…». Αυτή είναι η περιουσία μας, κι’ εδώ και, κατά μείζονα λόγο, στα ξένα. Λίγα πράγματα ενδεχομένως για τους άλλους, πολλά, ή μάλλον, σχεδόν όλα για εμάς, καθώς συμβολίζουν την ουσία μας, την περιουσία μας, το «εικονοστάσι» μας, τη σεμνότητα και τη ταπεινότητά μας, όπως τη περιγράφει κι’ ο ποιητής του Αιγαίου, ο Ελύτης, θεολογώντας στον «Ηλιο τον ηλιάτορα»: “Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος να 'ν' ήμερος να 'ναι άκακος λίγο φαΐ λίγο κρασί Χριστούγεννα κι Ανάσταση”.<br /><br />Ακολουθώντας το δρόμο, της βιωματικής προσέγγισης ο Δημ. Νταφούλης ως δάσκαλος και συγγραφέας δεν στέκεται απέναντι στον αναγνώστη, αλλά δίπλα του, όχι απλά για να του μεταφέρει ένα μήνυμα, αλλά για να συνυπάρξει και να συμπορευθεί μαζί του στο δρόμο της χριστιανικής αλήθειας, να τον οδηγήσει στις ομορφιές της ελληνορθόδοξης παράδοσης. Η διακονική διδασκαλία την οποία υπηρετεί ως διαχρονικός λειτουργός της παιδείας διακρίνεται για την ευαισθησία και τη διάκριση, αλλά κυρίως για την αυθεντικότητα και τη γνησιότητα του μηνύματος που εκπέμπει.<br /><br />Ο Δημ. Νταφούλης υπηρετεί θρησκευτικές, ιστορικές, παιδαγωγικές αρχές μεταλαμπαδεύει αξίες, χωρίς εκπτώσεις. Διδάσκει Χριστό και Ελλάδα, όχι τόσο επειδή έτσι το επιβάλλουν το Σύνταγμα και οι νόμοι της πατρίδας μας, αλλά επειδή είναι ο ίδιος, ως πρόσωπο, γνήσιος και αυθεντικός φορέας και εκφραστής αυτών των αρχών και αξιών. Δίνει ευθύς εξ αρχής το στίγμα του, και σ’ αυτό του το βιβλίο, μέσα από το διήγημά του: “Στην ξενιτιά», γράφει, «η οικογένεια είναι κάτι παραπάνω απ΄ ότι εδώ στη πατρίδα. Είναι χώρος ιερός και άγιος, όπου ο άνθρωπος γίνεται συνδημιουργός με το Θεό. Μαθαίνει να μοιράζεται, να χαίρεται, ν’ αγαπά, να προστατεύει, να βοηθά… Είναι όπως το θυσιαστήριο της Εκκλησίας! Το πρόβλημα του ενός είναι πρόβλημα και του άλλου. Είναι το λιμανάκι της ζωής όλων μας! Η οικογένεια είναι η «κιβωτός» όπου φυλάσσονται ήθη, έθιμα και παραδόσεις μιας ολόκληρης ζωής!». Για την Εκκλησία υπογραμμίζει ότι ειδικά για τον απόδημο Ελληνα αποτελεί «τη σημαιοφόρο της προσπάθειας να διατηρήσουν οι Ελληνες της διασποράς την πολιτισμική τους ταυτότητα», ενώ, ο συγγραφεάς γνωρίζοντας ως θεολόγος και εξαίροντας και τη σημασία του ήθους που εκφράζει ο Ελληνας μετανάστης κάνει και αναφορά στην αξία της λειτουργίας μετά τη λειτουργία. «Η θεία λειτουργία δεν τελειώνει στα ξένα με το «Δι’ ευχών» του δεσπότη», γράφει, «γιατί μετά καθόμαστε όλοι γύρω σε τράπεζες, σε κοινό χώρο, τις «αγάπες», όπως λέγανε οι πρώτοι χριστιανοί και πίνουμε το καφέ μας ακούγοντας τις συμβουλές του ποιμανάρχη μας που όλους μας ξέρει με τα μικρά ονόματα. Σαν κλώσσα με κλωσσόπουλά της είναι η Εκκλησία μας στο εξωτερικό. Ολους μας φροντίζει και για όλους νοιάζεται…»<br /><br />Αυτό που καταφέρνει ο Δημ. Νταφούλης, όντας, όπως προείπαμε, φορέας ο ίδιος αυτών των αξιών και μέσω της βιωματικής προσέγγισης που χρησιμοποιεί, τουτέστιν της αφηγηματικής ανασύνθεσης θεμάτων από τη ελληνορθόδοξη παράδοση – αυτό, λοιπόν, που καταφέρνει - είναι να δημιουργεί ατμόσφαιρα συναισθηματικής φόρτισης και ιερής μυσταγωγίας, μια ατμόσφαιρα που αποτελεί το απαραίτητο πνευματικό κλίμα για τη μετάδοση του μορφωτικού αγαθού. Ο αείμνηστος φιλόσοφος και παιδαγωγός Κων. Γεωργούλης επισημαίνει στα συγγράματά του ότι «η διδασκαλία περί των Θρησκευτικών νοείται μόνον σε μια ατμόσφαιρα εξυψωμένη συναισθηματικά». Και αυτή η ατμόσφαιρα δημιουργείται από διδάσκοντες που πιστεύουν αυτά που γράφουν, συγκλονίζονται από αυτά που διδάσκουν, γιατί τα ζούν οι ίδιοι. Μιλούν με τη καρδιά τους. Και «εκ του περισσεύματος της καρδίας», κατά τη Γραφή, «λαλεί το στόμα τους» (Ματθ. 12,34). Ο συγγραφέας του βιβλίου που παρουσιάζουμε σήμερα χειρίζεται άριστα αυτή της τέχνη της παιδαγωγικής, όχι μόνο επειδή είναι άριστος επιστήμονας με μεταπτυχιακές σπουδές, αλλά – και κυρίως – επειδή αυτά που γράφει τα πιστεύει. Και, συνεπώς, γράφοντας «λαλεί εκ του περισσεύματος της καρδίας του».<br /><br />Σε μια εποχή που μέσα από τη μόδα και τον συρμό διαχρονικές αξίες παραθεωρούνται και παραδοσιακές αρχές εξανεμίζονται, οι θέσεις αυτές του Δημ. Νταφούλη θα μπορούσαν κάλλιστα ν΄ χαρακτηρισθούν ως ένα είδος «επαναστατικής διακήρυξης» κόντρα στη επιχειρούμενη μέσω της παγκοσμιοποίησης (= «εξαμερικανοποίησης») ισοπέδωση. Και είναι ευχής έργο να διαβασθεί και αυτό το βιβλίο όσο το δυνατόν από περισσότερους φίλους, για να θυμηθούμε τις αξίες της ελληνορθόδοξης παράδοσης, που τις διατηρούν και πρεσβεύουν κατά τον καλύτερο οι συμπατριώτες μας στο εξωτερικό.<br /><br />Ο Δημ. Νταφούλης ως παιδαγωγός του μέτρου και πρεσβευτής της μεσότητας και σ’ αυτό του το βιβλίο γίνεται ένας απολαυστικός εκφραστής της παράδοσης, χωρίς ωστόσο – και αυτό θέλω να το υπογραμμίσω - σε καμμιά περίπτωση να είναι ή να γίνεται παραδοσιαρχικός, δηλ. να παραμένει προσκολλημένος στο χθές. Θέλει μια παράδοση που γίνεται φλόγα και φωτίζει το μέλλον και όχι μια παράδοση που παραπέμπει σε πρακτικές και νοοτροπίες μουσείου. Παράλληλα είναι ένθερμος θιασώτης της προοδευτικότητας των πραγμάτων, χωρίς σε καμμιά περίπτωση να γίνεται προοδόπληκτος. Π.χ τάσσεται υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας – «ας είναι καλά όσοι ενδιαφέρθηκαν και μπήκαμε στην ευρωπαϊκή οικογένεια», γράφει – συνηγορεί στην ενσωμάτωσή μας στη ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών, αρνείται, όμως, την αφομοίωσή μας στη ξένη νοοτροπία, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό θα σημάνει την απώλεια της ιδιοπροσωπίας μας. Γίνεται ο Δημ. Νταφούλης με το βιβλίο του αυτό ένας διαπρύσιος κήρυκας της ελληνορθόδοξης παράδοσης, μέσα από ένα πνεύμα κοσμοπολίτικο και οικουμενικό, όπως εκφράζεται και από τις συχνές και πυκνές του αναφορές στον Απόστολο Παύλο και τον Πλάτωνα, ένα πνεύμα το οποίο στοχεύει στην ανάδειξη της ορθόδοξης παράδοσης ως βασικής συνιστώσας και ως κεντρικού άξονα της κοινωνικής συνοχής του Ελληνισμού, αλλά και της συνάντησής της με πολιτιστικές ταυτότητες άλλων λαών της οικουμένης. Ενώ, κατά τη γνώμη μου διόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι το βιβλίο αρχίζει με (εξώφυλλο) τον Παρθενώνα της Αθήνας και τελειώνει με (οπισθόφυλλο) την Αγιά Σοφιά της Ρωμιοσύνης, φανερώνοντας τη πρόθεση του συγγραφέα να αναδείξει και εξάρει την αρμονική σύζευξη των δύο αιώνιων αυτών συμβόλων των όπου γης Ελλήνων, ως των συνεκτικών στοιχείων εκείνων που συγκροτούν την ελληνορθόδοξη παράδοση και κατευθύνουν τη πορεία του Ελληνισμού εντός και εκτός Ελλάδος.<br /><br />Ευχαριστώ τον δάσκαλο – και βάζω στη λέξη της ιερότητα που της δίδει η παράδοσή μας - τον εκλεκτό συνάδελφο θεολόγο και αγαπητό φίλο που μου ξαναέδωσε την ευκαιρία, εξ αφορμής αυτής της βιβλιοπαρουσίασης, να ξανανιώσω την ομορφιά της ελληνορθόδοξης παράδοσης μέσα από τον γλαφυρό μυθιστορηματικό του λόγο. Και εύχομαι να μην αργήσει η στιγμή που θα ξανανταμώσουμε, ξανά εδώ, μ’ αφορμή την έκδοση του επόμενου βιβλίου του. Σας ευχαριστώ!.</div><div> </div><div></div><div>* <span style="font-family:trebuchet ms;"><em>Πρόκειται για την ομιλία μου τη βραδιά της παρουσίασης του βιβλίου στη (κατάμεστη!) αίθουσα του Χατζηγιαννείου Πνευματικού κέντρου του δήμου Λάρισας (2/11/2010, 8 μ.μ). Συμπαρουσιαστές ήταν ο Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας κ. <strong>Δημ. Καραδήμος</strong> και ο φιλόλογος καθηγητής <strong>Χαρ. Στεργιούλης</strong></em></span></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-9455311223647490742010-12-15T16:14:00.000-08:002010-12-16T01:17:56.683-08:00Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirYMDiRK3HdKLhiXFRdjMepLhJoc_9UTBTDL_PTaxI362Y4wNWu0tQxb8mto7s2ROwGvOQ2n7wXVIC3y4keybi5McUdUxpFlIqyRKW0iHdSwoEb0R1qo9qj9ixmoeOrHoSRyewX1mXcEPO/s1600/%25CE%2595%25CE%2593%25CE%259A%25CE%25A5%25CE%259A%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2594%25CE%2595%25CE%2599%25CE%2591%252C+xristianiki%252520egiklopedia.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5551067770126756930" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 174px; CURSOR: hand; HEIGHT: 245px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirYMDiRK3HdKLhiXFRdjMepLhJoc_9UTBTDL_PTaxI362Y4wNWu0tQxb8mto7s2ROwGvOQ2n7wXVIC3y4keybi5McUdUxpFlIqyRKW0iHdSwoEb0R1qo9qj9ixmoeOrHoSRyewX1mXcEPO/s320/%25CE%2595%25CE%2593%25CE%259A%25CE%25A5%25CE%259A%25CE%259B%25CE%259F%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2594%25CE%2595%25CE%2599%25CE%2591%252C+xristianiki%252520egiklopedia.jpg" border="0" /></a><br /><div>Η Ορθόδοξη Χριστιανική Ομολογία, αποτελώντας τη δεδηλωμένη θρησκευτική επιλογή περίπου τριακοσίων εκατομμυρίων ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα, υφίσταται ακόμα και σήμερα, σε μία εποχή αφθονίας της πληροφόρησης από πληθώρα πηγών, ως μία terra incognita όσον αφορά πολλά στοιχεία της πλούσιας και δυναμικής της παράδοσης. </div><div></div><br /><div>Η ευρεία και πολύγλωσση βιβλιογραφία επί θεμάτων ορθοδόξου πίστεως βοηθά τον εξειδικευμένο ερευνητή αλλά δημιουργεί αμηχανία στον αναγνώστη που αναζητά μία αξιόπιστη πληροφορία. Επιπλέον οι πηγές του διαδικτύου, λόγω της φύσης του μέσου, είναι συχνά επισφαλείς χωρίς να υφίστανται επιστημονικό έλεγχο και ακαδημαϊκή τεκμηρίωση. Αυτό το κενό στην τεκμηριωμένη γνώση για την Ορθοδοξία ως θρησκευτικό, ιστορικό και πολιτιστικό φαινόμενο αλλά, συνάμα, και ως ζωντανή και εξελισσόμενη θεολογική και βιωματική εμπειρία θέλησε να καλύψει μία ακαδημαϊκή ομάδα από το χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών.</div><br /><div></div><div>Το έναυσμα δόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Στρατηγικές Εκδόσεις, Ιω. Φλώρος» που από μακρού χρόνου είχε συλλάβει την ιδέα της έκδοσης μιας πολύτομης εγκυκλοπαίδειας που θα αφορούσε την Ορθοδοξία. Από γενική έρευνα του εκδοτικού οίκου, που εκτείνεται μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, αποκαλύπτεται ότι η Ελλάδα είναι χώρα των «Εγκυκλοπαιδειών», αφού σε αναλογία πληθυσμού, που αποτελεί πάντοτε τη βάση για την εξαγωγή στατιστικών συμπερασμάτων, έχει μέχρι σήμερα τεθεί σε κυκλοφορία ο μεγαλύτερος αριθμός εγκυκλοπαιδειών (γενικών και ειδικών). Έτσι, εκτιμάται ότι το ελληνικό κοινό είναι εξοικειωμένο με την ιδέα αλλά και τη χρήση του εργαλείου αυτού της γνώσης που λέγεται «εγκυκλοπαίδεια» σε ποσοστό που, ενδεχομένως, υπερβαίνει το μέσο όρο λαών υψηλού μορφωτικού επιπέδου, όπως για παράδειγμα αυτοί των βόρειων ευρωπαϊκών χωρών. Από την ίδια έρευνα, προέκυψε ότι δεν υφίσταται εγκυκλοπαίδεια της Ορθοδοξίας σε χώρες του εξωτερικού, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αυστραλία κ.α., ούτε στην αγγλική ούτε σε άλλη γλώσσα, με εξαίρεση την υπό έκδοση Ρωσική Θρησκευτική Εγκυκλοπαίδεια.</div><br /><div></div><div>Η εκδοτική πρωτοβουλία που έλαβε το όνομα «Μεγάλη Ορθόδοξη Χριστιανική Εγκυκλοπαίδεια» συνάντησε την ένθερμη στήριξη ικανής ομάδας επιστημόνων εγνωσμένου κύρους από τους οποίους συγκροτήθηκε η εποπτική και συντακτική επιτροπή. Διευθυντής σύνταξης του εγχειρήματος ανέλαβε ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. στον Τομέα της Βιβλικής Γραμματείας, <strong>Πέτρος Βασιλειάδης</strong>, με μέλη της εποπτικής επιτροπής τον Ομότιμο Καθηγητή του Α.Π.Θ. <strong>Γρηγόριο Ζαχαρόπουλο</strong>, τους Καθηγητές του Ε.Κ.Π.Α. Σεβ. Μητροπολίτη Μεσσηνίας <strong>Χρυσόστομο Σαββάτο</strong> και <strong>Γεώργιο Φίλια</strong> και Αρχισυντάκτη τον Καθηγητή της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών Δημ. <strong>Πασσάκο</strong>. Στη συγγραφική ομάδα μετέχει το σύνολο των μελών του διδακτικού προσωπικού των δύο θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, μέλη του διδακτικού προσωπικού των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών, μαζί με ερευνητές άλλων κλάδων των ανθρωπιστικών επιστημών καθώς και Επισκόπους της Εκκλησίας της Ελλάδος και των ελληνόφωνων εκκλησιαστικών διοικήσεων με εγνωσμένη συνεισφορά στα θεολογικά γράμματα.<a class="fancybox" title="" href="http://www.amen.gr/uploads/AFIEROMATA/xristianiki%20egiklopedia.jpg" rel="photos" jquery1292458407296="28"></a></div><br /><div></div><div>Στόχος είναι η δημιουργία μίας όσο το δυνατόν πληρέστερης εγκυκλοπαίδειας που θα καλύπτει τις ανάγκες του αναγνωστικού κοινού στο γνωσιολογικό αντικείμενο της Ορθοδοξίας με σκοπό ο αναγνώστης να μπορεί εύκολα και γρήγορα να ανατρέχει στο θέμα που τον ενδιαφέρει και να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του με ακριβή και ολοκληρωμένο τρόπο.</div><br /><div></div><div>Οι τομείς που θα καλυφθούν είναι οι εξής:1. Ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 2. Θεολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. 3. Ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 4. Ιστορία των Πρεσβυγενών Πατριαρχείων. 5. Ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος και των λοιπών αυτοκεφάλων Εκκλησιών. 6. Ιστορία των Μητροπόλεων και Ιερών Μονών όλων των Ορθοδόξων χωρών και Ορθοδόξων ιεραποστολών. 7. Παρουσίαση όλων των Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών. 8. Βίοι αγίων και σύγχρονων γεροντικών μορφών. 9. Βιογραφίες Ιεραρχών, Ηγουμένων και θεολόγων. 10. Παρουσίαση του έργου των Πατέρων και των Οικουμενικών Συνόδων. 11. Εγκυκλοπαίδεια της Αγίας Γραφής. 12. Ερμηνεία της λειτουργικής ζωής. 13. Γενικά θρησκευτικά, ηθικά, κοινωνικά και διορθόδοξα και διαχριστιανικά θέματα. 14. Ιστορία των εκκλησιαστικών τεχνών. 15. Ποιμαντικά θέματα. 16. Παρουσίαση της εκκλησιαστικής και θρησκευτικής φιλολογίας. 17 . Παρουσίαση βασικών κειμένων της Νεοελληνικής Γραμματείας που αναφέρονται στην Εκκλησία. 18. Παρουσίαση Ορθοδόξων εκδοτικών οίκων, εφημερίδων και περιοδικών, ελληνικών και ξένων. 19. Οδηγός της Ορθοδοξίας στο διαδίκτυο. </div><br /><div></div><div>Το παραπάνω σε γενικές γραμμές περιεχόμενο θα συνοδεύεται και θα εξηγείται από:</div><div></div><br /><div>1. Πλούσια εικονογράφηση (έγχρωμη), η απόκτηση της οποίας θα γίνει από διάφορες πηγές, αλλά και από σύγχρονες φωτογραφίες. </div><br /><div></div><div>2. Παραστατική σχεδίαση, όπου απαιτείται, είτε ως συμπλήρωμα της εικονογράφησης, είτε ως πρωτογενές υλικό, εκεί όπου η εικονογράφηση είναι αδύνατη. </div><br /><div></div><div>3. Χαρτογραφία, ιδιαίτερα απαραίτητη για την παρουσίαση και παράσταση εδαφικών περιοχών. </div><div></div><br /><div>4. Σκίτσα, σκαριφήματα, πίνακες, καταστάσεις, κ.ά.</div><div></div><br /><div>Το εκδοτικό πλάνο σκοπεύει στην έκδοση 12 τόμων με, συνολικά, 20.000 λήμματα που θα εκτείνονται σε 8.000 περίπου σελίδες. Το σχήμα των τόμων θα είναι 21x29 και εξωτερικά θα είναι δερματόδετοι. </div><br /><div></div><br /><div></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-81720120117234596022010-12-07T15:52:00.000-08:002010-12-07T16:05:03.547-08:00Ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου Κρήτης κ. Ανδρέας για την χορήγηση της τουρκικής υπηκοότητας σε Ιεράρχες του Οικουμενικού Πατριαρχείου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEoH4Viq3tG0rXIdKW3axRNzDEuuuUG2EIKPEOjXvfeCE39s39T0e08w7CdPfjwrp7JI5Sje9E51pFpUPSzpqS757TJfkOuzAY9G5ALJ7KqLM6G-njserI0EQPuDWPzIxQ5sEbM3TbRGEl/s1600/%25CE%259D%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2597%25CE%25A3+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5548093552581794066" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 223px; CURSOR: hand; HEIGHT: 177px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEoH4Viq3tG0rXIdKW3axRNzDEuuuUG2EIKPEOjXvfeCE39s39T0e08w7CdPfjwrp7JI5Sje9E51pFpUPSzpqS757TJfkOuzAY9G5ALJ7KqLM6G-njserI0EQPuDWPzIxQ5sEbM3TbRGEl/s320/%25CE%259D%25CE%2591%25CE%259D%25CE%2591%25CE%259A%25CE%2597%25CE%25A3+%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF.jpg" border="0" /></a><br /><div><strong>Tου σεβασμιωτάτου κ. Ανδρέα Νανάκη, </strong></div><div><strong>Μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου Καστελλίου & Βιάννου, </strong></div><div><strong>Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ<br /></strong><br />Ο Ισοκράτης και ο Δημοσθένης πνευματικά αναστήματα της πόλης – κράτους, ομόγλωσσοι, ομότροποι και ομοήθεις, εξέφραζαν δύο διαφορετικούς κόσμους. Ο Ισοκράτης προσέβλεπε, με εμπιστοσύνη, στο πολιτικό μεγαλείο του Οικουμενικού Ελληνισμού, το πολιτικό κέντρο του οποίου μετατοπίζεται στη Μακεδονία. Υπήρξε με τον Αριστοτέλη ο θεωρητικός του εκφραστής. Η πρακτική ενήλωση, η πολιτική και πολιτιστική ενοποίηση του ελληνισμού, σε ένα νέο οικουμενικό μέγεθος, υπήρξε έργο του Μακεδόνα Μεγάλου Αλεξάνδρου, με την αυτοκρατορία που δημιούργησε. Με την μακεδονική σάρισα, «<em>ὡς μέσα τήν βακτριανή, ὡς τόν ἰνδό»</em>, επήγαμε την ελληνική λαλιά. Η πόλη – κράτος του Δημοσθένους, η Αθήνα με τις αποικίες της και τις αθηναϊκές τριήρεις είχαν ολοκληρώσει την συμβολή τους στον παγκόσμιο πολιτισμό, όπως βεβαίως και τόσα άλλα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά σχήματα, μέχρι τις ημέρες μας.</div><br /><div></div><div>Ο μετασχηματισμός και η διαμόρφωση του νέου κόσμου εκφράστηκε με τον έλληνα λόγο, αλλά οικοδομήθηκε στα θεμέλια της χριστιανικής κοσμολογίας και ανθρωπολογίας διαφορετικής από τα αρχαιοελληνικά κοσμοείδωλα και προσδιορίσθηκε με όρους, όπως ρωμιοσύνη και ορθόδοξο γένος. Ο νέος κόσμος είχε εκκλησιαστικό, πολιτικό και πνευματικό κέντρο του, την Κωνσταντινούπολη, την πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου και το κέντρο των Ορθοδόξων, της Οικουμένης. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με τους αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως καθόρισε την πνευματική και πολιτιστική ταυτότητα της καθ’ ημάς Ανατολής, αλλά και του σλαβικού κόσμου, από το Κίεβο μέχρι τη Μόσχα, το Τύρνοβο και το Πέκιο. Η Αλεξάνδρεια, κατεξοχήν πόλη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αν και αρχαιοτέρα της Κωνσταντινουπόλεως, παρέμεινε το δευτερόθρονο κέντρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.Μετά το έτος 1453, με το Ισλάμ να έχει επίσημα πλέον κατοχυρώσει τον πρώτο λόγο, η αυτοκρατορία συνέχισε την πορεία της μέσα στο σχήμα της ορθόδοξης οικουμένης. Ο έλληνας λόγος αποτελούσε και πάλι την απαραίτητη προϋπόθεση για την ανέλιξη στην πυραμίδα του ρούμ μιλιέτ των ορθοδόξων και την Εθναρχούσα Εκκλησία. </div><br /><div></div><div>Κατά τον Δοσίθεο Αναγνωστόπουλο: «<em>Στά χρόνια τῶν Ὀσμανιδῶν ἦταν σάν καί στῶν ‘Ρωμιῶν / τήν ἐποχή, πολύχρωμη ἡ Πόλη, πολύφωνη, / πολυτραγουδισμένη σέ γλῶσσες ἄσχετες, μά μουσικές.»</em> Και πάντα αυτά εν μέσω των παντοτινών περιπετειών της ιστορίας και τις οδύνες του ανθρωπίνου αίματος.Ο διαφωτισμός και η αρχή των εθνοτήτων, στην οποία, πλέον, αρχίζει να στηρίζεται η διεθνής νομιμότητα μετά την Γαλλική επανάσταση το 1789, διαμορφώνουν νέα δεδομένα. Μέσα από τα δεινά του πολέμου και της μάχης δημιουργούνται, με το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, τα νέα σύνορα και παγιώθηκε η αρχή του έθνους – κράτους. Η Συνθήκη της Λωζάνης υπήρξε καθοριστική καμπή για τους λαούς της Ελλάδας και της Τουρκίας. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο προσφυγικό συνοικισμό, στο Ατσαλένιο - Ν. Κλαζομεναί του Ηρακλείου Κρήτης. Γνωρίζω καλώς, πολύ καλώς και από πρώτο χέρι τι σημαίνει, στο όνομα της οποίας και οιασδήποτε ιδεολογίας, να σε ξεριζώνουν και να σε διώχνουν από τον τόπο που γενήθηκες. Τον τόπο που οι πρόσφυγες αποκαλούν πατρίδα.Είναι γνωστό, πόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο δοκιμάσθηκε απορφανίστηκε από την τότε νέα τάξη πραγμάτων. Των εθνοκτονιών, της μισαλλοδοξίας, της εκδικητικότητας, των διωγμών και των ιδεολογικών καταναγκασμών, που επικρατούσαν βέβαια και σ’ ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο. Αναφέρω μόνον τον ελληνικό εμφύλιο των ετών 1946-1949.</div><br /><div></div><div>Η ανθρωπότητα βρίσκεται για μία ακόμα φορά στη διαμορφουμένη νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Και ο ελληνισμός του 21ου αιώνος έχει πολλούς ανθρώπους με την συνείδηση του Δημοσθένους. Εξεφράσθη αυτή η συνείδηση με αφορμή τις υπηκοότητες που λάβαμε από το Τουρκικό κράτος για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, χάρη του οποίου καμία θυσία δεν θεωρούμε περιττή. Το Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη συνεχίζει δημιουργικά με πρώτο και πρωτοπόρο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, την πορεία του Ισοκράτους, του Αριστοτέλους και των Μεγάλων Πατέρων με την οικουμενική για την Εκκλησία, συνείδηση. Δεν αντιμετωπίζει φοβικά το νέο κόσμο, με προθέσεις αποκλεισμού και καχυποψίας. Στη διάθεσή του δεν είναι ούτε βεβαίως οι αθηναϊκές τριήρεις του Θεμιστοκλέους, ούτε η μακεδονική σάρισα του Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Πορεύεται όμως με την ορθόδοξη παρακαταθήκη στην οικουμένη. Πατριάρχης, Σύνοδος, Ιεραρχία, κλήρος και λαός πορευόμεθα με όπλα τον ευαγγελικό λόγο, το μήνυμα της αγάπης, της ειρηνικής συνύπαρξης και της καταλλαγής, μεταξύ των λαών, των θρησκειών και των πολιτισμών, που αποτελεί και τον Πνευματικό και πολιτιστικό προσδιορισμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Γι αυτό και οι συναντήσεις του Οικουμενικού μας Πατριάρχου με τις θρησκευτικές, πολιτικές και πνευματικές ηγεσίες της γης. Γι αυτό και οι Πατριαρχικές Λειτουργίες στην Καππαδοκία, στις εκκλησίες της Μικράς Ασίας, μέχρι το μεγάλο γεγονός της λειτουργίας στη Παναγία του Σουμελά. </div><div></div><br /><div>Προσδοκούμε την χορήγηση της τουρκικής υπηκοότητας και στους άλλους ιεράρχες του Θρόνου που το έχουν ζητήσει, αλλά και στους κληρικούς της πατριαρχικής αυλής και προσευχόμεθα για το άνοιγμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Με τα δεδομένα αυτά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, δηλαδή το ευσεβές γένος μας, η ρωμιοσύνη, ο ελληνισμός θα συνεχίσουν να επιτελούν την διαχρονική οικουμενική αποστολή στην ελληνική επικράτεια και στις ορθόδοξες κοινότητες του κόσμου εν μέσω της διαμορφούμενης παγκοσμιοποιούμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Για όλα όσα εγράφησαν με αφορμή τη χορήγηση των πρώτων υπηκοοτήτων από την Τουρκία σε μας τους ιεράρχες του Θρόνου τα θεωρώ δε όλα καλοπροαίρετα και αγαθών προθέσεων, θυμάμαι το: Ἀλέξανδρος Φιλίππου και οἱ Ἕλληνες πλήν Λακεδαιμονίων, «<em>κι ἀπ’ τήν θαυμάσια πανελλήνιαν ἐκστρατεία, / τήν νικηφόρα, τήν περίλαμπρη, / τήν περιλάλητη, τήν δοξασμένη /ως ἄλλη δέν δοξάσθηκε καμιά, /τήν ἀπαράμιλλη : βγήκαμ’ ἐμεῖς ˙ / ἑλληνικός καινούριος κόσμος, μέγας. / Ἐμεῖς οἱ Ἀλεξανδρεῖς, οι Ἀντιοχεῖς, / οι Σελευκεῖς, κ’ οἱ πολυάριθμοι / ἐπίλοιποι Ἕλληνες Αἰγύπτου καί Συρίας, / κ’ οἱ ἐν Περσίδι, κι ὅσοι ἄλλοι. / Μέ τές ἐκτεταμένες ἐπικράτειες, / με τήν ποικίλη δρᾱσι τῶν στοχαστικῶν προσαρμογῶν. / Καί τήν Κοινήν Ἑλληνική Λαλιά / ὤς μέσα στήν Βακτριανή τήν πήγαμεν, ὤς τούς Ἰνδούς. / Γιά Λακεδαιμονίους νά μιλοῦμε τώρα</em>!» </div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-46955162074445539952010-12-07T13:29:00.000-08:002010-12-07T13:37:51.196-08:00Eκκλησία και Εκκλησιολογία<span style="font-family:trebuchet ms;">Κυκλοφόρησε τὸ νέο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ Θεολογία (τόμος 81, τεῦχος 3ο, Ἰούλιος-Σεπτέμβριος 2010), τὸ ὁποῖο φιλοξενεῖ ἄρθρα ποικίλης ὕλης. Στὸ προλογικὸ σημείωμα μὲ τίτλο «Ἐκκλησία καὶ Ἐκκλησιολογία», ὁ <strong>Σταῦρος Γιαγκάζογλου</strong> περιγράφει ἁδρομερῶς τὸ παρελθὸν τῆς περὶ Ἐκκλησίας θεολογικῆς ἔρευνας, ὁριοθετώντας τὸ πλαίσιο τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας. </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Στὸ πρῶτο μελέτημα μὲ τίτλο «Ὁ χριστιανικὸς ριζοσπαστισμός» ὁ Γεώργιος Μαντζαρίδης ἀποτυπώνει σκέψεις γιὰ τὴ ριζοσπαστικότητα τῆς Ἐκκλησίας στὴ σχέση της πρὸς τὸν σύγχρονο κόσμο. Ὁ <strong>Ἰωάννης Καραβιδόπουλος</strong> στὸ ἄρθρο του «<em>Ἡ ἔρευνα τοῦ “ἱστορικοῦ Ἰησοῦ” στὴν Ὀρθόδοξη Θεολογία</em>» ἐπιχειρεῖ νὰ συζητήσει τὰ πρόσφατα πορίσματα τῆς βιβλικῆς ἐπιστήμης, τὶς ἀναφορὲς τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας, καθὼς καὶ τὴ νομιμότητα τοῦ ζητήματος τῆς ἔρευνας τοῦ ἱστορικοῦ Ἰησοῦ. Στὴν ἑπόμενη μελέτη «<em>Ἡ θεολογικὴ σημασία καὶ ἀξιολόγηση τῆς Ἁγίας Γραφῆς, εἰδικὰ κατὰ τοὺς μεγάλους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας</em>» ὁ <strong>Χρῖστος Κρικώνης</strong> περιγράφει τὴ θέση καὶ τὴ σημασία τῆς Ἁγίας Γραφῆς στὴ θεολογικὴ μελέτη στὸ πλαίσιο τῶν ἑρμηνευτικῶν σχολῶν (Ἀλεξάνδρεια, Ἀντιόχεια), ἀλλὰ καὶ τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας (Καππαδόκες, Ἰω. Χρυσόστομος). </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ὁ <strong>Σωτήριος Δεσπότης</strong> στὸ μελέτημά του «<em>Οἱ πρῶτοι λόγοι τοῦ Ἰησοῦ στὸ κατὰ Ἰωάννην καὶ ἡ δημιουργία τοῦ κύκλου τῶν μαθητῶν Του</em>» προσφέρει μιὰ ἐξαντλητικὴ ἑρμηνεία στὸ Ἰω. 1,35-39, ὅπου καταγράφονται τὰ πρῶτα λόγια τοῦ Ἰησοῦ στὸ Εὐαγγέλιο ὅσον ἀφορᾶ στὴν κλήση τῶν μαθητῶν Του. Στὸ ἄρθρο «<em>Ἡ ἐποχὴ τῶν Κριτῶν καὶ ἡ ἐγκαθίδρυση τοῦ θεσμοῦ τῆς Βασιλείας</em>» ὁ <strong>Χρῆστος Καραγιάννης</strong> μὲ βάση μιὰ ἱστορικο-κριτικὴ προσέγγιση τῶν σχετικῶν βιβλικῶν μαρτυριῶν ἐπιχειρεῖ μιὰ κοινωνιολογικὴ θεώρηση τῶν δομῶν καὶ τῆς ὀργάνωσης τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, διερευνώντας τοὺς λόγους ποὺ ὁδηγοῦν στὸν θεσμὸ τῆς βασιλείας. Ὁ<strong> Βασίλειος Γιαννόπουλος</strong> στὴ μελέτη του «<em>Ἡ οἰκουμενικότητα τῆς “λεγομένης Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου</em>”» ἔρχεται σὲ διάλογο μὲ προηγούμενο ἄρθρο τοῦ Παναγιώτη Μπούμη σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ἀμφιλεγόμενης οἰκουμενικότητας τῆς Πενθέκτης Συνόδου. </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Ὁ <strong>Πέτρος Βασιλειάδης</strong> στὴ μελέτη του «<em>Ὁ ἱερὸς Αὐγουστῖνος ὡς ἑρμηνευτὴς τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ τὸ πρόβλημα τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητας</em>» ἐπιχειρεῖ μιὰ πολυεπίπεδη θεώρηση τῆς ἀντίληψης τοῦ ἱεροῦ Αὐγουστίνου γιὰ τὴν ἀνθρώπινη<br />σεξουαλικότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐρύτερη ἀνθρωπολογικὴ καὶ θεολογικὴ σπουδαιότητα τοῦ θέματος. Στὸ ἑπόμενο ἄρθρο «<em>Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καὶ Νικόλαος Καβάσιλας. Ἡ σύνθεση μυστηριακῆς καὶ ἀσκητικῆς ζωῆς στὴν ὀρθόδοξη παράδοση</em>» ὁ Σταῦρος Γιαγκάζογλου διερευνᾶ τὴ σχέση τοῦ Νικολάου Καβάσιλα πρὸς τὸν Γρηγόριο Παλαμᾶ καὶ τὸν Ἡσυχασμό, περιγράφοντας τὴν οὐσιαστικὴ σύμπτωσή τους μέσα ἀπὸ τοὺς βασικοὺς ἄξονες τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας. </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Στὴ μελέτη «<em>Μυστήρια καὶ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο</em>» ὁ <strong>Βασίλειος Τσίγκος</strong> ἀναδεικνύει τὶς σημαντικὲς ἀπόψεις τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου γιὰ τὴ θεσμικὴ διάσταση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἀνάλογη ἀνάγκη γιὰ μυστηριακὴ ἑνότητα. Ὁ <strong>π. Βασίλειος Γεωργόπουλος </strong>στὸ ἄρθρο του «<em>Χριστολογία καὶ αἵρεση στὴ Δεύτερη Ἑλβετικὴ Ὁμολογία</em>» προχωρεῖ σὲ μιὰ κριτικὴ ἀξιολόγηση τοῦ θέματος μὲ ἐπίκεντρο ἕνα ἰδιαίτερα διαδεδομένο ὁμολογιακὸ κείμενο στὸ χῶρο τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Ὁ π. <strong>Ἐμμανουὴλ Κλάψης</strong> στό «<em>Human Dignity in a Global World</em>» ἐξετάζει τὸν τρόπο θεώρησης τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων στὸ πλαίσιο τοῦ σύγχρονου μεταβαλλόμενου κόσμου, προσφέροντας κάποιες γόνιμες σκέψεις ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη προοπτική. Στὴ στήλη Παρεμβάσεις ὁ <strong>Σωτήρης Γουνελᾶς</strong> στὸ κείμενό του «<em>Σημερινὲς ὄψεις τῆς θεολογίας καὶ ἡ συζήτησή τους»</em> συζητᾶ, μὲ ἀφορμὴ τὸ τελευταῖο βιβλίο τοῦ <strong>Χρυσόστομου Σταμούλη</strong> μὲ τίτλο «<em>Ἔρως καὶ θ</em>άνατος», τὴν πορεία τῆς σύγχρονης θεολογίας στὴν Ἑλλάδα. Στὴν παρέμβαση ποὺ ἀκολουθεῖ μὲ θέμα «<em>Ἡ οικονομικὴ κρίση καὶ ἡ Εὐρώπη</em>» ὁ <strong>Κωνσταντῖνος Ζορμπᾶς</strong> ἐκφράζει τὴν ἀγωνία του γιὰ τὴν ἀνάγκη οἱ χριστιανικὲς καὶ θρησκευτικὲς παραδόσεις νὰ συνεργαστοῦν γιὰ τὴν ὑπέρβαση τῶν σοβαρῶν οἰκονομικῶν προβλημάτων ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ πολίτες στὴν Εὐρώπη (καὶ τὴν Ἑλλάδα) σήμερα. </span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;"></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ συμπληρώνεται μὲ τὶς πλούσιες μόνιμες στῆλες. Τὰ Θεολογικὰ Χρονικά, ὅπου περιλαμβάνονται ἀναφορὲς σὲ επιστημονικὰ συνέδρια, θεολογικὰ γεγονότα, ἀνακοινωθέντα καὶ πορίσματα συνοδικῶν συνδιασκέψεων, τὰ Περιοδικὰ Ἀνάλεκτα, ὅπου γίνεται σύντομη ἐπισκόπηση τῶν ἑλληνικῶν καὶ ξένων θεολογικῶν περιοδικῶν, τὸ Βιβλιοστάσιον, ὅπου δημοσιεύονται βιβλιοκριτικὰ δοκίμια καὶ παρουσιάσεις θεολογικῶν μονογραφιῶν, βιβλίων καὶ λοιπῶν ἐκδόσεων καί, τέλος, τὸ Ἀναλόγιον, ὅπου δημοσιεύεται ἐνημερωτικὸ δελτίο πρόσφατων θεολογικῶν ἐκδόσεων. Τὸ ἑπόμενο 4ο τεῦχος τῆς Θεολογίας μὲ τὸ ἀφιέρωμα «π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ» θὰ κυκλοφορήσει τὸν προσεχῆ Ἰανουάριο.</span><br /><br /><br />* Για επικοινωνία με το περιοδικό: e-mail: <a href="mailto:theologia@ecclesia.gr">theologia@ecclesia.gr</a>, τηλ. 210 - 7272313, fax: 210 - 7272251Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-46089291238212660202010-11-25T15:12:00.000-08:002010-11-25T15:28:35.443-08:00"Εκκλησία πολιτευομένη - Ο Πολιτικός Λόγος και Ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος (1913-1941)"<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBjvAA04ZslLD0FXuCIBgSxM10wBrQ9I90tvl6QbhaOixF4qPF8Bv3M-QrcnKaxUF99QBdqjY5q5Rsx01n-7TzKqK6AUHDDtHEsBgkhW381QoXX4GbqX7bpIQ1-k7NKUpdkky0z1YYywRS/s1600/%25CE%2595%25CE%259A%25CE%259A%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%2591+%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B7+image011.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5543629746039791426" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 190px; CURSOR: hand; HEIGHT: 243px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBjvAA04ZslLD0FXuCIBgSxM10wBrQ9I90tvl6QbhaOixF4qPF8Bv3M-QrcnKaxUF99QBdqjY5q5Rsx01n-7TzKqK6AUHDDtHEsBgkhW381QoXX4GbqX7bpIQ1-k7NKUpdkky0z1YYywRS/s320/%25CE%2595%25CE%259A%25CE%259A%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3%25CE%2599%25CE%2591+%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B7+image011.jpg" border="0" /></a><br /><div>Η διαμόρφωση των σχέσεων ανάμεσα στην επίσημη πολιτεία και την Εκκλησία της Ελλάδος, είναι ένα ζήτημα που απασχόλησε και εξακολουθεί να απασχολεί την κοινή γνώμη. Πρόσφατα γεγονότα όπως η διαμάχη με επίκεντρο την αναγραφή ή όχι του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες, αλλά και το ζήτημα του χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος είναι θέματα που απασχολούν και αρκετές φορές διχάζουν την ελληνική κοινωνία.</div><div></div><div>Με όλα αυτά τα εξαρετικού ενδιαφέροντος ζητήματα ασχολείται ο διδάκτορας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του Α.Π.Θ., <strong>Θεοδόσης Τσιρώνης</strong> στο βιβλίο του <strong><em><span style="color:#cc0000;">"Εκκλησία πολιτευομένη - Ο πολιτικός λόγος και ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος (1913 - 1941)"</span><span style="color:#333333;">,</span></em></strong><span style="color:#333333;"> </span>το οποίο κυκλοφόρησε από τις γνωστές εκδόσεις "Επίκεντρο" (<a href="http://www.epikentro.gr/">http://www.epikentro.gr/</a>). </div><div></div><div></div><div>Στο έργο αυτό ο <strong>Θεοδόσης Τσιρώνης</strong> θέτει ως βασική υπόθεση εργασίας την επιβεβαίωση της πολιτικής διάστασης των εκκλησιαστικών γεγονότων, κατά την περίοδο που ακολούθησε τους Βαλκανικούς Πολέμους και διήρκησε έως τους πρώτους μήνες της γερμανικής Κατοχής. </div><div></div><div>Αποκτώντας πρόσβαση σε πολλά αρχεία που πολλές φορές θεωρούνται «άβατα», όπως το Ιστορικό Αρχείο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, αρχεία μητροπόλεων και πλήθος άλλων δημόσιων και ιδιωτικών, η μελέτη αυτή έρχεται να συμπληρώσει ένα κενό, όσον αφορά τις επιστημονικές έρευνες για τα γεγονότα της εποχής.Αντικείμενο του βιβλίου αυτού είναι η εξέταση, κατανόηση και ανάδειξη των διαδικασιών, μέσω των οποίων η Εκκλησία της Ελλάδος συμμετείχε και επέδρασε στις πολιτικές εξελίξεις του ελληνικού κράτους ή επηρεάστηκε από αυτές. </div><div></div><div>Με την αξιοποίηση της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, αλλά και την ανάδειξη αδημοσίευτων πρωτογενών πηγών, ο συγγραφέας τεκμηριώνει την άποψη του πως το εκκλησιαστικό γίγνεσθαι σχετίζεται άμεσα με το αντίστοιχο πολιτικό και αποτελεί πολύ συχνά απόρροια του.Αρκετά από τα συμπεράσματά του είναι εντυπωσιακά, όπως η τεκμηρίωση ότι η διαπλοκή ανάμεσα στην κοσμική και τη θρησκευτική εξουσία εξυπηρετούσε εκατέρωθεν ανάγκες και δεν υπήρξε επιθυμία μόνο της μίας πλευράς. </div><div></div><div></div><div>* Το βιβλίο είναι 480 σελίδων και τιμάται 24,00 € (συμπεριλαμβανομένου και του Φ.Π.Α.)</div><div></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-20117501342493098172010-11-23T09:05:00.000-08:002010-11-26T08:03:49.016-08:00"Ωσπερ ξένος και αλήτης..." - Γεύση μιας καθάριας θεολογικής γλώσσας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiT03L-pLEX719hStBp_A26yaIZ1W68NfxDbe6JrKuEloCzrmZTD8vlWw3R11vd5sIvbmQyeCSmmY0-mWghPXQYNtlpBS64DQ8FsfAGQrfZI35kUn3rmashh65IhhFalQfaMUe9kCOjhZD/s1600/%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3+%25CE%25A7%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583.+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5542792968812276898" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 149px; CURSOR: hand; HEIGHT: 241px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiT03L-pLEX719hStBp_A26yaIZ1W68NfxDbe6JrKuEloCzrmZTD8vlWw3R11vd5sIvbmQyeCSmmY0-mWghPXQYNtlpBS64DQ8FsfAGQrfZI35kUn3rmashh65IhhFalQfaMUe9kCOjhZD/s320/%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%259C%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2597%25CE%25A3+%25CE%25A7%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583.+%25CE%25B2%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="font-family:trebuchet ms;">Tου <strong>Θανάση Καλαμάτα</strong>,</span></div><div><span style="font-family:trebuchet ms;">θεολόγου, υπ. δρος ΑΠΘ</span></div><div><br />Όπως κάθε μέρα, έτσι και σήμερα, περνώντας από το αγαπημένο βιβλιοπωλείο της πόλης μου για να πάω στο σχολείο μου, στάθηκα στη βιτρίνα του. Εκείνο που αμέσως τράβηξε την προσοχή μου ήταν ο τίτλος ενός βιβλίου: <em><span style="color:#cc0000;"><strong>Ώσπερ ξένος και αλήτης ή Σάρκωση: η μετανάστευση της αγάπης</strong></span></em>. Ο συγγραφέας γνωστός από τα φοιτητικά χρόνια στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης. πετυχημένος πανεπιστημιακός δάσκαλος τώρα με σειρά γόνιμων και ρωμαλέων βιβλίων. Ο <strong>Χρυσόστομος Σταμούλης</strong>. Στα χνάρια, βέβαια, του δασκάλου μας, του αξέχαστου Νίκου Ματσούκα. Αγόρασα το βιβλίο και σε ένα ωριαίο κενό του σχολείου που υπηρετώ, κάθισα και το διάβασα. Ανακουφίστηκα. Για άλλη μια φορά γεύτηκα καθάρια θεολογική γλώσσα. </div><div></div><div></div><div>Το έδωσα και σε μια συνάδελφο φιλόλογο, να το διαβάσει. Έμεινε άναυδη από το ακριβό λόγο του συγγραφέα. Θυμήθηκα τα λόγια του Μπερδιάγιεφ: «ο άνθρωπος δεν ζει για το ψωμί, αλλά ζει με το ψωμί και πρέπει όλοι να ‘χουν ψωμί. Μόνο όταν η κοινωνία αναδομηθεί έτσι που ο καθένας θα ‘χει ψωμί, τότε πια θα τεθεί το πνευματικό πρόβλημα ενώπιον του ανθρώπου με τη μεγαλύτερη οξύτητά του». Στην προκειμένη περίπτωση, το βιβλίο του Χρυσόστομου Σταμούλη προτάσσει αυτό που σήμερα διακυβεύεται και είναι πολύ απλό: έχει πολλές φορές επισημανθεί το γεγονός, ότι στον «σύνθετο πλανήτη» που ζούμε, αυτόν των πολλών πολιτισμών, των πληροφοριών, των αντίρροπων δυνάμεων, για να «γίνουμε περισσότερο ο εαυτός μας», απαιτείται πάνω απ’ όλα να «διευρύνουμε την ύπαρξή μας», να ανοιχθούμε προς τον άλλο, όσο κι αν αυτός ο άλλος είναι διαφορετικός από εμάς. Η χριστιανική αγάπη για να έχει αληθινό περιεχόμενο δεν μπορεί να είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά να συνδέεται με τον πλησίον, τον οποιοδήποτε πλησίον, τον άλλο, είτε αυτός είναι αλλόφυλος, αλλόθρησκος, ετερόδοξος. </div><div></div><div></div><div>Στην Ορθοδοξία, όταν αυτή δεν στρεβλώνεται από επίπλαστους εθνικισμούς, ο άλλος είναι φίλος. Οι συνήθεις κραυγές που αυτάρεσκα οικειοποιούνται τον εθνικό μύθο της καθαρότητας της φυλής μας, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πρωταρχική έγνοια των Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να νοηματοδοτήσουν την έννοια του πλησίον, ρητά και απερίφραστα λέγουν, ότι κάθε άρνηση προσφοράς προς αυτόν, αποτελεί άρνηση προσφοράς προς τον ίδιο το Χριστό. Το βιβλίο προλογίζει ο Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος και διατίθεται από τις πάντα φροντισμένες εκδόσεις "Ακρίτας". Διαβάστε το.<br /></div><div></div><div>* * * * * * *</div><div></div><div></div><div></div><div><em>Συμφωνώντας απολύτως με τα γραφόμενα του Θανάση Καλαμάτα, θα συμπληρώναμε απλώς ότι και σ' αυτό του το βιβλίο ο Χρυσόστομος Σταμούλης, φανερώνωντας την ομορφιά της ορθόδοξης Θεολογίας, είναι απολαυστικός... Διαβάστε τον...</em></div><div><em></em></div><div><em><strong><span style="color:#666666;">ΧΑ.ΑΝ</span></strong>.</em></div><div></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-24585971649317757422010-11-20T14:28:00.000-08:002010-11-20T14:44:11.280-08:00Υπό τη σκέπη της Παναγιάς οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7x1RdEPOQ8zTS-SSXXVU1DlblIVqgg5p3OmfkI29cW1tOzuR8oheT-PUlBgwVZK7E3H59wyjXGFhJE2tiRkwp7G23FSX1xt6tG3HWTgkc95n2S6oOML20_lXac_JfNossTPepkqdIb2JL/s1600/%25CE%2595%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2594%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585+-+%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25AE+%25CE%2595%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2594%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2589%25CE%25BD+21%2525CE%2525BD%2525CE%2525BF%2525CE%2525B5.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5541763901431935746" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 197px; CURSOR: hand; HEIGHT: 266px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7x1RdEPOQ8zTS-SSXXVU1DlblIVqgg5p3OmfkI29cW1tOzuR8oheT-PUlBgwVZK7E3H59wyjXGFhJE2tiRkwp7G23FSX1xt6tG3HWTgkc95n2S6oOML20_lXac_JfNossTPepkqdIb2JL/s320/%25CE%2595%25CE%2599%25CE%25A3%25CE%259F%25CE%2594%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%2598%25CE%25B5%25CE%25BF%25CF%2584%25CF%258C%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2585+-+%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25AE+%25CE%2595%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2580%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2594%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2589%25CE%25BD+21%2525CE%2525BD%2525CE%2525BF%2525CE%2525B5.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="color:#000099;">* </span><strong><em><span style="color:#333333;">Στο πλαίσιο της μεγάλης θεομητορικής εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου τιμώνται σήμερα οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας<br /></span></em></strong><br /><strong>Του Χάρη Ανδρεόπουλου</strong>*<br /><br /><span style="font-family:georgia;">Σήμερα, ημέρα της μεγάλης θεομητορικής γιορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, τιμούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του Ελληνισμού, το λαϊκό αίσθημα έχει συνδέσει τις έννοιες και τις αξίες του ΄Εθνους και της Ελευθερίας με τη θρησκεία, αναδεικνύοντας έτσι τη διαχρονική σύζευξη των δύο πόλων, της πατρίδας και της Ορθοδοξίας, μια σύζευξη, μια σχέση που ειδικά για μας τους Ελληνες σημαίνει πολλά. Αυτή η παράδοση και η πίστη του λαού μας καθιέρωσε και ως προστάτιδα των Ενόπλων μας Δυνάμεων την υπεραγία Θεοτόκο, την Παναγία, την Υπέρμαχο Στρατηγό, υπό τη σκέπη της οποίας, οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις έγραψαν λαμπρές σελίδες ιστορίας και δόξας, υπερασπίζοντας τα ιερά και όσια της πατρίδας, με περίσσευμα ανδρείας και θάρρους.<br /><br />Η σκέψη μας σήμερα, με ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη και θαυμασμό, στρέφεται στους υπερασπιστές των ιδανικών της Ελευθερίας και της Εθνικής ανεξαρτησίας, που έπεσαν στα πεδία των μαχών και υψώνονται στο διάβα των αιώνων σε σύμβολα γνήσιου πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Αποδίδουμε ύψιστο φόρο τιμής στους επώνυμους και ανώνυμους ήρωες και αγωνιστές, που κράτησαν ψηλά τα λάβαρα των εθνικών ιδανικών της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Με σεβασμό κλίνουμε την κεφαλή και τιμούμε τους πολυάριθμους μαχητές των Ενόπλων Δυνάμεων, που θυσιάστηκαν στον αγώνα για την προστασία της ακεραιότητας της Ελλάδας. Η ιστορική μνήμη των αγώνων και της προσφοράς των Ενόπλων Δυνάμεων είναι πολύτιμο στήριγμα για να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες προκλήσεις. </span></div><br /><div><span style="font-family:georgia;">Η 21η Νοεμβρίου είναι ημέρα εορτής για τις ένοπλες δυνάμεις, τα στρατευμένα νιάτα της χώρας μας και το ένδοξο παρελθόν της, το παρόν και το μέλλον της. Τιμούμε σήμερα όλους εκείνους που με το αίμα τους και την αγάπη για την πατρίδα μας εξασφάλισαν το αγαθό της ελευθερίας. Δυστυχώς, είναι βαρύς ο φόρος αίματος που πληρώνουν οι Ε.Δ. για να ανταποκριθούν στα δύσκολα καθήκοντά τους, είναι δεκάδες τα στελέχη των Ε.Δ. που σε καιρό ειρήνης έπεσαν στην ώρα της εκτέλεσης του καθήκοντος, στην διάρκεια ασκήσεων, ως πραγματικοί ήρωες, ποτίζοντας με το αίμα τους το δένδρο της λευτεριάς. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους.<br />Σε ένα διεθνές περιβάλλον που έχει μεταβληθεί ριζικά με την ανάδειξη νέων, ασύμμετρων απειλών, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να συνεχίσουν να εκπληρώνουν την αποστολή τους με υψηλό φρόνημα, ήθος, επαγγελματισμό και αυταπάρνηση. Είμαστε υπερήφανοι όχι μόνο για τους αγώνες των Ενόπλων Δυνάμεων στο παρελθόν, άλλα και για τα σημερινά τους επιτεύγματα. Σήμερα, ζούμε σε μία εποχή όπου οι ισορροπίες διαταράσσονται και οι ανακατατάξεις διαδέχονται η μία την άλλη με ταχύτατους ρυθμούς. Στο περιβάλλον αυτό με τις δυναμικά μεταβαλλόμενες καταστάσεις, τις απρόβλεπτες συνθήκες και τα νέα δεδομένα, η Ελλάδα συμβάλλει ουσιαστικά στην προώθηση της συνεργασίας και της ευημερίας κρατών και λαών και αποβλέπει στην ειρήνη και στην παγίωση της δημοκρατίας, της σταθερότητας και της ασφάλειας της ευρύτερης περιοχής. Ταυτόχρονα, η προάσπιση των δικαιωμάτων άμυνας και ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών αποτελεί ανυποχώρητη προτεραιότητα. Αυτό το εγγυώνται οι ισχυρές και σύγχρονες΄Ενοπλες Δυνάμεις μας, με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό τους, που είναι αποφασισμένο να εκπληρώνει πάντοτε με συνέπεια την υψηλή και δύσκολη αποστολή του, και μάλιστα επί καθημερινής βάσεως φυλάσσοντας «Θερμοπύλες» στο Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία μας. Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι κατάλληλα οργανωμένες και δομημένες ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε οποιαδήποτε πρόσκληση με ταχύτητα, ακρίβεια, ευελιξία και δυνατότητα να επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.<br /><br />Η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στις ΄Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας είναι μεγάλη. Ο λαός τις θαυμάζει, τις σέβεται και τις εμπιστεύεται, ενώ οι σύμμαχοι και εταίροι μας τις επαινούν. Η συμμετοχή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε ειρηνευτικές επιχειρήσεις, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, καθώς και η διμερής συνεργασία με άλλες χώρες, καταδεικνύουν την σημασία του ρόλου της Ελλάδος ως παράγοντα ισχύος, ειρήνης, σταθερότητας σε διεθνές επίπεδο.<br /><br />Η Ελλάδα ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ συμβάλει, μέσω του ενεργού ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων, στην προώθηση και εξασφάλιση της ειρήνης και σταθερότητας, τόσο στο εγγύς όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον της χώρας μας, αποκομίζοντας χρήσιμα συμπεράσματα και εμπειρίες. Επίσης σημαντικός είναι ο κοινωνικός ρόλος των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο του οποίου παρέχουν καθοριστική συνδρομή με προσωπικό και μέσα στην ανακούφιση του πληθυσμού από φυσικές καταστροφές, σε υγειονομικής φύσεως ανάγκες και αεροδιακομιδές, καθώς και σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο χερσαίο και θαλάσσιο χώρο. Αξίζει επίσης να επισημανθεί η συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων στην προστασία εν γένει του περιβάλλοντος και του δασικού πλούτου της Ελλάδος ακόμα και με κόστος ανθρώπινων ζωών.<br /><br />Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις οπλισμένες με όραμα, ενθουσιασμό, ηθικές αρχές, θέληση και εμμονή στη υλοποίηση του έργου τους και περιβεβλημένες από τη στήριξη της πολιτείας και την αγάπη του Ελληνικού λαού είναι βέβαιο ότι ανταποκρίνονται πλήρως στην αποστολή τους, αποτελώντας δύναμη αποτροπής, ασφάλειας και σταθερότητας στη περιοχή.<br /></span></div><div><span style="font-family:georgia;">Στο αγώνα τους αυτό τις συνοδεύουν οι προσευχές μας «<em>υπέρ του κατά ξηράν, θάλασσαν και αέρα φιλοχρίστου ημών στρατού</em>», σύμφωνα και με την δέηση που αναπέμπει αδιαλείπτως η Εκκλησία μας στη διάρκεια της θείας λειτουργίας. Στον αγώνα τους αυτό τις συνοδεύει η ολόψυχη συμπαράστασή μας, η ολόθερμη αγάπη μας. Για τα όσα αγόγγυστα μας προσφέρουν, παρέχοντάς μας συνθήκες ασφάλειας και δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για μια Ελλάδα της προόδου, της ευημερίας, της προκοπής.<br /></span><br /><span style="font-family:trebuchet ms;">* Ο<em> Χάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος – θεολόγος ΑΠΘ (</em></span><a href="mailto:xaan@theo.auth.gr"><em><span style="font-family:trebuchet ms;">xaan@theo.auth.gr</span></em></a><em><span style="font-family:trebuchet ms;">), καθηγητής του Γυμνασίου Δομενίκου Ελασσόνας. Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την ομιλία που εξεφώνησε, ως εκπρόσωπος της Δ/νσης Β/θμιας Εκπαίδευσης, στη εκδήλωση της Νομαρχίας Λάρισας (21/11/2010), στον μητροπολιτικό ιερό ναό του Αγ. Αχιλλίου<br /></span></em></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-71946554493140041902010-11-04T14:35:00.000-07:002010-11-04T15:34:50.359-07:00"Το θρησκευτικό μάθημα στο Νέο Σχολείο" - Μια συζήτηση στο ραδιόφωνο<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5eaS4NRkJ3M0UdM9TZgOzPbzt66efRVybndJPildcuyQixpMmuXf2JRH7WV5AZpqqbRCdxaVGdNJtYC0Vwlug6fJ_e89_U90JJwL_fmaZT-yCU0wnB6zHCebMzFw_8aEbvCoWGxfBLJpk/s1600/%CE%92%CE%99%CE%92%CE%9B%CE%9F%CE%A3+2.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5535812217513715778" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 100px; CURSOR: hand; HEIGHT: 120px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5eaS4NRkJ3M0UdM9TZgOzPbzt66efRVybndJPildcuyQixpMmuXf2JRH7WV5AZpqqbRCdxaVGdNJtYC0Vwlug6fJ_e89_U90JJwL_fmaZT-yCU0wnB6zHCebMzFw_8aEbvCoWGxfBLJpk/s320/%CE%92%CE%99%CE%92%CE%9B%CE%9F%CE%A3+2.jpg" border="0" /></a><br /><div>«<em>Tο θρησκευτικό μάθημα στο Νέο Σχολείο</em>» είναι το θέμα της σημερινής (Παρασκευή, 05/11/2010) εκπομπής «Θεολογία και Κοινωνία», η οποία θα μεταδοθεί από το Ρ/Σ της Ι. Μητρόπολης Λάρισας (96,3 FM) 7 μ.μ. Για το θέμα θα μιλήσει με τον δημοσιογράφο και θεολόγο Χάρη Ανδρεόπουλο ο Σύμβουλος Θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, Δρας Θεολογίας <strong>Σταύρος Γιαγκάζογλου</strong>, ενώ στη συζήτηση θα συμμετάσχει ο θεολόγος - φιλόλογος <strong>Κώστας Νούσης.<br /></strong><br />* Eπισημαίνεται ότι η εκπομπή μεταδίδεται και μέσω της ιστοσελίδας της Ιεράς Μητρόπολης <a href="http://www.imlarisis.gr/live.php"><strong>http://www.imlarisis.gr/live.php</strong></a> , που σημαίνει ότι ακούγεται, μέσω του διαδικτύου, σ' όλη την Ελλάδα. Οι ακροατές μπορούν να καταθέτουν τις απόψεις τους κατά τη διάρκεια της εκπομπής, στο τηλ. 2410 – 624926. </div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-1851295352556216322010-11-02T16:01:00.000-07:002010-11-02T16:05:30.762-07:00Ημερίδα προς τιμήν και μνήμην του Σάββα Αγουρίδη<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd9T4GY1lMFBZ_Z6gXsGngAixkAV2mmlmne31ezriPq1kdB9Bcwtks3KnHHrJdg2RHNJgLFJi-f8pNrtDC-1H_YGMRFiVKFDRKudXTyvMoYddPEhaNjFhyphenhyphenJn5XxFMMsPB-REHEq-0Fip__/s1600/%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%A6%CE%99%CE%9A%CE%97+%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%8C+%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%BF+%CE%91%CE%A0%CE%98.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5535091712737897410" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd9T4GY1lMFBZ_Z6gXsGngAixkAV2mmlmne31ezriPq1kdB9Bcwtks3KnHHrJdg2RHNJgLFJi-f8pNrtDC-1H_YGMRFiVKFDRKudXTyvMoYddPEhaNjFhyphenhyphenJn5XxFMMsPB-REHEq-0Fip__/s320/%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%A3%CE%9F%CE%A6%CE%99%CE%9A%CE%97+%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%8C+%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%BF+%CE%91%CE%A0%CE%98.jpg" border="0" /></a><br /><div><span style="color:#cc0000;"><strong>Διοργανώνεται την ερχόμενη Τρίτη </strong></span></div><div><span style="color:#cc0000;"><strong></strong></span> </div><div><span style="color:#cc0000;"><strong>στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης<br /></strong></span><br /><br />Το Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ., η Ελληνική Βιβλική Εταιρία και το Ίδρυμα Άρτος Ζωής, διοργανώνουν ημερίδα προς τιμήν και μνήμην του Καθηγητή Σάββα Αγουρίδη την ερχόμενη Τρίτη, 9 Νοεμβρίου 2010 στην Αίθουσα Τελετών παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ. (φωτ.) και κατά τις ώρες 10.30 ‐ 13.00 και 18.00 ‐ 21.00, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:<br /><br />10:30 ‐ 11:00 Προσφωνήσεις:<br /><br />• Ο Πρύτανης<br /><br />• Ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής<br /><br />• Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος «Αρτος Ζωής»<br /><br />• Ο Διευθυντής της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας<br /><br />- 11:00 ‐ 11:15 Προλογισμός: Καθηγητής <strong>Δ. Καϊμάκης</strong>, Πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας: «<em>Σάββας Αγουρίδης: Η ζωή και το έργο του</em>».<br /><br />* Α ʹ Συνεδρία, Πρόεδρος: Ομότιμος Καθηγητής <strong>Iω. Καραβιδόπουλος</strong><br /><br />- 11:15 ‐ 11:35 Επίκ. Καθηγητής π. <strong>I. Σκιαδαρέσης</strong>: «<em>Η ερμηνεία της Αποκαλύψεως από τον καθ. Σ. Αγουρίδη».<br /></em><br />- 11:35 ‐ 11:55 Καθηγητής Δ. Καϊμάκης: <em>«Η Παλαιά Διαθήκη στο έργο του Σ. Αγουρίδη</em>»<br /><br />- 11:55 ‐ 12:25 Διάλειμμα, καφές<br /><br />* Β ʹ Συνεδρία, Πρόεδρος: Καθηγητής <strong>Π. Βασιλειάδης</strong><br /><br />- 12:25 ‐ 12:45 Λέκτορας <strong>Χ. Ατματζίδης</strong>: «<em>Ο καθηγητής Σ. Αγουρίδης και η έρευνα για τον ιστορικό Ιησού».<br /></em><br />- 12:45 ‐ 13:05 <strong>Ε. Κασσελούρη ‐ Χατζηβασιλειάδη</strong>, Δρ. Θ, Επ. Συν. Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, I. Μ. Δημητριάδος: «<em>Ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη στο έργο του Σ. Αγουρίδη</em>».<br /><br />Γεύμα<br />* Γ΄ Συνεδρία, Πρόεδρος: Καθηγητής Δ. Καϊμάκης<br /><br />- 18:00 ‐ 18:20 <strong>Π. Καλαϊτζίδης</strong>, Δρ.Θ, Επ. Συν. Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, Ι.Μ. Δημητριάδος: «<em>Ο Σ. Αγουρίδης και ο προφητικός χριστιανισμός</em>».<br /><br />- 18:20 ‐ 18:40 Καθηγητής <strong>I. Πέτρου</strong>: «<em>Ο Σ. Αγουρίδης ως κοινωνικός αναλυτής</em>».<br /><br />- 18:40 ‐ 19:00 Ομότιμος Καθηγητής Iω. Καραβιδόπουλος:<br />«<em>Ο καθηγητής Σ. Αγουρίδης ως πρωτοπόρος ερμηνευτής της Αγίας Γραφής».<br /></em><br />- 19:00 ‐ 19:20 Καθηγητής <strong>Σ. Παπαλεξανδρόπουλος</strong>: «<em>Ο Σ. Αγουρίδης και τα νέα θεολογικά ρεύματα».<br /></em><br />19:20 ‐ 19:45 Διάλειμμα, καφές<br /><br />* Δ΄ Συνεδρία, Πρόεδρος: Καθηγητής <strong>Μ. Κωνσταντίνου</strong><br /><br />- 19:45 ‐ 20:00 <strong>Σ. Ζουμπουλάκης</strong>, Πρόεδρος του Ιδρύματος «Άρτος Ζωής», Διευθυντής του περ. Νέα Εστία: «<em>Ο Σ. Αγουρίδης, ο μοναχισμός και οι θρησκευτικές οργανώσεις</em>».<br /><br />- 20:00 ‐ 20:20 Καθηγητής Μ. Κωνσταντίνου: «<em>Το μεταφραστικό έργο της Ελληνικής Βιβλικής Εταιρίας και η συμβολή του Σ. Αγουρίδη».</em><br /><br />- 20:20 ‐ 20:40 Καθηγητής Π. Βασιλειάδης: «<em>Η συμβολή του Σ. Αγουρίδη στη διαθρησκειακή προσέγγιση».</em></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-57695687939592034422010-10-24T14:33:00.000-07:002010-10-24T14:39:12.872-07:00Η ταυτότητα της χριστιανικής μετάφρασης<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqiej2PZwPwnVb-kxnCpRJtmEbuHi2JGtVoV0Y53Vph0al0LfHbcFZQD9H3zBkQVauZFA_Ow8d_UrydOvK1qdWHEp3yQNWCQXW5sQkDSEw_07zofXbeuK61ZlP8eAEkkyn75-OXyPZORy/s1600/%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%9A%CE%97+%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%BF.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5531729677017119586" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 189px; CURSOR: hand; HEIGHT: 222px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHqiej2PZwPwnVb-kxnCpRJtmEbuHi2JGtVoV0Y53Vph0al0LfHbcFZQD9H3zBkQVauZFA_Ow8d_UrydOvK1qdWHEp3yQNWCQXW5sQkDSEw_07zofXbeuK61ZlP8eAEkkyn75-OXyPZORy/s400/%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%9A%CE%97+%CE%BA%CF%84%CE%AF%CF%81%CE%B9%CE%BF.jpg" border="0" /></a><br /><div></div><div>Στο πλαίσιο των επιστημονικών δραστηριοτήτων του Τομέα Βιβλικής Γραμματείας και Θρησκειολογίας, εδώ και τέσσερις δεκαετίες, λειτουργεί το <strong>BIBLICUM</strong>. Πρώτος πρόεδρός του υπήρξε ο αείμνηστος καθηγητής Σάββας Αγουρίδης. </div><div></div><div> </div><div>Πρόκειται για μια επιστημονική συνάντηση καθηγητών της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και της Θρησκειολογίας.Εκτός των μελών ΔΕΠ του Τομέα συμμετέχουν οι υποψήφιοι διδάκτορες και οι μεταπτυχιακοί φοιτητές. Μπορούν επίσης να συμμετάσχουν και οι πτυχιούχοι θεολόγοι της Μέσης Εκπαίδευσης. Συγκαλείται μια φορά το μήνα, συνήθως την πρώτη Δευτέρα. Προεδρεύει ο εκάστοτε διευθυντής ή διευθύντρια του Τομέα και κάθε χρόνο έχει ένα ενιαίο κεντρικό θέμα που επιμερίζεται σε επτά επιμέρους εισηγήσεις, όσες και οι συναντήσεις.</div><div></div><br /><div>Η παρουσίαση των θεμάτων γίνεται με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και τις σύγχρονες ερμηνευτικές μεθόδους, χωρίς να παραθεωρείται η ερμηνευτική παράδοση της Εκκλησίας. Παράλληλα στις συναντήσεις παρουσιάζονται και τα λεγόμενα <em>Miscellanea</em>, που περιλαμβάνουν νέα για επιστημονικές μελέτες οι οποίες δημοσιεύτηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό, νέα από τα συνέδρια που έγιναν ή πρόκειται να γίνουν, καθώς και οτιδήποτε ενδιαφέρον υπάρχει για την βιβλική έρευνα. Ευκαιριακά μετέχουν και ξένοι βιβλικοί επιστήμονες ή επιστήμονες άλλων Σχολών Ελληνικών Πανεπιστημίων με σχετικές εισηγήσεις και ακολουθεί συζήτηση και γόνιμη ανταλλαγή απόψεων.<br /></div><br /><div>* Σκοπός του BIBLICUM είναι η μελέτη και η εμβάθυνση σε βιβλικά θέματα, η ανάδειξη των σύγχρονων προβληματισμών υπο το φως της Αγίας Γραφής και η αμοιβαία ενημέρωση των συναδέλφων και κυρίως των υποψηφίων διδακτόρων και των μεταπτυχιακών φοιτητών.<br />Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 το κεντρικό θέμα του BIBLICUM θα είναι: «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ». Πρώτη συνάντηση την Δευτέρα <strong>8 Νοεμβρίου</strong>, ώρα 7.30΄ μ.μ. με εισήγηση της κ. <strong>Άννας Κόλτσιου - Νικήτα</strong> με θέμα: «<strong><em><span style="color:#cc0000;">Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ</span></em></strong>»</div><div><br />(Για περισσότερες πληροφορίες - επικοινωνία: Νίκος Ρόσιος, 2310 - 996938) </div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-83848664153107204382010-10-19T08:26:00.000-07:002010-10-19T08:29:02.871-07:00Σάββας Αγουρίδης, in memoriam* <span style="font-family:trebuchet ms;color:#990000;"><strong>Mνημόσυνο για τον αείμνηστο πανεπιστημιακό καθηγητή<br />διοργανώνουν οι <em>Δομινικανοί πατέρες Αθηνών<br /></em></strong></span><em><br /></em> <br /><span style="font-family:arial;">Οι Δομινικανοί πατέρες Αθηνών διοργανώνουν μνημόσυνο αφιερωμένο στον αείμνηστο καθηγητή Σάββα Αγουρίδη, πού θα λάβει χώρα στην αίθουσα του Ινστιτούτου Αερέθα (Οδ. Σκουσέ 3, πίσω από τον Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης επί Οδ. Αιόλου), μεθαύριο, Πέμπτη <strong>21 Οκτωβρίου</strong> και ώρα 20.00.<br /></span><br /><span style="font-family:arial;">Θα μιλήσει ο γνωστός καινοδιαθηκολόγος καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ κ. Πέτρος Βασιλειάδης, με θέμα: «Η κληρονομιά του Σάββα Αγουρίδη ως πιστού χριστιανού και δυναμικού ερμηνευτή του Λόγου του Θεού»<br /></span><br /><span style="font-family:arial;">- Υπενθυμίζεται ότι, όπως είχε γράψει σχετικώς το “Amen” (</span><a href="http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2837"><span style="font-family:arial;">http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2837</span></a><span style="font-family:arial;"> ), και το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ για να τιμήσει τη μνήμη και τη προφορά στη θεολογική επιστήμη του αείμνηστου πανεπιστημιακού δασκάλου, προγραμματίζει ημερίδα που θα λάβει χώρα στην αίθουσα Τελετών του παλαιού κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής Θεσσαλονίκης, στις <strong>9 Νοεμβρίου</strong>. Στην ημερίδα θα μιλήσουν διακεκριμένοι θεολόγοι αναπτύσσοντας θέματα που αναφέρονται στη Βιβλική Θεολογία ή γενικότερα στην Ορθόδοξη Θεολογία.<br /></span><br /><span style="font-family:arial;">* Ο αείμνηστος καθηγητής Σάββας Αγουρίδης (1921-2009), γνωστός ως πρωτοπόρος θεολόγος και ιδιαίτερα ως ερμηνευτής της Καινής Διαθήκης, υπηρέτησε στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. κατά τα έτη 1956-1968 και στη Θεολογική Αθηνών κατά τα έτη 1969 – 1985, εγκαινιάζοντας στη διάρκεια της θητείας του μια νέα πορεία στη Βιβλική έρευνα. Πολλοί εκ των σημερινών καθηγητών των Θεολογικών Σχολών, ιδιαίτερα οι εκ των αρχαιοτέρων, υπήρξαν μαθητές του. Πέραν της επιστημονικής Βιβλικής έρευνας διακρίθηκε για την κοινωνική του ευαισθησία τόσο σε θεωρητικό επίπεδο (δια της συγγραφής σχετικών μελετών) όσο και σε πρακτικό (δια της οργανώσεως διαφόρων κοινωνικών δραστηριοτήτων). Με σειρά διαλέξεων από διάφορα βήματα της Ελλάδος αλλά και του εξωτερικού, με ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συνεντεύξεις, με δημιουργία Σεμιναρίων και κύκλων μελέτης Αγίας Γραφής διέδιδε τις Βιβλικές αλήθειες σε ευρύτερα στρώματα του ελληνικού λαού, ενώ συγχρόνως υπήρξε μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής.<br /></span><br /><span style="font-family:arial;">Διετέλεσε Πρόεδρος του Ιδρύματος «΄Αρτος Ζωής» επί τρεις δεκαετίες εκδίδοντας το «Δελτίο Βιβλικών Μελετών», το μοναδικό στον Ορθόδοξο χώρο επιστημονικό περιοδικό στο χώρο της Αγία Γραφής, και μεταφράζοντας, είτε ο ίδιος είτε συνεργάτες του, σημαντικά βιβλία ξένων θεολόγων. Στις 15 Φεβρουαρίου 2009 έφυγε από τον κόσμο αφήνοντας πλούσια κληρονομιά στους νεότερους θεολόγους.<br /></span><br /><span style="font-family:arial;"> <br /><br /> </span>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-68931344199180378382010-10-18T14:06:00.000-07:002010-10-18T14:09:26.114-07:00Είναι αμαρτία η παραλαβή της κάρτας του πολίτη;<strong><em>Toυ Κώστα Νούση,</em></strong><br /><strong><em></em></strong><br /><strong><em>Θεολόγου - Φιλολόγου ΑΠΘ</em></strong><br /><br />Για μια ακόμα φορά ένα φλέγον εσχατολογικό ζήτημα στο προσκήνιο. Η κάρτα του πολίτη που συνάπτεται άρρηκτα με το δυσώνυμο χάραγμα του αντιχρίστου, το προφητευθέν υπό του Ιωάννου του Θεολόγου και άλλων αγίων της Εκκλησίας μας. Προ ετών είχε προκληθεί παρόμοια τεράστια σύγχυση, σε σημείο μάλιστα μερικοί να χάσουν και τον ύπνο τους ακόμα από την αγωνία τους μη «χαραχτούν» εκουσίως ή και ακουσίως. Θυμάμαι μια αγχωτική ιστορία που κυκλοφορούσε μεταξύ «υπερευλαβών» μοναχών και λαϊκών – την οποία και ανατροφοδοτούσαν οι ίδιοι διανθίζοντάς την με σενάρια τύπου π.χ. περί του αοράτου χαράγματος που ακουσίως υπέστη κάποιος στην Αμερική και μετά ένα αόρατο χέρι τον παρεμπόδισε να εισέλθει σε χριστιανικό ναό και άλλα τέτοια κινούμενα στο ίδιο μήκος κύματος.<br /><br />Η παρούσα ακροθιγής παρέμβαση επί του θέματος στόχο έχει μάλλον να ανοίξει το θεολογικό διάλογο πάνω στο καυτό αυτό πρόβλημα από δογματικής πλευράς κατ’ εξοχήν, με το κόστος να δυσαρεστήσει πιθανώς τις προσχηματισμένες γνώμες επί του ζητήματος είτε από λανθασμένες ως τώρα προσεγγίσεις είτε από αυτοσχέδιες λαϊκίζουσες ερμηνείες που θάλλουν στο χώρο των ζηλωτικών και σχισματικών κύκλων. Προσημειώνουμε ότι δε μας ενδιαφέρει ποσώς το δοκούν των πολλών αλλά η αληθής δόξα, τουτέστιν αυτή αύτη η ορθοδοξία. Και μια τελευταία διευκρίνιση: απευθυνόμαστε στον πιστό μάλλον χριστιανό που έχει τη συνείδηση της αμαρτίας παρά στον άθεο ή αδιάφορο που ούτως ή άλλως θα λάβει το χάραγμα ή και αν δεν το κάνει, αυτό θα το πράξει για άλλους λόγους και όχι για να μην προδώσει το Χριστό. Παρ’ ότι είναι σαφές ότι το θέμα της κάρτας ή της νέας ταυτότητας είναι προδρομικό σημείο του τελικού χαράγματος και πως το θέμα σήμερα είναι μάλλον πολιτικό παρά θρησκευτικό, αρχίζουμε με κάποια θεμελιώδη ερωτήματα:<br /><br />Είναι ανεξάλειπτο το χάραγμα του αντιχρίστου και ποια η έννοια αυτής της αδυναμίας απαλοιφής του; Μπορεί να μετανοήσει ο λαβών το χάραγμα; Αν όχι, πώς αυτό τεκμηριώνεται δογματικώς; Είναι η κάρτα του πολίτη το χάραγμα; Θα είναι εφάμαρτη η λήψη της νέας ταυτότητας; Γιατί όσοι φώναζαν κατά του 666 παλιότερα, την ίδια ώρα το δέχονταν και το αγόραζαν πάνω σε καταναλωτικά προϊόντα, θεωρώντας ότι εκεί δε «μολύνονται» παρά μόνο όταν το λάβουν πάνω σε μια μορφή ταυτότητας; Πόσες παρερμηνείες κυκλοφορούν γύρω από το πρόσωπο του αντιχρίστου και άλλα ζητήματα της αποκάλυψης τα οποία θεωρούνται αυτοδίκαια ως η ορθόδοξη ερμηνεία, ενώ είναι απλώς δημοφιλείς ζηλωτικές ερμηνείες ή και εισαγόμενες από το εξωτερικό και μάλιστα από χώρους εκτός ορθοδοξίας;<br /><br />Δεν είναι στόχος του παρόντος να προβεί σε εκτενή ανάλυση αλλά θα αφήσω μια μικρή γεύση έκπληξης με τη διάσταση των απόψεων ενός σύγχρονου αγίου από τις κυκλοφορούσες προλήψεις επί των εν λόγω διά στόματος του γέροντα Πορφυρίου. Συνήθως το κύρος τέτοιων ανδρών φέρνει σε αμηχανία – όπως άλλωστε έφερε και τον γράφοντα όταν τα πρωτοδιάβασε - τους διαφωνούντες και φρενάρει την ορμητική αφοριστική διάθεση με την οποία θα απαξίωναν ευθύς εξαρχής την οιαδήποτε ετερότητα. Είπε λοιπόν ο στάρετς αυτός σε ανάλογες μέρες προ ετών χαρακτηριστικά: «<em>έχουν αναστατώσει τις ψυχές, δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα, οικογενειακά και ψυχολογικά με το 666, δεν μπορεί ο κόσμος να κοιμηθεί και άρχισαν να παίρνουν ψυχοφάρμακα και υπνωτικά… Γι’ αυτό σήμερα δεν έχουμε το Χριστό μέσα μας και γι’ αυτό ανησυχούμε για τον αντίχριστο… Εάν ερχόταν τώρα ο ίδιος ο αντίχριστος με μια συσκευή με ακτίνες laser και μου έλεγε θέλω να σε σφραγίσω με το 666, εγώ θα καθόμουνα</em>». Αυτά σαν μια μικρή εισαγωγή στο τεράστιο αυτό ερμηνευτικό ζήτημα των εσχάτων τα οποία ο χριστιανός κάθε άλλο παρά με φοβικότητα πρέπει να αντιμετωπίζει. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι με το χάραγμα αρχίζει και το χάραμα της ογδόης ημέρας…<br /><br />Κ.Ν. Λάρισα 18/10/2010Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-32563685457239939952010-10-15T22:02:00.000-07:002010-10-15T22:13:57.883-07:00Εκπαίδευση για τη Θρησκεία και τη Δημοκρατία<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJdfKrj4Q2K_CwVWjw350LqDXSDvHpmvRffoZQirhsXuLHo0fiobjgN2-Hu1Y9fg25hbBiiFNO9wl7F8ldbJFf9p1VHetxdUtKAK3ZL_a6cZvLSXUavlntA7k2XZZ-NW37dg8NlsbgBeH0/s1600/%CE%96%CE%9F%CE%A1%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A3+%CE%9F%CE%BA%CF%84.+2010.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5528505855457847762" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 272px; CURSOR: hand; HEIGHT: 209px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJdfKrj4Q2K_CwVWjw350LqDXSDvHpmvRffoZQirhsXuLHo0fiobjgN2-Hu1Y9fg25hbBiiFNO9wl7F8ldbJFf9p1VHetxdUtKAK3ZL_a6cZvLSXUavlntA7k2XZZ-NW37dg8NlsbgBeH0/s400/%CE%96%CE%9F%CE%A1%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A3+%CE%9F%CE%BA%CF%84.+2010.jpg" border="0" /></a><br /><div>Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Ομάδας Εργασίας, ύστερα από πρόσκληση του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Διευρωπαϊκής Επιτροπής για την Εκκλησία και Σχολείο (Intereuropean Commission on Church and School), με κύριο θέμα: «Εκπαίδευση για τη Θρησκεία και την Δημοκρατία. Πολιτισμός, Διάλογος και το Συμβούλιο της Ευρώπης». Οι εργασίες διεξήχθησαν στο Συνεδριακό Κέντρο του Ιδρύματος Johann Wolfgang von Goethe Stiftung στην περιοχή Klingenthal του Στρασβούργου, από 04-08 Οκτωβρίου 2010. Στην συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας έλαβαν μέρος ειδικοί επιστήμονες επί του θέματος της θρησκευτικής εκπαίδευσης από διάφορες Χώρες (Ιταλία, Βουλγαρία, Γαλλία, Λεττονία, Ολλανδία, Νορβηγία, Ελβετία, Ουαλία, Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία). Την Εκκλησία της Ελλάδος εκπροσώπησε ο (Λαρισαίος στη καταγωγή) αγαπητός συνάδελφος, καθηγητής θεολόγος και κοινωνιολόγος, Δρ. <strong>Κων/νος Β. Ζορμπάς</strong>, Σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /></div><br /><div>Η παραπάνω Ομάδα Εργασίας είχε ως βασικό θέμα συζήτησης την παρουσίαση συγκεκριμένων προτάσεων (good practices) επί των δύο σημαντικών Συστάσεων (Recommendation) του Συμβουλίου της Ευρώπης: Η πρώτη (CM/Rec(2008)12) αφορά τις θρησκευτικές και μη θρησκευτικές πεποιθήσεις στην διαπολιτισμική εκπαίδευση και η δεύτερη (CM/Rec(2010)7) τον ρόλο της εκπαίδευσης για δημοκρατικούς πολίτες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ίδια Σύσταση δίδεται ιδιαίτερη σημασία στο ρόλο του διαπολιτισμικού διαλόγου στην προώθηση της κοινωνικής συνοχής και στην αντιμετώπιση όλων των διακρίσεων κυρίως της βίας, του φόβου και της παρενόχλησης. Πρέπει στο σημείο αυτό να επισημάνουμε ότι μια από τις βασικές προτεραιότητες του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι ο διαπολιτισμικός διάλογος, ώστε η διαφορετικότητα να μην γίνεται αρχή συγκρούσεων, αλλά πηγή αμοιβαίου εμπλουτισμού και να ενθαρρύνει την κατανόηση, τη συμφιλίωση και τον αλληλοσεβασμό μέσα στις σημερινές ευρωπαϊκές κοινωνίες (βλ. το κείμενο της Λευκής Βίβλου για τη θρησκευτική διάσταση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στην ιστοσελίδα <a href="http://www.coe.int/">http://www.coe.int/</a> ) .<br /></div><br /><div>Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν ότι η θρησκευτική εκπαίδευση είναι κεντρικής σημασίας για τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να δημιουργήσει συνειδητούς ευρωπαίους πολίτες και να συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη και την κοινωνική συνοχή. </div><div><br />Τέλος, οι συμμετέχοντες έκαναν συγκεκριμένες προτάσεις προς το Συμβούλιο της Ευρώπης για τη<strong> θρησκευτική εκπαίδευση κυρίως ως προς την υποχρεωτικότητα και την ισότητα του μαθήματος των θρησκευτικών με τα άλλα μαθήματα</strong>. Κάθε προσπάθεια κατάργησης ή υποβάθμισής του, με τη μετατροπή του σε επιλεγόμενο, μπορεί να οδηγήσει σε αποπροσανατολισμούς. Γι’ αυτό και <strong>η συνεχής εκπαίδευση των Θεολόγων Καθηγητών (ΠΕ1), στα πλαίσια του Προγράμματος της δια βίου εκπαίδευσης, κρίνεται αναγκαία με νέα εγχειρίδια προς ενίσχυση του έργου τους.<br /></strong></div><br /><div>Την περίοδο αυτή που η συζήτηση για το μέλλον του μαθήματος των θρησκευτικών βρίσκεται για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης έρχεται και πάλι να επιβεβαιώσει, μέσα από τις Συστάσεις προς τα Κράτη μέλη του, οι οποίες ασφαλώς και δεν είναι δεσμευτικές, τη σημασία μιας πολύπλευρης εκπαίδευσης, η οποία δεν θα έχει ως αποκλειστικό στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων (εργασία, δεξιότητες και ανταγωνισμός), αλλά θα αναπτύξει και τις αξίες εκείνες, οι οποίες απορρέουν από την ανθρωποκεντρική θεώρηση της Παιδείας. Με τον τρόπο αυτόν εκφράζεται το όραμα για μια εκπαίδευση η οποία θα μπορέσει να συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή και την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. </div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-18450062299347547912010-10-10T14:15:00.000-07:002010-10-10T14:21:13.917-07:00Εχουν δικαίωμα πολιτικών παρεμβάσεων οι Μητροπολίτες;<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVT4w18FyLN5WZz4EVxuBJG4AfZEqfs4pD88pQmtS18RyXdBLGfJQoqOC4MmymrO4j93g6PblU3osvwpRMToB58MU0EPPxNjdz3ZwTtPwIPZrgkpx53Bozi3Co4dLgSQ2-_n9U5UJsqBQX/s1600/%CE%99%CE%95%CE%A1%CE%A9%CE%9D%CE%A5%CE%9C%CE%9F%CE%A3+%CE%92%27+Ieronymos_Athens.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5526529910438428706" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 137px; CURSOR: hand; HEIGHT: 172px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVT4w18FyLN5WZz4EVxuBJG4AfZEqfs4pD88pQmtS18RyXdBLGfJQoqOC4MmymrO4j93g6PblU3osvwpRMToB58MU0EPPxNjdz3ZwTtPwIPZrgkpx53Bozi3Co4dLgSQ2-_n9U5UJsqBQX/s400/%CE%99%CE%95%CE%A1%CE%A9%CE%9D%CE%A5%CE%9C%CE%9F%CE%A3+%CE%92%27+Ieronymos_Athens.jpg" border="0" /></a><br /><div>* <span style="font-size:130%;"><span style="color:#990000;">Ενα θεολογικό σχόλιο μ’ αφορμή το επίκαιρο άρθρο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου για τους «<em>πολιτικολογούντες ιεράρχες</em>»<br /></span><br /></span><strong>Tου Χάρη Ανδρεόπουλου</strong>*,<br /><br />«<em>Oι δύσκολες ημέρες που διέρχεται ο τόπος μας καλούν την Εκκλησία να δείξει και πάλι την προφητική διάσταση της διακονίας της, δηλαδή την εν Πνεύματι Αγίω διάγνωση των αιτίων της κρίσεως και την κλήση σε μετάνοια, προς υπέρβαση των συνεπειών του εκτροχιασμού μας από τον σωστό δρόμο</em>…» τονίζει ο Αρχεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, σε άρθρο του στο "Βήμα" της Κυριακής (10/10/2010), επισημαίνοντας τον κίνδυνο της εκκοσμίκευσης που διατρέχει η Εκκλησία όταν εκπρόσωποί της χρησιμοποιούν τον άμβωνα, όχι για να κηρύξουν το λόγο του Θεού και την εσχατολογική διάσταση της Εκκλησίας, ως κιβωτού της σωτηρίας του κόσμου, αλλά για να πολιτικολογήσουν για τα τρέχοντα.<br /><br />Σ’ αυτό του το άρθρο ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος κ.Ιερώνυμος είπε μια μεγάλη αλήθεια: «<em>Στη σύγχυση συμβάλλουμε και εμείς οι Ιεράρχες, όταν πολιτικολογούμε ή καλλιεργούμε εντάσεις και υποθάλπουμε ιδεολογικές αντιπαλότητες. Τούτο εν τέλει διευκολύνει την πόλωση και αυτούς που την επιθυμούν και την εκμεταλλεύονται αλλά υπονομεύει την προσπάθειά μας. Ο λαός περιμένει από εμάς νηφαλιότητα και ειρηνοποιό παρουσία. Αθόρυβη αλλά αποτελεσματική διαχείριση των μειζόνων θεμάτων που μας συνέχουν όλους. Αλλο χύνω το αίμα μου για την πατρίδα όταν χρειαστεί και άλλο ευκαίρως- ακαίρως προβάλλω μία εικόνα της Εκκλησίας ωσάν να είναι θεσμός προσόμοιος του στρατού ή των κομματικών παρατάξεων</em>…». Πρόκειται, κατά τη γνώμη μας, για μια μεγάλη αλήθεια με μεγάλο θεολογικό περιεχόμενο.<br /><br />* Υπενθυμίζω ότι το θέμα έχει απασχολήσει και κατά το παρελθόν τον δημόσιο διάλογο και συγκεκριμένα προ πενταετίας περίπου όταν μ’ αφορμή επικριτικές δηλώσεις του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού κ. Κων. Σημίτη, είχαμε ακούσει την τότε υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων και νυν ευρωβουλευτή κ. Μαριέττα Γιαννάκου, να λέει ότι, ναι μεν δεν θα ΄θελε να ακούει πολιτικολογίες από στόματα ιερέων και αρχιερέων, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί να τους αρνηθεί το δικαίωμα που έχουν, ως «πολίτες», να εκφράζονται ελεύθερα. Προ τριετίας και ο τότε υπουργός Επικρατείας κ. Θεοδ. Ρουσσόπουλος κληθείς να σχολιάσει τις επικριτικές δηλώσεις πολιτικού περιεχομένου που διατυπώθηκαν από χειλέων αρχιερέως, κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος επανέλαβε τα ίδια με την κ. Γιαννάκου: «<em>Ο κάθε Ελληνας πολίτης</em>», είπε, «<em>έχει δικαίωμα να εκφράζει τις απόψεις του</em>», κλπ.<br /><br />Πέρυσι, επίσης, τέτοιο καιρό, ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος σε άρθρο του, εξ αφορμής των προώρων βουλευτικών εκλογών, θέτοντας (ο ίδιος, στο άρθρο του, στο προσωπικό του ιστολόγιο) το ρητορικό ερώτημα για το «αν θα πρέπει να ασχολείται με πολιτικής χροιάς θέματα ένα κληρικός και ευρύτερα η Εκκλησίας;», απαντά (ο ίδιος) «ναι» (<a href="http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=553">http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=553</a> ), άποψη την οποία σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες (<a href="http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3603">http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=3603</a> ) επανέλαβε στη διάρκεια της πρόσφατης συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας και με την οποία, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, συντάχθηκε και ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος. Με βάση την ως άνω εκφρασθείσα υπό των προαναφερθέντων υπουργών πολιτειακή (= κοσμική) αντίληψη, θα συμφωνήσω με τους σεβασμιωτάτους κ.κ. Αμβρόσιο και Ανθιμο ότι, ασφαλώς και έχουν, ως «πολίτες», το αναφαίρετο δικαίωμα να αναφέρονται σ’ οποιοδήποτε θέμα και να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Θα μου επιτρέψουν, όμως, μ’ όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό τους, να διαφωνήσω σχετικώς με το εάν έχουν το «δικαίωμα» να ομιλούν και να πολιτικολογούν ποιμενάρχες όντες, επίσκοποι της του Χριστού Εκκλησίας.<br /><br />Για τους εκπροσώπους της πολιτείας είναι φυσικό να θεωρούν ακόμη και για έναν αρχιερέα πρώτιστη την ιδιότητα του πολίτη και σύμφωνα με την πολιτειακή – έννομη (=κοσμική) τάξη πράττουν ορθώς, καθώς κατά το Σύνταγμα η πρωτεύουσα ιδιότητα όλων μας είναι αυτή του πολίτου, η οποία κατισχύει πάσης ετέρας. Αυτό, όμως, που ισχύει για την πολιτεία, δεν ισχύει απολύτως για την Εκκλησία. Κατά τη ταπεινή μας γνώμη, η θεολογική θεώρηση των πραγμάτων εν προκειμένω είναι άλλη, διαφορετική, και απέχει παρασάγγας από την ως άνω πολιτειοκρατική προσέγγιση του θέματος.<br /><br />Σύμφωνα, λοιπόν, με τους κανόνες (= νόμους) της Εκκλησίας ο κάθε αρχιερέας της Ορθοδόξου Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας θεωρείται πρωτίστως «ποιμένας» και δευτερευόντως «πολίτης». Για την (ποιμαίνουσα) Εκκλησία, τη ζωή και δράση των μελών της - κληρικών τε και λαϊκών - προέχει το Κανονικό της Δίκαιο. Το πολιτειακό δίκαιο έπεται – και, απλώς, για να ρυθμίζει τις νομικές σχέσεις της (διοικούσας) Εκκλησίας με το Κράτος .<br /><br />Η επιταγή της διάκρισης κράτους – Θεού δεν είναι μόνο πολιτική, αλλά - κυρίως - χριστιανική. Ο ίδιος ο Χριστός το είπε: «<em>Aπόδοτε ουν τα Kαίσαρος Kαίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ»</em> (Ματθ. 22,21). Αυτό σημαίνει ότι μπορεί μεν η κοσμική (= άθρησκη) πολιτεία να επιτρέπει σε κάθε πολίτη να ασχολείται με «<em>τα του Καίσαρος</em>» και «<em>με τα του Θεού</em>», είτε φορά ράσο είτε όχι, όμως, η χριστιανική παράδοση δεν το επιτρέπει. Μπορεί η πολιτεία να παραχωρεί το δικαίωμα στους (ανεξαρτήτως θρησκεύματος) πολίτες της να λένε ότι θέλουν (κι’ όπως θέλουν), στο πλαίσιο της ελευθερίας του λόγου, όμως, το δικαίωμα αυτό για τη κατηγορία των πολιτών που είναι αρχιερείς, ιερείς και μοναχοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας προσλαμβάνει άλλο περιεχόμενο (εν Χριστώ) ελευθερίας.<br /><br />Η χριστιανική παράδοση θέλει τους εν τω κόσμω ποιμένες (επισκόπους) να ασκούν ποιμαντική μέριμνα και να επιτελούν κοινωνικό έργο, όχι, όμως, κατά τον τρόπο που ενεργούν οι κοσμικοί άρχοντες, αλλά όπως ταιριάζει σε ποιμένες, κατά την επιταγή της Αγίας Γραφής, η οποία τους θέλει να μην μπλέκονται σε διαμάχες και έριδες. <em>«..Δούλον δε Κυρίου ου δει μάχεσθαι, αλλ’ ήπιον είναι προς πάντας, διδακτικόν, ανεξίκακον</em>» (:o δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί, αλλά να είναι ήπιος απέναντι σε όλους, πρόθυμος να διδάξει, ανεκτικός), λέει ο Απ. Παύλος στην προς Τιμόθεο (Β’, 2, 24) ποιμαντική επιστολή του και προσθέτει, στο ίδιο χωρίο, για το πώς θα πρέπει να συμπεριφέρεται ο κάθε ποιμένας - επίσκοπος: «..<em>εν πραότητι παιδεύοντα τους αντιδιατιθεμένους, μήποτε δω αυτοίς ο Θεός μετάνοιαν εις επίγνωσιν αληθείας</em>…» (: πρέπει να παιδαγωγεί με πραότητα τους αντιτιθεμένους για να τους δώσει κάποτε ο Θεός μετάνοια να καταλάβουν την αλήθεια). Η χριστιανική παράδοση θέλει τους ποιμένες – επισκόπους ενωτικούς, γιατί «<em>το γαρ της Εκκλησίας ου χωρισμού, αλλά ενώσεως εστί και συμφωνίας όνομα</em>» (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εις Α΄ Κορινθίους, P.G. 61, 63).<br /><br />Σημαίνουν όλα αυτά ότι η Εκκλησία θα πρέπει να περιορισθεί μόνο στην λεγόμενη πνευματική σφαίρα της ζωής του ανθρώπου και να κρατηθεί μακριά από την υλική – κοσμική; Φυσικά και όχι – πρέπει, όμως, να προσαρμόζει τις όποιες παρεμβάσεις της στο θεολογικό πλαίσιο του μεταμορφωτικού και ανακαινιστικού ρόλου που καλείται να διαδραματίσει ως κιβωτός σωτηρίας των ανθρώπων. Η αντίληψη που θέλει την Εκκλησία να ασχολείται μόνο με τα θρησκευτικά – πνευματικά ζητήματα, μόνο με το χώρο του ιερού, εκχωρώντας σε άλλους τα λεγόμενα υλικά πράγματα, είναι μανιχαϊκή – και άρα εσφαλμένη από την ορθόδοξη σκοπιά, καθώς σκοπός της Εκκλησίας είναι να μεταμορφώσει και να σώσει τον όλο άνθρωπο (σώμα και ψυχή, πνεύμα και ύλη). Σύμφωνα με την θεολογία μας, ο Χριστός προσέλαβε «ασυγχύτως», «ατρέπτως», «αχωρίστως», «αδιαιρέτως» (όπως, επί λέξει, ορίσθηκε στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας), τον όλο άνθρωπο. Συνεπώς και όλη την ανθρώπινη ιστορία - άρα και την πολιτική, κοινωνική και όχι μόνο την πνευματική ή θρησκευτική πλευρά της. Γιατί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «<em>το γάρ απρόσληπτον, αθεράπευτον. Ο δε ήνωται τω Θεώ, τούτο και σώζεται</em>» (Επιστολή 101, P.G. 37, 181 C)<br /><br />Υπάρχει, όμως, ριζική διαφορά και διάκριση μεταξύ Εκκλησίας και πολιτικής, και άρα ποιμένων και πολιτικών, καθώς, όπως προείπαμε, άλλο Θεός, άλλο Καίσαρ (βλ. Mατθ. 22, 21). Η Εκκλησία δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να προδώσει την ουσία και την σωτηριολογική αποστολή της μεταβαλλόμενη σε σχήμα και εξουσία του αιώνος τούτου. Για την Εκκλησία η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και των πολιτικών ζητημάτων (πρέπει να) γίνεται, όχι με την συνήθη αντιπαραθετική πολιτική – κομματική πρακτική, αλλά με την αναγωγή τους στη πνευματική τους βάση. Το ζητούμενο για την Εκκλησία είναι η ανακαίνιση και μεταμόρφωση του κόσμου, η κλήση σε μετάνοια και η αναγγελία του ευαγγελίου της Βασιλείας και όχι η με κάθε μέσο και τρόπο παρουσία της στη δημόσια σφαίρα και ειδικότερα στο χώρο της πολιτικής - κοσμικής εξουσίας, γεγονός που κατά τη γνώμη μας συνιστά εκκλησιολογική εκτροπή. Εξ άλλου η Εκκλησία είναι μάνα όλων (ακόμη και των αριστερών) και η κάθε διάκριση των ανθρώπων με βάση τα πολιτικά τους πιστεύω θα ήταν ξένη προς την θεολογία της, το ευχαριστιακό της ήθος, προς την ίδια την ταυτότητά της: «<em>Εκκλησία δε καλείσθαι φερωνύμως, δια το πάντας εκκαλείσθαι και ομού συνάγειν</em>», μας υπενθυμίζει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων (Κατηχήσεις, 18, 24. P.G. 33, 1044 B).<br /><br />Σκοπός των ποιμένων της Εκκλησίας (πρέπει να) είναι να προσεγγίζουν τον κόσμο όχι προσχωρώντας στις διαιρέσεις του, αλλά προσκαλώντας τον σε ενότητα. Αποστολή τους πρέπει να είναι να ενοποιούν και να ανακαινίζουν. Να δίνουν και αγώνες για τη κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά χωρίς να συσχηματίζονται με τους εκπροσώπους της πολιτικής εξουσίας. Να δίνουν μάχες με όπλα το σταυρό και τη προσευχή. Να διαπνέονται από πνεύμα διακονίας και αυτοθυσίας.<br /><br />Αυτά λέει το Ευαγγέλιο. Αυτά παρέλαβαν οι Πατέρες της Εκκλησίας, αυτά μας παρέδωσαν. Αυτή είναι η παράδοσή μας. Έτσι πρέπει να φέρονται οι ποιμένες μας, όπως τους καλεί ο Απόστολος Παύλος, όπως τους προτρέπει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Φρονώ ότι οι σεβασμιώτατοι μητροπολίτες Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος και Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος, δύο όντως δυναμικοί Επίσκοποι με πλούσια και διαχρονική προσφορά στην Εκκλησία μας, οφείλουν να εξωτερικεύουν όλο τον δυναμισμό τους ασχολούμενοι με θέματα κοινωνικά, όχι όμως στο πλαίσιο μιας πολιτικής αντιπαράθεσης που σε τίποτε δεν διαφέρει από την συνήθη πολιτική (= κοσμική) πρακτική, αλλά στο πλαίσιο της πνευματικής προσέγγισης των κάθε φύσεως προβλημάτων, υπό την ιδιότητα του Ιεράρχη και Ποιμανάρχη, την οποία, θεωρώ ως πρωτεύουσα για το πρόσωπό τους, όπως και για το πρόσωπο του κάθε Ιεράρχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ας (παρα-) μείνουν τα καθαρώς και αμιγώς πολιτικά (= κομματικά) ζητήματα στους πολιτικούς μας. Και, επιτέλους, αντί να τους απαξιώνουμε συνεχώς και διαρκώς, ας κάνουμε κάτι πιο εκκλησιαστικό, πιο θεολογικό: ας προσευχηθούμε να τους φωτίζει ο Θεός να αγωνίζονται και να προσφέρουν έργα αγάπης για την αγαπημένη μας πατρίδα. Είμαι βέβαιος ότι οι σεβασμιώτατοι Καλαβρύτων κ. Αμβόσιος και Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος θα συμφωνήσουν μαζί μου, ότι για μας τους χριστιανούς ένα από τα δυνατότερα «όπλα» είναι και η προσευχή και μια από τις χειρότερες αμαρτίες μας η κατάκριση.<br /><br />Θαρρώ ότι οι συγκρούσεις αρχιερέων με πολιτικούς και κόμματα εισάγουν κλίμα διαίρεσης στη κοινωνία, αποτελώντας ενδεικτικές περιπτώσεις εκκλησιολογικής εκτροπής. Και επειδή εισήλθαμε σε προεκλογική τροχιά (για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010), θα πρέπει αυτά τα φαινόμενα να προβληματίσουν εγκαίρως τον κάθε Ιεράρχη χωριστά, την Ιερά Σύνοδο, ως θεσμικό όργανο της Εκκλησίας μας, τον θεολογικό και ευρύτερα πνευματικό κόσμο, όλους μας, πριν φθάσουμε – μη γένοιτο! - στη έσχατη βαθμίδα εκπτώσεως, με την εισαγωγή των πολιτικών (= κομματικών) διαιρέσεων μέσα στην Εκκλησία (Θεός φυλάξοι!..).<br /><br /><br />* <span style="font-family:trebuchet ms;"><em><strong>Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος – θεολόγος ΑΠΘ (</strong></em></span><a href="mailto:xaan@theo.auth.gr"><span style="font-family:trebuchet ms;"><em><strong>xaan@theo.auth.gr</strong></em></span></a><span style="font-family:trebuchet ms;"><em><strong> ), συνεργάτης της εφημερίδας «Ελευθερία» της Λάρισας, της Πύλης Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Αmen.gr» και καθηγητής Β’/θμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσιο και Λύκειο Δομενίκου επαρχίας Ελασσόνας, Ν. Λάρισας).<br /></strong></em></span><br /><br /><br /></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-59232197037335625542010-07-02T16:11:00.000-07:002010-07-02T16:25:10.026-07:00Διεθνές οικουμενικό συνέδριο στη Μονή Bose της Ιταλίας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqEDtkjzzwj-w2zJZp4Pla2cg6Rtaqpe_kLMo1CH5Lh8kxMkb3YGhk1eFXWLIxPtmvyTpRrkkRee5lZkYnGTBJs_vCyVjmy3cOHaCETn4DcIie7u9b6gAlXu5wixvJuWgREuEb2_6ZnJW4/s1600/%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%97+Bose+3.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 143px; FLOAT: right; HEIGHT: 113px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5489452428422379010" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqEDtkjzzwj-w2zJZp4Pla2cg6Rtaqpe_kLMo1CH5Lh8kxMkb3YGhk1eFXWLIxPtmvyTpRrkkRee5lZkYnGTBJs_vCyVjmy3cOHaCETn4DcIie7u9b6gAlXu5wixvJuWgREuEb2_6ZnJW4/s400/%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%97+Bose+3.jpg" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYOgUYae8J3T_V9bjr0msr51Tv5xm61vVUuvu_n88IOMc48D0YdTO_IY4LykkPLzKYMFx4NfU3WHVPwrERp4THjBon6Qo6u8QhdbVD1ZBq9Wrz3uY930HHfpyIy4DNy9Dv88ts2c5JXdR4/s1600/%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%97+Bose+1.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 158px; FLOAT: left; HEIGHT: 101px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5489452243519032018" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYOgUYae8J3T_V9bjr0msr51Tv5xm61vVUuvu_n88IOMc48D0YdTO_IY4LykkPLzKYMFx4NfU3WHVPwrERp4THjBon6Qo6u8QhdbVD1ZBq9Wrz3uY930HHfpyIy4DNy9Dv88ts2c5JXdR4/s400/%CE%9C%CE%9F%CE%9D%CE%97+Bose+1.jpg" /></a><br /><br /><div><br /><br /></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div>* <strong><span style="font-family:trebuchet ms;">Από 8 έως 11 Σεπτεμβρίου στο Τορίνο, με θέμα <em><span style="color:#cc0000;">«Κοινωνία και ερημία»</span></em> κατά τη χριστιανική παράδοση και με τη συμμετοχή ρωμαιοκαθολικών και ορθοδόξων θεολόγων<br /><br /></span></strong><br /><span style="font-family:lucida grande;">Oι πνευματικές διαστάσεις από απορρέουν από τις έννοιες της κοινωνίας και της ερημίας («Communion and Solitude») θα τεθούν στο επίκεντρο του φετεινού, 18ου Διεθνούς Οικουμενικού Συμποσίου για την Ορθόδοξη πνευματικότητα, που διοργανώνει σε συνεργασία με Ορθόδοξες Εκκλησίες η Ρωμαιοκαθολική Μονή του Μπόζε (Bose) στη βόρεια Ιταλία (κοντά στο Τορίνο), το τετραήμερο από τις 8 έως τις 11 του ερχομένου Σεπτεμβρίου.</span><br /><br />Στο συνέδριο θα μιλήσουν διακεκριμένοι ρωμαιοκαθολικοί και ορθόδοξοι θεολόγοι, αναπτύσσοντας ενδιαφέρουσες εισηγήσεις αναφορικά με τις σχετικές διδασκαλίες της Αγίας Γραφής, ενώ τη διάσκεψη θα απασχολήσει και το θέμα του πνευματικού αγώνα των χριστιανών με σκοπό την ενότητα της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο.<br /><br /><strong>ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ<br /></strong><br />Σύμφωνα με το πρόγραμμα του Συνεδρίου θα παρουσιασθούν, μεταξύ άλλων, οι ακόλουθες εισηγήσεις:<br /><br />* «<em>Κοινωνία και ερημία: αγιογραφικά στοιχεία</em>», με εισηγητή τον καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ, κ. <strong>Πέτρο Βασιλειάδη</strong><br /><br />* «<em>Κοινωνία και ερημία στο σύγχρονο κόσμο</em>», Επίσκοπος Διοκλείας και καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, θεοφιλέστατος κ. <strong>Κάλλιστος Γουέαρ</strong></div><div><strong></strong><br />* «<em>Εκκλησία και μοναχική εμπειρία</em>», Μητροπολίτης Μπάτσκας (της Σερβικής Εκκλησίας) κ. <strong>Ειρηναίος (Μπούλοβιτς)<br /></strong><br />* «<em>Κοινόβιο και έρημος στη βυζαντινή μοναχική παράδοση</em>», <strong>Κρίτων Χρυσοχοϊδης</strong>, διευθυντής του Ινστιτούτου Βυζαντινών Ερευνών<br /><br />* «<em>Κοινωνία και ερημία στη σύγχρονη ελληνική ορθόδοξη θεολογία</em>», <strong>Κωνσταντίνος Αγόρας</strong>, καθηγητής Ελεύθερου Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ)<br /><br />* «<em>Ενας ησυχαστής του Αγίου Ορους στο κέντρο της πόλης: π. Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (1906 – 1991)»,</em> <strong>Αθανάσιος Παπαθανασίου</strong>, Δρ. Θεολογίας, καθηγητής στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών<br /><br />* «<em>Βίος εν κοινωνία, βίος εν ερημία</em>», αρχιμ. κ. <strong>Δαμασκηνός Γαβαλάς</strong>, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού Σαντορίνης.<br /><br />- Εισηγήσεις θα αναπτύξουν και πολλοί άλλοι ανώτεροι κληρικοί και επιστήμονες, ρωμαιοκαθολικοί και ορθόδοξοι. Σημειώνεται ότι με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου στο συνέδριο θα εκπροσωπηθεί και η Εκκλησία της Ελλάδος<br /><br /><strong>Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ<br /></strong><br />H κοινότητα του Bose (Μπόζε, Biella, Βόρεια Ιταλία): Πρόκειται περί μιας, μεικτής και διομολογιακής μοναστικής κοινότητας, ενός τόπου μελέτης, συνάντησης και φιλοξενίας, που είναι ανοιχτός σε όλους και στον οποίο προωθείται ένας δυναμικός διάλογος ανάμεσα στις διαφορετικές χριστιανικές Εκκλησίες με στόχο την αναζήτηση της κοινής πνευματικής κληρονομιάς.<br /><br />Για το σκοπό αυτό η κοινότητα διοργανώνει κάθε χρόνο Διεθνή Οικουμενικά Συνέδρια για την Ορθόδοξη πνευματικότητα, προσφέροντας έτσι την ευκαιρία τόσο σε Ορθόδοξους μελετητές όσο και σε συναδέλφους τους άλλων χριστιανικών ομολογιών να συναντηθούν για να αναπτύξουν την κοινωνία ανάμεσα στις Εκκλησίες μέσω της αμοιβαίας γνωριμίας και της εμβάθυνσης στους πνευματικούς θησαυρούς που πηγάζουν από την ιδιαίτερη παράδοση του καθένα.<br /><br />Στα Συνέδρια αυτά συμμετέχουν, όχι μόνο πολυπληθείς αντιπροσωπείες από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, αλλά και μοναχοί από Ορθόδοξα Μοναστήρια, όπως της Μονής Πετράκη, της Μονής Προφήτου Ηλιού Πρεβέζης, της Μονής Μεταμορφώσεως Ναυπάκτου, της Μονής Πάτμου, της Μονής Αγ. Αικατερίνης του Σινά, από Μονές του Αγ. Ορους, κ.α.<br /><br />Πέρα από τα συνέδρια πολλές είναι οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό της κοινότητας, από τις πιο απλές, όπως η φροντίδα του λαχανόκηπου ή η παρασκευή μαρμελάδων, μέχρι τις πιο σύνθετες που απαιτούν μεγαλύτερη φροντίδα και προετοιμασία, όπως η παραγωγή εικόνων, η έρευνα στους τομείς της Βιβλικής Ερμηνευτικής, Πατρολογίας και Λειτουργικής, οι μεταφράσεις από αρχαίες και σύγχρονες γλώσσες.<br /><br />Η κοινότητα, η οποία ιδρύθηκε το 1965, αποτελείται σήμερα από περίπου ογδόντα μέλη, μοναχούς και μοναχές που προέρχονται από επτά διαφορετικές εθνικότητες και είναι παρούσα, εκτός από το Bose, στα Ιεροσόλυμα και στο Ostuni (Brindisi). Ιδρυτής και ηγούμενος της μοναστικής κοινότητας είναι ο πατήρ<strong> Enzo Bianchi</strong>, ο οποίος γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1943 στο Castel Boglione in Monferrato (Asti). Αφού σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, το 1965 έφτασε στο Bose, σε μια εγκαταλελειμμένη κοινότητα του Δήμου Magnano (στην οροσειρά Serra της Ivrea) με σκοπό να ιδρύσει μια μοναστική κοινότητα. Το 1968, αφού κατέφθασαν οι πρώτοι μοναχοί και μοναχές, συνέταξε τον κανονισμό του κοινόβιου. Είναι μέχρι και σήμερα ηγούμενος της κοινότητας, η οποία περιλαμβάνει γύρω στα ογδόντα μέλη, μοναχούς και μοναχές, από επτά διαφορετικές εθνικότητες και είναι παρούσα εκτός από το Bose, στα Ιεροσόλυμα και στο Ostuni (Brindisi). Το 2000 το Πανεπιστήμιο του Τορίνο του απένειμε τιμητικά πτυχίο στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το Συνέδριο και την Μονή του Bose οι ενδιαφέρομενοι μπορούν να βρούν στην ιστοσελίδα: <a href="http://www.monasterodibose.it/">http://www.monasterodibose.it/</a> .<br /></div></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-66969895766065197242010-06-30T11:47:00.000-07:002010-06-30T13:09:51.809-07:00Ενα βιβλίο - θησαυρός για τον Αγ. Δημήτριο Στομίου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-XvynFYjMG27gNQHJ-vFrCNQ6CXvccBro9Q1qiXI0qoAvAKr170aEvXOyLLX-aRJUV7_XkrU4cdhK-WSCy0LvB6hqBBQBtiaw1RCUnoLAQIZ5x-kWXDUoRgPIyXXyvu1NDMXHU_JUe7Z/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+1.JPG"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 187px; FLOAT: right; HEIGHT: 278px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5488647056832827426" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga-XvynFYjMG27gNQHJ-vFrCNQ6CXvccBro9Q1qiXI0qoAvAKr170aEvXOyLLX-aRJUV7_XkrU4cdhK-WSCy0LvB6hqBBQBtiaw1RCUnoLAQIZ5x-kWXDUoRgPIyXXyvu1NDMXHU_JUe7Z/s400/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+1.JPG" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWqZ8fR1zv-lzudD_2QaYH7H9dEwXlHV2Yk9Th4HM-Gkjz2uqjif3ERhbr_sIGx06fTMmt28_t2CEqqV3R0lWY5xKucvmmreA_behbWplqTovtQvWUkgBIaEowv8VoQpyFkWyKgI6CkP-6/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+2.JPG"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 203px; FLOAT: left; HEIGHT: 256px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5488646829309060450" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWqZ8fR1zv-lzudD_2QaYH7H9dEwXlHV2Yk9Th4HM-Gkjz2uqjif3ERhbr_sIGx06fTMmt28_t2CEqqV3R0lWY5xKucvmmreA_behbWplqTovtQvWUkgBIaEowv8VoQpyFkWyKgI6CkP-6/s400/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+2.JPG" /></a><br /><br /><div><br /><br /><br /><div><br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjStgRRgDv0KoV4kzhUbPGMi6swTFXYKyZ1hVX3MNiYjdS9dzK7fYaH3SYmvaQJqkO9OwQYjGylhMbH9iYbex6nbz8IpSxdO2KYQCigyrZif2-cvJvGP86odVRkgnRW02wYecSfpNMKllur/s1600/%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%BF%CF%85,+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 134px; FLOAT: left; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5488645935306021634" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjStgRRgDv0KoV4kzhUbPGMi6swTFXYKyZ1hVX3MNiYjdS9dzK7fYaH3SYmvaQJqkO9OwQYjGylhMbH9iYbex6nbz8IpSxdO2KYQCigyrZif2-cvJvGP86odVRkgnRW02wYecSfpNMKllur/s400/%CE%91%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%97%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A3+%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%BF%CF%85,+%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%84%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82.jpg" /></a><br /><br /><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div>ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΣΤΟΜΙΟΥ <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPWpXWLrKpdUBVBBWcJRpFqqTAlp99Z1kK32Ym5277Gbqqg8-arcvkDLZ0ku9agE7hkEXwPLiiK5i-SKeguTeVYMJrkOBGTfy-6PLM1tZ0CBHpRTRvYxqZ3job_X9ZuOzDUlmmfiozr1H_/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+4.JPG"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 137px; FLOAT: right; HEIGHT: 219px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5488646302375176834" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPWpXWLrKpdUBVBBWcJRpFqqTAlp99Z1kK32Ym5277Gbqqg8-arcvkDLZ0ku9agE7hkEXwPLiiK5i-SKeguTeVYMJrkOBGTfy-6PLM1tZ0CBHpRTRvYxqZ3job_X9ZuOzDUlmmfiozr1H_/s400/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A3%CE%97+%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85+4.JPG" /></a><br /><br /><span style="font-size:180%;color:#cc0000;"><em>Eνα βιβλίο πνευματικός θησαυρός!<br /></em></span><br /><strong>Του Βαγγ. Ρηγόπουλου</strong>*<br /><br />Πνευματικό θησαυρό και καύχημα χαρακτήρισε τον τόμο «Άγιος Δημήτριος Στομίου. Ιστορία – Τέχνη – Ιστορική γεωγραφία του μοναστηριού και της περιοχής των εκβολών του Πηνειού» ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ.<strong> Ιγνάτιος</strong>, χθες βράδυ (24/6/2010) στην παρουσίαση του βιβλίου στο ξενοδοχείο «Διβάνη». Ο τόμος εκδόθηκε από τη Ν. Α. Λάρισας σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία Λάρισας και την 7η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, με επιμέλεια των κ. κ. <strong>Στ. Γουλούλη</strong> και <strong>Σταυρούλας Σδρόλια</strong>.<br /><br />Η αίθουσα αποδείχτηκε μικρή για να χωρέσει τόσο κόσμο, μέρος του οποίου ήταν όρθιος, αλλά άκουσε με μεγάλο ενδιαφέρον τα όσα σημαντικά ακούστηκαν για την ιστορία της μονής και της περιοχής. Ο κ. Ιγνάτιος χαιρέτισε πρώτος την παρουσίαση και σημείωσε:<br />«Κι αυτό το αποδεικνύει το ενδιαφέρον το οποίο περικλείει αυτή η έκδοσή του, αλλά και τα κείμενα τα οποία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και επιμέλεια συνέγραψαν οι αρχαιολόγοι της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων της περιοχής μας, προς τους οποίους αισθάνομαι πάντοτε υπόχρεος, διότι μας αντιμετωπίζουν με ένα συγκινητικό σεβασμό και ανυπόκριτη αγάπη. Και η προϊσταμένη κυρία <strong>Ασπασία Ντίνα</strong> και οι συνεργάται της αλλά και βέβαια η ευγνωμοσύνη μου επεκτείνεται και εις όλους τους συγγράψαντας τα κείμενα στο σύνθετο αυτό έργο και εξαντλείται έως και του τελευταίου, ο όποιος παντοιοτρόπως συνέβαλε στην έκδοσή του. Η υπομνημάτισις εξάλλου και η λεπτομερής βιβλιογραφία αναβιβάζουν εις ύψος τα κείμενά τους τα οποία επιβεβαιώνουν το κύρος των…»<br />Ακολούθως η προϊσταμένη της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Ασπασία Ντίνα τόνισε ότι το μοναστήρι είναι το μεγαλύτερο της ανατολικής Θεσσαλίας και από τα μεγαλύτερα της χώρας και οι πρόσφατες ανασκαφές απέδειξαν ότι πράγματι είναι της Κομνήνειας περιόδου. Επίσης αναφέρθηκε και στη δουλειά του αρχιτέκτονα της υπηρεσίας που ασχολείται με στερεωτικές εργασίες στη μονή.<br /><br />Χαιρετισμό απηύθυνε στη συνέχεια ο ηγούμενος της μονής π. <strong>Πολύκαρπος</strong>, που ανέφερε ότι τα μνημεία παίρνουν διαστάσεις αιωνιότητας, όταν είναι «εν Θεώ ηργασμένα».<br /><br />Στη συνέχεια μίλησε ο νομάρχης Λάρισας κ. <strong>Λουκάς Κατσαρός</strong>, που επισήμανε:<br />«Για τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας είναι πάγια πολιτική η ανάδειξη της μεγάλης θρησκευτικής παράδοσης του νομού, την οποία επιθυμούμε να καταστήσουμε κτήμα όλων, ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων. Το κάναμε με την ανακατασκευή των δρόμων που δίνουν πρόσβαση στις Ιερές Μονές. Στηρίζουμε και συνεργαζόμαστε σε προσπάθειες που κάνουν οι Μητροπόλεις του Νομού σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων για την αναστύλωσή τους. Δίνουμε έμφαση στο θρησκευτικό τουρισμό, ώστε όλος αυτός ο μνημειακός πλούτος να γίνεται πόλος έλξης επισκεπτών που επιζητούν την πνευματική ανάταση που μας χαρίζει το μοναστικό περιβάλλον αλλά και ερευνητών, διανοητών και επιστημόνων από όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό προβήκαμε σε εκδόσεις με τα θρησκευτικά μονοπάτια του νομού μας.<br />Ο ελληνικός λαός συνδέθηκε με την ορθοδοξία και αντλεί ζωή χιλιετίες τώρα από τα νάματα του χριστιανισμού. Τα μοναστήρια αποτελούν τη ζωντανή απόδειξη της συμπόρευσης ορθοδοξίας και ελληνισμού στο διάβα της ιστορίας. Η ιστορική, αρχαιολογική, και επιστημονική αξία των μοναστηριών είναι τεράστια. Τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα κειμήλια, τα χειρόγραφα, οι βιβλιοθήκες τους, με σπάνια και ανέκδοτα βιβλία, αποτελούν πόλο έλξης. Η πολιτισμική τους συμβολή, η ξεχωριστή αρχιτεκτονική τους, οι μοναδικές αγιογραφίες, τα αριστουργηματικά τέμπλα, οι ιστορικές εικόνες αποτυπώνουν τη μεγάλη συνεισφορά της Εκκλησίας στην τέχνη και συνάμα αποκαλύπτουν τη δυναμική του βυζαντινού πολιτισμού».<br /><br />Η παρουσίαση του τόμου έγινε από τους τέσσερις βασικούς ομιλητές κ. Σταυρούλα Σδρόλια, αρχαιολόγο της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, <strong>Ιωάννη Βλαχοστέργιο</strong>, αρχιτέκτονα της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Σταύρο Γουλούλη, προϊστάμενο Γενικών Αρχείων Λάρισας, <strong>Ιωάννη Βαραλή</strong>, λέκτορα Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.<br />Στο βιβλίο: Ιστορικό υλικό παρέχεται ή επαναδιαπραγματεύεται από τις μελέτες για την ιστορία της μονής Στομίου (Αικ. Κλαδίσιου, Σταύρος Γουλούλης), το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου (Χαρ. Βάγιας), τους τοπικούς αγίους (Θ. Ξυνογαλάς), τη μοναστική κοινότητα των Κελλίων (Στ. Γουλούλης), και το Τυπικό του όρους των Κελλίων (Μαρία Τατάγια). Επίσης για τον οικισμό του Οικονομείου και της Τραμουντάνας Στομίου (Ν. Κουκάρας), το βυζαντινό Λυκοστόμιο (Βασ. Νεράτζη-Βαρμάζη), τις μεσαιωνικές ονομασίες του Πηνειού (Γ. Ξυνογαλά, Στ. Γουλούλης), το εικονογραφικό θέμα της συνάντησης του Αγίου Αχιλλίου και του Αγίου Δημητρίου στα Τέμπη (Ιω. Παπάγγελος). Αναλύεται ακόμη το θέμα της περιφερειακής οργάνωσης της περιοχής (Δημ. Δρακούλης), η νέα τοποθέτηση των οικισμών της Αρχαιότητας (Β. Ηβΐΐν), οι αρχαίες λατρείες στην περιοχή (Σοφία Κραβαρίτου) και η «κλίμακα» του Αλεξάνδρου στα Τέμπη (81.<br />Τα καινούργια αρχαιολογικά στοιχεία είναι: εντοπίσθηκε το αρχικό καθολικό του 11ου- 12ου αιώνα (Στ. Σδρόλια, Στ. Μαμαλούκος), ξανακτίσθηκε μάλλον ημιτελώς τον 14ο αι. (Βασ. Μεσσής), και ολοκληρώθηκε τον 16ο αι. (Χαρ. Μπούρας). Οι τοιχογραφίες είναι του 18ου αι. (Στ. Σδρόλια) και τα γλυπτά χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα και εξής (Βασ. Συθιακάκη), ενώ οι ελάχιστες εικόνες που σώθηκαν χρονολογούνται τον 16ο αιώνα κ.ε. (Αγγ. Στρατή). Μεταβυζαντινός είναι και ο κοιμητηριακός ναός της μονής (Π. Ανδρούδης). Άλλα αρχαιολογικά δεδομένα από την περιοχή αφορούν σε μοναστηριακά κατάλοιπα της Ανατολικής Όσσας (Όρους των Κελλίων) (Στ. Σδρόλια, Στ. Μαμαλούκος), το Καστρί Λουτρό στα Μεσάγγαλα (Ευ. Παπαθανασίου), μεταβυζαντινές εκκλησίες της Καρίτσας (Στ. Σδρόλια), το τέμπλο του Αγίου Νικολάου Στομίου (Αθηνά Τσιγκαροπούλου).<br /><br />Στην παρουσίαση παρέστησαν επίσης η έπαρχος Ελασσόνας κ. <strong>Μαρία Μαμάρα</strong>, η επικεφαλής της «Συμφωνίας Ευθύνης» στο νομαρχιακό συμβούλιο Λάρισας κ. <strong>Λίτσα Λιακούλη</strong>, ο αντιδήμαρχος Λάρισας κ.<strong> Χρήστος Κέλλας</strong>, δήμαρχοι του ν. Λάρισας, εκπρόσωπος της 1ης Στρατιάς, αντιπροσωπεία μοναχών της Ι. Μ. Αγίου Δημητρίου, η εκδότης - διευθυντής της «Ε» κ. <strong>Δανάη Δημητρακοπούλου</strong> και πλήθος ακροατών. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος – θεολόγος, κ. <strong>Χάρης Ανδρεόπουλος</strong>.<br /><br />* <strong><span style="color:#ff0000;">Ρεπορτάζ στην "<span style="font-family:lucida grande;">Ελευθερία</span>" (25/06/2010, σελ. 13) </span></strong></div></div></div></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-13787486270040017072010-04-03T16:00:00.000-07:002010-04-04T01:59:54.230-07:00"Ανάστασις! Ανάστασις!.."<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCv_xCtXTO3TrlqTgUbvanc2k0m-0kEPcF4pGbO_LLGOPDH0rH3CsiGan0-vsHdACkzpqETfWM2sq8-Jc8IeXoPlbQNepooTuyoZ0hC8YWgYbC7DSVcrI79DcUv1n8V2Qzlmp-ykZjKhqB/s1600/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 220px; FLOAT: right; HEIGHT: 199px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5456050810248359410" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCv_xCtXTO3TrlqTgUbvanc2k0m-0kEPcF4pGbO_LLGOPDH0rH3CsiGan0-vsHdACkzpqETfWM2sq8-Jc8IeXoPlbQNepooTuyoZ0hC8YWgYbC7DSVcrI79DcUv1n8V2Qzlmp-ykZjKhqB/s400/%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82.jpg" /></a><br /><div><strong>Του Χάρη Ανδρεόπουλου*<br /></strong><br />Ξημέρωσε Πασχαλιά! Άλλη μέρα βρε παιδί μου! Αμ’ αυτή η Μεγάλη Παρασκευή, το βράδυ, με την πένθιμη μουσική της στρατιωτικής μπάντας να συνοδεύει τον Επιτάφιο, σου πιάνεται η καρδιά… Η λέξη «πένθιμη» που μήνες ψάχνει υπόσταση βρίσκει κάθε χρονιά την δικαίωση της στην Μεγάλη Παρασκευή. Κι’ αυτό το πένθιμο τροπάρι: «<em>Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σήν</em>...», …κόμπος στο λαιμό. Ομορφη και γλυκιά, προχθές, Μεγαλοπαρασκευή το βράδυ, η νύχτα στη Λάρισα, αλλά οι ψυχές συννεφιασμένες. «<em>Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος</em>;». Χαρμολύπη.<br /><br /><strong>Χθες, Μεγαλοσάββατο,</strong> βράδυ, πάντως, ξαναβρήκαμε τη χαρά μας, το χαμόγελό μας, ήρθε η Ανάσταση! Τι χαρμόσυνος παιάνας! «<em>Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατω πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος</em>…». Και δώστου τσούγκρισμα κόκκινων αυγών (που τά’ χαμε φυλαγμένα στη τσέπη) και δώστου αγκαλιές, και δώστου φιλιά – το έθιμον βλέπεις κι’ η παράδοση: «<em>Χριστός Ανέστη</em>!», «<em>Αληθώς Ανέστη</em>!». Ολο το εκκλησίασμα μια οικογένεια, μια μεγάλη οικογένεια, ένα «σώμα», το «σώμα του Χριστού» » που λέει κι΄ ο Απόστολος Παύλος, αυτό το «σώμα» που συγκροτεί στη γλώσσα της χριστιανικής θεολογίας την Εκκλησία μας (A’ Koρ. 12, 27). Πανηγύρι πραγματικό, με χιλιάδες χαμόγελα, μέσα κι’ έξω απ’ το ναό, αναστάσιμα χαμόγελα, χαμόγελα λουσμένα στο αναστάσιμο φως από τις χιλιάδες λαμπάδες που λαμπυρίζουν φως πασχαλινό, σε μια έκταση χαράς και αγάπης. «<em>Λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς. Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει</em>…», κατά πως μας προστάζει κι’ η υμνωδία.<br /><br /><strong>Απαράμιλλο</strong> θεωρούσε το πανηγύρι αυτό της Ανάστασης κι’ ο Κωστής Παλαμάς, περιγράφοντας, στα μέσα του περασμένου αιώνα, πασχαλινή του ανάμνηση. Γράφει ο μέγας ποιητής και πεζογράφος: «Ποτέ δεν είχα παρασταθεί σε τέτοιο πανηγύρι, σαν την λειτουργία της Λαμπρής. Τίποτα από τα συνηθισμένα τυπικά. Ο κόσμος πυκνότατος, αστράφτοντας μέσα στα γιορτερά του, η ώρα, με τα πρώτα της αυγής θαμποχαράματα, το φέγγος από τις λαμπάδες, το φως, το ανέσπερο, που η λάμψη του δεν μοιάζει με κανέν’ από τα φώτα των άλλων ημερών και γιορτών, καθώς τα κόκκινα αυγά, που ξεχωρίζει ως και η ουσία τους από τα άλλα τα πεζά της καθημερινής ζωής τ’ αυγά, οι δέησες, οι ψαλμοί, από τα τροπάρια των παπάδων ίσα με τα παγκάρια των επιτρόπων, όλα λαμπριάτικα εκεί μέσα λαμπριάτικα φορούσανε και της ψυχής μου, καθώς ήτανε και το κορμί μου λαμπροφορεμένο.<br /><br /><strong>Όμως ο,τι ξεχωριστά</strong> με χαροποιούσεν ήταν η μεγαλόστομη πανηγυρική από το στόμα του λειτουργού, μέσ’ από την Ωραία Πύλη του ιερού ευχή· λυρικό συγχωροχάρτι, επί δικαίους και αμαρτωλούς, για την χάρη και την χαρά της Ανάστασης: «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν». Καλοί, κακοί, ευλογημένοι. «Βάλτε να φάτε, φέρτε να πιούμε. Μακαρισμένοι και κολασμένοι, αδέρφια όλοι εμπάτ’ ελεύθεροι στην χαρά του Κυρίου, και μ’ εκείνην ευφρανθείτε». Έτσι τα εξηγούσα τα λόγια του παπά, τα εξαγγελμένα από τα ύψη της Ωραίας Πύλης. Χριστός ανέστη. Φιληθείτε. Μέσα στα βάθη της καρδιάς μου η δίψα ενός φιλιού, μαζί και αχώριστα μυστηριακού και σαρκικού, κρατιόνταν, αχόρταστη, άσβεστη...».<br /><strong>Σε κάτι τέτοιες στιγμές</strong> μέσα στη πανηγυρική ατμόσφαιρα της γιορτής του Πάσχα, πάντα μου έρχεται στο νού κι’ ο επίκαιρος λόγος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ως ιδιαίτερος τρόπος ευχαριστίας, μια άλλη έκφραση δοξολογίας και ύμνου προς τον «αίτιον» της πανηγύρεως। Μου αρέσει το ύφος του κυρ - Αλέξανδρου γιατί ολόκληρο το έργο του χαρακτηρίζεται από μια βαθιά ελπίδα και παρηγοριά, η οποία εμφανίζεται ως μήνυμα αναστάσιμο στα πασχαλινά του διηγήματα. Στα περισσότερα από αυτά η νύχτα της Αναστάσεως αντανακλά ένα ιλαρό ασυνήθιστο φως και μια άφατη χαρά. Η εκκλησιαστική εμπειρία εκφράζεται, εσχατολογικά, ως πρόγευση της αιώνιας ευφροσύνης και ως ανταύγεια του άχρονου φωτός, που εκ τάφου σωματικώς επέλαμψε, όπως, π॥χ στο διήγημα «Ο Λαμπριάτικος ψάλτης»: «…Αι δύο γυναίκες ήρχισαν να αναζωπυρώσι τα φυτίλια, να ρίπτωσιν έλαιον εις τας κανδήλας και να κάμνωσιν εγκαρδίους σταυρούς. Ησθάνοντο ανέκφραστον χαράν και γλύκαν εις τα σωθικά των. Ήτον Ανάστασις. Ανάστασις! Το πρόσωπον του Δεσπότου Χριστού έλαμπε με άγιον φως, δεξιά της Ιεράς Πύλης. Η μορφή της Δεσποίνης Θεοτόκου ήστραπτεν εξ αφάτου χαράς αριστερόθεν, κρατούσης το θείον βρέφος της. Η όψις του τιμίου Προδρόμου, με έναν βόστρυχον της κόμης φρίττοντα προς τα άνω, εσελαγίζετο εκ μυστικής ευφροσύνης παραπλεύρως εκείνου ού την φρικτήν κεφαλήν ηξιώθη να χειροθετήση. Και ο ηγαπημένος μαθητής ήτο ακόμη εκεί και συνέχαιρεν επί τη Αναστάσει…». </div><div><strong>Μέρα «λαμπρή»,</strong> λοιπόν, η σημερινή, μέρα αγάπης, όπως μας την περιέγραψαν ο Παλαμάς κι’ ο Παπαδιαμάντης, αλλά και μέρα ελπίδας, όπως μας τονίζει και ένας από τους μεγαλυτέρους χριστιανούς θεολόγους και στοχαστές του 5ου αιώνα, ο Αγ. Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος, λέγοντάς μας: «Resurrectio Domini, spes nοstra», δηλαδή «Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η ελπίδα μας». Για να το καταλάβουμε, να το νιώσουμε αρκεί να αφήσουμε να μπεί λίγο φως Χριστού στη καρδιά μας. Χριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά!<br /><br />* <span style="font-family:trebuchet ms;"><em>O Χάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος - θεολόγος (</em></span><a href="mailto:xaan@theo.auth.gr"><span style="font-family:trebuchet ms;"><em>xaan@theo.auth.gr</em></span></a><span style="font-family:trebuchet ms;"><em>), συνεργάτης του «Amen.gr» και καθηγητής Β/θμιας εκπ/σης (Γυμνάσιο Αρμενίου Ν. Λάρισας). To άρθρο δημοσιεύεται στην κυριακάτικη <span style="font-family:georgia;color:#ff0000;"><strong>«Ελευθερία»</strong></span> της Λάρισας (Κυριακή του Πάσχα, 4/4/2010, σελ. 15, <a href="http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=17843&pid=19&CategoryID=19"><strong>http://www.eleftheria.gr/viewarticle.asp?aid=17843&pid=19&CategoryID=19</strong></a>) </em></span><span style="font-family:Georgia;">και στο "<strong><span style="color:#ff0000;">Amen.gr</span></strong>": <a href="http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2070"><strong>http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=2070</strong></a></span></div>Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8323974800654361465.post-36977901252700502022010-03-07T07:51:00.000-08:002010-03-07T08:01:55.033-08:00To "έκκλητον", οι Κανόνες και οι Νόμοι* <span style="font-family:trebuchet ms;">Στηριγμένη «<em>εις την αρχαία συνήθειαν και την σχετικήν κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας</em>» η θεσμοθέτησή του στο Καταστατικό Χάρτη, σύμφωνα και με τον πολιτειακό νομοθέτη – Πως εφαρμόσθηκε από την ελλαδική Εκκλησία τη τελευταία 50ετία – Αναγνώρισαν και εφήρμοσαν, εν τέλει, το «<em>έκκλητο</em>» ακόμη και Μητροπολίτες που το πολέμησαν</span>… <br /><br /><strong>Του Χάρη Ανδρεόπουλου</strong> <span style="color:#ff0000;"><strong>*<br /></strong></span><br />Είναι δυνατόν άνθρωποι (λειτουργοί: επίσκοποι και πρεσβύτεροι) της καθ’ ημάς Εκκλησίας προς επίρρωσιν των αρνητικών επιχειρημάτων τους για το «έκκλητο» (εξ αφορμής της υπόθεσης του πρώην μητροπολίτου Αττικής και νυν μοναχού Παντελεήμονος Μπεζενίτη) να επικαλούνται τους νόμους της πολιτείας, ενώ ο ίδιος ο πολιτειακός νομοθέτης του «εκκλήτου» για να το θεσμοθετήσει επικαλέσθηκε τους κανόνες της Εκκλησίας;<br /><br />Kι’ όμως: ενώ τις τελευταίες ημέρες τινές (ελάχιστοι, αλλά θορυβούντες) επίσκοποι και λοιποί κληρικοί δεν προλαβαίνουν ν’ αραδιάζουν νόμους και διατάξεις της πολιτειακής νομοθεσίας αποσκοπώντας να στερήσουν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το κανονικό δικαίωμά του να δέχεται «έκκλητες» προσφυγές καταδικασθέντων αρχιερέων, την ίδια ώρα, αν ρίξει κάποιος μια ματιά στην εισηγητική έκθεση για τον ισχύοντα Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος (ν. 590/1977) και ιδίως εις την παράγραφο 5, αρθ. 11 αυτής, δεν θα νιώσει παρά θαυμασμό για τον σεβασμό που τρέφει προς τον εκκλησιαστικό θεσμό ο νομοθέτης καθιερώνοντας εν προκειμένω (στο αρθ. 44, παρ. 2 του Κ.Χ.) το έκκλητο, βασιζόμενος, όχι σε νόμους και διατάξεις του Καίσαρα, αλλά «εις την αρχαία συνήθειαν και την σχετικήν κανονικήν παράδοσιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας»<a style="mso-footnote-id: ftn1" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn1" name="_ftnref1">[1]</a>.<br /><br />Είναι φανερό ότι οι αντιρρήσεις των ενισταμένων δεν αφορούν μόνο, ούτε περιορίζονται στο θέμα του «εκκλήτου», αλλά επεκτείνονται στο ευρύτερο πλαίσιο των νομοκανονικών σχέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Θα πίστευε κανείς ότι το «τραύμα» της περιόδου 2000 – 2004 θεραπεύθηκε με την απόφαση της Ιεραρχίας τον Μαϊο του 2004, όταν εν σώματι ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και οι ιεράρχες (μειοψηφίσαντος – επί 80 αρχιερέων – ενός και μόνου, του Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου) υπερψήφισαν την θέση ότι η Εκκλησία της Ελλάδος «εν αγάπη Χριστού και σταθερώ πόθω ενότητος μετά της εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας διακηρύσσει τον σεβασμόν και την τήρησιν του Πατριαρχικού Τόμου του 1850 και όλων των διατάξεων της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928». Αμ δε…<br /><br />Τι κι’ αν ψήφισε τα παραπάνω η Εκκλησία της Ελλάδος με συντριπτική πλειονοψηφία των αρχιερέων – των 79 εκ των 80 - που απαρτίζουν την Ιεραρχία της; Ερχονται σήμερα τινές κληρικοί (ένιοι εξ αυτών φέροντες και τον επισκοπικό βαθμό) και λαϊκοί περί τα εκκλησιαστικά διατρίβοντες, σχολιαστές, κ.λ.π., για να ζητήσουν από τον Πατριάρχη «να μη επεμβαίνει στα εσωτερικά άλλης Εκκλησίας», «να μην επιχειρεί να επεκτείνει τα λεγόμενα κυριαρχικά του δικαιώματα εις βάρος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος», «ν’ αφήσει ήσυχη την αυτοδιοίκητη και αυτόνομη Εκκλησία της Ελλάδος» κ.ο.κ., αμφισβητώντας ευθέως τις δικαιοδοσίες και κανονικά δικαιώματα που προβλέπονται, βάσει του Πατριαρχικού Τόμου του 1850 και της Συνοδικής Πράξης του 1928, για το Πατριαρχείο, ως προς τη σχέση του με την Εκκλησία της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων και το «έκκλητο».<br /><br />Ας δούμε, λοιπόν, πως ταλαιπωρήθηκε τη τελευταία 50ετία στην ελλαδική Εκκλησία ο θεσμός του «εκκλήτου», αλλά και πως, όχι απλά επιβίωσε ο σημαντικός για τη ζωή της Εκκλησίας μας αυτός θεσμός, αλλά αναβαθμίσθηκε, λαμβάνοντας την πολιτειακή νομοθετική επικύρωση από την πρώτη μεταπολιτευτική (1974- 77) κυβέρνηση του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή<a style="mso-footnote-id: ftn2" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn2" name="_ftnref2">[2]</a>, ψηφισθείσης στο νόμο περί Καταστατικού Χάρτου (ν. 590/1977) της διατάξεως (αρθ. 44, παρ. 2) βάσει της οποίας «Το δικαίωμα εκκλήτου ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά τελεσιδίκων αποφάσεων επιβαλλουσών ποινήν αργίας, εκπτώσεως από του θρόνου ή καθαιρέσεως, το οποίον παρέχεται δια του ΣΤ’ όρου της από 4.9.1928 Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως εις τους Μητροπολίτας των Νέων Χωρών, έχουν και οι Μητροπολίται της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος».<br /><br />ΑΠΟ ΤΟ ’65 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ…<br /><br />Ας κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή για την ταλαιπωρία που γνώρισε το «έκκλητο»:<br /><br />* <strong>1965</strong>: Ο Μητροπολίτης πρώην Δράμας Φίλιππος μετά από καταδίκη του σε έκπτωση από το θρόνο, επικαλούμενος τη σχετική διάταξη (ΣΤ’ όρο) της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης του 1928 προσφεύγει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, όμως, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος (με αρχιεπίσκοπο τον από Φιλίππων (Καβάλας), Χρυσόστομο Χατζησταύρου), κατακρατά και δεν διαβιβάζει τη προσφυγή στο Φανάρι, για τον λόγο ότι δήθεν «έπαυσε να υφίσταται δια το Οικουμενικό Πατριαρχείον το προνόμιον του «εκκαλείν» της μνημονευομένης Πράξεως του 1928 μη ούσης κεκυρωμένης δια νόμου». Εν άλλοις λόγοις, «ναί, υπάρχει η Πατριαρχική Πράξη του’ 28 που προβλέπει όντως το «έκκλητο», αλλά ο ν. 3615/1928 που την κυρώνει ουδέν διαλαμβάνει περί «εκκλήτου», άρα για μας «έκκλητο» δεν υφίσταται, άρα δεν δεχόμαστε ότι έχει δικαίωμα το Πατριαρχείο να επανακρίνει προσφυγή του Φιλίππου και κάθε ιεράρχη της Εκκλησίας της Ελλάδος…». Αυτή ήταν, τότε, η (άκρως - και χωρίς κάν προσχήματα - πολιτειοκρατική) επίσημη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για το «έκκλητο», εκφρασθείσα μάλιστα και υπό συσταθείσης προς τούτο Συνοδικής Επιτροπής, υπό την προεδρία του τότε μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος (Παπαγεωργίου). Την ίδια και σκληρότερη θέση απέναντι όχι μόνο στο «έκκλητο», αλλά σ’ όλα τα κανονικά δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου διετήρησε η Εκκλησία της Ελλάδος κατά τη επταετή περίοδο (1967 – 1973) της αρχιεπισκοπείας του μακαριστού Ιερωνύμου (Κοτσώνη). Ειδικά μάλιστα για το θέμα του «εκκλήτου» αυτό καταργήθηκε δια του αναγκαστικού νόμου 214/1967, του θεσμοθετήσαντος τα λεγόμενα «ιεροδικεία» και αφαιρέσαντος το δικαίωμα της εφέσεως («εκκλήτου») για όποιον καταδικαζόταν. Τελικώς, με την ανάρρηση (1974) του Σεραφείμ (Τίκα) στον αρχιεπισκοπικό θρόνο ο φάκελλος με την έφεση που είχε ασκήσει ο πρώην Δράμας διεβιβάσθη αρμοδίως υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Πατριαρχείο, αναγνωριζομένου κατ’ αυτόν τον τρόπο (βάσει της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928 – ακόμη δεν είχε ψηφισθεί ο Καταστατικός Χάρτης (ν. 590/77) που προβλέπει σε άρθρο του το «έκκλητο») του δικαιώματος του Πατριαρχείου περί του «εκκαλείν»<a style="mso-footnote-id: ftn3" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn3" name="_ftnref3">[3]</a>. <br /> <br /><strong>1967</strong>: Η χρονιά της ανατροπής…. Ποιος καταθέτει προσφυγή στο Πατριαρχείο επικαλούμενος το «έκκλητο»; O Mητροπολίτης Θεσσαλονίκης επειδή τώρα γίνεται αυτός πρώην, δηλαδή κηρύσσεται υπό της «Αριστίνδην», προεδρευομένης υπό του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου (Κοστώνη), Συνόδου έκπτωτος από το θρόνο του επειδή. με βάση τον ν. 214/67 (με τον οποίο συστήθηκαν τα λεγόμενα «ιεροδικεία») κρίθηκε ότι «έχει απωλέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία». Πρόκειται αναμφιβόλως για αντιφατική συμπεριφορά έναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθώς: <br /><br />* ο Παντελεήμων το 1965, υπό την ιδιότητα του προέδρου ad hoc Επιτροπής για το έκκλητο στο Πατριαρχείο, εισηγήθηκε ότι αφ’ ης στιγμής ουδεμία αναφορά περί εκκλήτου γίνεται στο ν. 3615/1928 δεν μπορεί να ισχύει η σχετική διάταξη ΣΤ’ της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης (ΠΣΠ) του 1928 περί της δυνατότητος προσφυγής ιεραρχών των Νέων Χωρών ενώπιον του Οικουμενικού Πατριαρχείου και έτσι εισηγήθηκε αρνητικά στη διαβίβαση προς το Φανάρι της προσφυγής που είχε καταθέσει ο καταδικασθείς σε έκπτωση Μητροπολίτης πρώην Δράμας Φίλιππος.<br /><br />* όταν, όμως, καταδικάσθηκε ο ίδιος σε έκπτωση υπό του συνοδικού δικαστηρίου («ιεροδικείου») της «αριστίνδην» Συνόδου στις 28 Φεβρουαρίου του 1968, σε λιγότερο από μια …εβδομάδα (4.3.1968) προσέφυγε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο ποιούμενος χρήση του υπό της ΠΣΠ του 1928 δικαιώματος, το οποίον προ διετίας είχε αρνηθεί στον πρώην Δράμας Φίλιππο<a style="mso-footnote-id: ftn4" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn4" name="_ftnref4">[4]</a>. Το Πατριαρχείο ζήτησε αναψηλάφιση της δίκης από την Εκκλησία της Ελλάδος, αίτημα το οποίο έγινε δεκτό το 1974 από τον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, διενεργήθηκε αναψηλάφιση με την οποία αποκαταστάθηκε ηθικά ο Παντελεήμων, χωρίς, όμως να επανέλθει στη Μητρόπολη που κατείχε. <br /><br /><strong>1974</strong>: Προσέφυγαν στο Πατριαρχείο οι οκτώ εκ των δώδεκα «ιερωνυμικών» λεγομένων Μητροπολιτών, οι οποίοι είχαν κηρυχθεί έκπτωτοι, κατόπιν αποφάσεως της υπό τον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Ιεραρχίας, με την Συντακτική Πράξη 7/1974. Πρόκειται για τους τότε Μητροπολίτες, εκ μέν των Νέων Χωρών Διδυμοτείχου και Ορεστιάδος Κωνσταντίνου (Πούλου), Αλεξανδρουπόλεως Κωνσταντίου (Χρόνη), Θεσσαλονίκης Λεωνίδα (Παρασκευόπουλου) και Παραμυθίας Παύλου (Καρβέλη), εκ δε της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος τους Ζακύνθου Αποστόλου (Παπακωνσταντίνου), Δημητριάδος Ηλία (Τσακογιάννη), Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνου (Σακελλαρόπουλου) και Τρίκκης Σεραφείμ (Στεφάνου)<a style="mso-footnote-id: ftn5" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn5" name="_ftnref5">[5]</a>. Οι εν λόγω, δια κοινής εκκλήτου αναφοράς τους, ζητούσαν «να τεθή φραγμός εις τα αντικανονικάς πράξεις και αποκατασταθή εν τη σπαρασσομένη Εκκλησία της Ελλάδος η ποθητή ειρήνη…», επιδιώκοντας την αποκατάστασή τους στους θρόνους από τους οποίους είχαν, εν τω μεταξύ, κηρυχθεί έκπτωτοι. <br /><br />Το Πατριαρχείο καίτοι παρατήρησε ότι «ούτοι εν καιρώ ήσαν πρωτεργάται και συντελεσταί διαγραφής του δικαιώματος της εκκλήτου του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος», υπέδειξε στους προσφυγόντες να υποβάλλουν το αίτημά τους, «κατά την τάξιν» μέσω της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπερ και εγένετο. Ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ «ομοφών αποφάσει» της περί αυτόν Δ.Ι.Σ. παρέπεμψε το θέμα «εις το αδιάβλητον κριτήριον του Οικουμενικού Πατριαρχείου», επκαλούμενος τους καθιερούντες το έκκλητον προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη ιερούς κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων γ’ της Β’, θ’, ιζ’ και κη’ της Δ’ και λστ’της Πενθέκτης, τις διατάξεις του Τόμου του 1850, «δια των οποίων προσδιορίζονται οι κανονικοί όροι ανακηρύξεως του Αυτοκεφάλου (της Εκκλησίας της Ελλάδος) και αι έναντι της Μητρός Εκκλησίας υποχρεώσεις αυτής», τον όρον Ζ’ της Πράξεως του 1928 και το άρθρο 3, παρ. 1 του ισχύοντος τότε Συντάγματος, και τούτο<br />έτσι, ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος να «τηρήση και επι του προκειμένου θέματος την υπό των ιερών κανόνων και των ιερών παραδόσεων επιβαλλομένην κανονικήν εκκλησιαστικήν διαδικασίαν»<a style="mso-footnote-id: ftn6" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn6" name="_ftnref6">[6]</a>. Τοιουτοτρόπως η έκκλητος αναφορά έφθασε στον αποδέκτη της (Οικουμενικό Πατριαρχείο) ακολουθηθείσης της οδού της νομοκανονικής – εκκλησιαστικής διαδικασίας.<br /><br /><strong>1980</strong>: Ο Μητροπολίτης Ιερισσού Παύλος (Σοφός) καταδικασθείς σε έκπτωση προσέφυγε εις την «έκκλητον ψήφον» του Οικουμενικού Πατριάρχου, ο δε Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ διεβίβασε τον όλο φάκελλο στο Φανάρι, του οποίου η Κανονική Επιτροπή εισηγήθηκε την επικύρωση της αποφάσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος για την έκπτωση του μητροπολίτου Ιερισσού, πράγμα που ενέκρινε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος και η περί αυτόν Ιερά Σύνοδος, κοινοποιώντας την απόφασή τους με επίσημο Πατριαρχικό Γράμμα στην Εκκλησία της Ελλάδος.<br /><br /> To «έκκλητο» - η δυνατότητα που παρέχεται στους ανά την οικουμένη Επισκόπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας να προσφεύγουν στον Οικουμενικό Πατριάρχη για να διεκδικήσουν επανάκριση τυχόν καταδικαστικής γι’ αυτούς αποφάσεως της τοπικής Εκκλησία στην οποία ανήκουν - αποτελεί ένα από τα κορυφαία αρχαία κανονικά δικαιώματα του Πατριαρχείου, στο οποίο θεμελιώνεται η οικουμενικότητά του και αλλοίμονον, όπως επισημαίνει ο πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης, αν αυτή την οικουμενικότητα του συντονιστικού κέντρου της Ορθοδοξίας την υπονομεύουν εν έτει 2010 άνθρωποι από την όμαιμη και ομογενή Ελλάδα.<br /><br /><span style="font-size:85%;"><strong>«ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ»<br /></strong></span><br />Και όπως επισημαίνει ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου της Εκκλησίας της Κρήτης και καθηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο Α.Π.Θ., σεβασμιώτατος κ. Ανδρέας Νανάκης «στον 21ο αιώνα της πολυπολιτισμικότητας και της μετανάστευσης των λαών η εκκλησιαστική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην ελληνική επικράτεια και η επιτροπική παραχώρηση των «Νέων Χωρών» στην αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, προπάντων, όμως, το πολιτιστικά όμαιμον και ομόγλωττον της αυτοκέφαλης εθνικής Εκκλησίας της Ελλάδος μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, θεσμού διεθνούς και διαχρονικού, συνιστούν το μεγάλο προνόμιο ημών των Ελλήνων. Στη κρίση των σχημάτων και των ιδεολογιών της μετανεωτερικής εποχής ή της δεύτερης νεωτερικότητας, ο υπερεθνικός διεθνής και διαχρονικός θεσμός του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως σε συνάρτηση με την ελληνική πολιτιστική του παράδοση θα αποτελέσει και πάλι τη μήτρα που θα διαφυλάξει και θα διασώσει και πάλι την πνευματική μας παρακαταθήκη και την ιδιαιτερή μας παράδοση».<br /><br />* Αυτό το «προνόμιο ημών των Ελλήνων», είναι και η ευλογία που πρέπει να διαφυλάξουμε στη πνευματική μας σχέση με το Φανάρι. Μια σχέση αναφορικά με το «έκκλητο» η οποία και δικαστικά, θα λέγαμε, είναι κατοχυρωμένη, καθώς μπορεί να υπάρχουν επίσκοποι που το αμφισβητούν, αλλά υπάρχουν – δόξα τω Θεώ! - και δικαστές που, όχι μόνο το αναγνωρίζουν, αλλά το θεωρούν ως «ένα από τα μέσα με τα οποία εξασφαλίζεται και η συνταγματικά κατοχυρωμένη πνευματική ένωση της ελλαδικής Εκκλησίας με το Πατριαρχείο»<a style="mso-footnote-id: ftn7" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftn7" name="_ftnref7">[7]</a>.<br /><br /><span style="color:#ff0000;"><strong>*</strong></span> ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Χάρης Ανδρεόπουλος είναι δημοσιογράφος – θεολόγος ΑΠΘ (<a href="mailto:xaan@theo.auth.gr">xaan@theo.auth.gr</a>), συνεργάτης της εφημερίδας «Ελευθερία» της Λάρισας, της Πύλης Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «amen.gr» και καθηγητής Β’/θμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσιο και Λύκειο Αρμενίου ν. Λάρισας).<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn1" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref1" name="_ftn1">[1]</a> Κ ο ν ι δ ά ρ η, Ιωαν. «Θεμελιώδεις διατάξεις σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας», εκδ. Αντ. Σάκκουλα, Αθήνα, 1999, σελ. 115)<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn2" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref2" name="_ftn2">[2]</a> Η Εκκλησία της Ελλάδος με την ψήφιση του Καταστατικού Χάρτη του 1977 – με πρωθυπουργό της χώρας τον Κων/νο Καραμανλή και Αρχιεπίσκοπο τον από Ιωαννίνων Σεραφείμ - και την κατάργηση, πλέον, του κυβερνητικού επιτρόπου κατέστη ελεύθερη με την Ιεραρχία της να δύναται πλέον αυτοβούλως να συνέρχεται, να αποφασίζει και να εκλέγει τους αρχιερείς της, παρατηρεί ο καθηγητής της Νεώτερης Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο ΑΠΘ, μητρ/της Αρκαλοχωρίου Κρήτης κ. Ανδρέας Νανάκης. Βλ. σχετ. Ν α ν ά κ η, Ανδρέα, Μητρ/του Αρκαλοχωρίου, «Εκκλησία εθναρχούσα και εθνική», εκδ. Βάνιας,Θεσ/νίκη, 2002, σελ. 214. Παρακολουθώντας κανείς την εκκλησιαστική πολιτική του Κων/νου Καραμανλή εκείνα τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια διακρίνει τη προσπάθειά του, για την αποκατάσταση τόσο της ενότητας στους κόλπους της ελλαδικής Εκκλησίας, όσο και της σχέσης με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η οποία είχε σοβαρά διαταραχθεί κατά τη διάρκεια της αρχιεπισκοπείας του μακαριστού αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου (Κοτσώνη).<br /><a style="mso-footnote-id: ftn3" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref3" name="_ftn3">[3]</a> Βλ. σχετικώς την λίαν ενδιαφέρουσα στορική μελέτη του αρχιμ. (νυν Μητροπολίτου Φιλαδελφείας) κ. Μελίτωνος Κ α ρ ρ ά «Η περί της διοικήσεως των εν ταις Νέαις Χώραις Επαρχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος Πατριαρχική και Συνοδική Πράξις του 1928 και η εφαρμογή αυτής», εκδ. Ι. Μητροπόλις Ελβετίας / Ιδρυμα για την Χριστιανική Ενότητα ATEF DANIAL, Γενεύη, 1989.<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn4" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref4" name="_ftn4">[4]</a> Βλ. «Κανονικήν εν Χριστώ έκκλησιν» Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος (Παπαγεωργίου) προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην Αθηναγόρα, από 4.3.1968.<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn5" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref5" name="_ftn5">[5]</a> Βλ. Εκκλητον 7σέλιδον αναφοράν αυτών από 23.7.1974. Σημειωτέον ότι δεν προσέφυγαν στο Πατριαρχείο οι Αττικής Νικόδημος (Γκατζηρούλης), Λαρίσης Θεολόγος (Πασχαλίδης), Χαλκίδος Νικόλαος (Σελέντης) και Κιλκισίου Χαρίτων (Συμεωνίδης).<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn6" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref6" name="_ftn6">[6]</a> Βλ. Γράμμα Αθηνών Σεραφείμ προς τον Οικουμενικό Πατριάρχην Δημήτριον, 1791/9.4.1976<br /><br /><a style="mso-footnote-id: ftn7" title="" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=8323974800654361465#_ftnref7" name="_ftn7">[7]</a> Βλ. την υπ’ αριθ. 825/1988 ιστορική απόφαση της ολομελείας του ΣτΕ, με πρόεδρο τον Θ. Κουρουσόπουλο και εισηγητή τον Γ. Κουβελάκη, δημοσιευμένη στη σειρά «Δίκαιο κα Πολιτική», τ. 15 (με αφιέρωμα στις σχέσεις κράτους και Εκκλησίας), εκδ. Παρατηρητής, Θεσ/νίκη, 1988, σελ. 293 – 296.Haris Andreopouloshttp://www.blogger.com/profile/14693156337060830740noreply@blogger.com0